คนที่มีโอกาสได้พบปะ พูดคุยกับผู้คนมากมาย หลากหลายแบบ ถือได้ว่า ได้พบเห็น ได้สัมผัสความหลากหลาย ได้กำไรชีวิตมากมายเช่นกัน และมักจะมีมุมมอง ความคิดที่หลากหลายตามไปด้วย
ในระหว่างที่คุยกับพี่แหม่ม SasiMam ทางออนไลน์ ตั้งแต่ประเด็นรักพ่อภาคปฏิบัติ รักพ่อออกนอกหน้า คุยกันไปหลายประเด็นจนมาถึงเรื่อง blog แล้วพี่แหม่ม ก็บอกไอเดียที่ปิ้งขึ้นมาว่า
Sasi Mam
"มีพี่คนนึงวัยเกษียณ ที่ขยันเขียน แต่ทำบล็อกไม่เป็น เราหาทาง เปิดสอนให้คนกลุ่นนี้ไหวไม๊
....กำลังหาแนวร่วม มาช่วยเขียน โดยเฉพาะ พวก เกษียร แม่บ้าน ชอบเล่นเน็ต ทักคนโน้นคนนี้ ไปเรื่อย ๆ อะคะ เนี่ยกำลัง หาแนวร่วมอยู่ค่ะ"
โอ้โห..... มีความคิดที่จะชักชวน รุ่นใหญ่ ส.ว. สูงวัย มาเขียน blog ซะด้วย ความคิดไม่ธรรมดาครับ
มีภาพหนึ่งของพี่แหม่ม ที่เห็นแล้วประทับใจมานาน คือ ภาพที่เธอพาคุณแม่ไปร่วมงาน 12 สิงหา เมื่อปีที่แล้ว เมื่อดูแลแม่ รักคุณแม่ถึงขนาดนี้ ย่อมเข้าใจความรู้สึกของ ส.ว. สูงวัยหลายคนมากพอดู สำหรับหลายคน การเขียนบันทึก ดูจะเป็นเรื่องยาก ทั้งเขียนไม่เป็น ไม่รู้จะเขียนอะไร ไม่รู้จะเขียนยังไง ฯลฯ แล้ว เชิญ ส.ว. สูงวัยมาเขียน จะเกิดขึ้นจริงหรือเปล่าล่ะ
ความจริงแล้ว แค่เขียนได้ มีเวลาเขียน หรือขยันเขียน เรื่องเขียนลง blog ไม่ใช่เรื่องยาก อย่างที่พี่แหม่ม และหลายท่านคงจะเห็นตัวอย่างจาก พลเอกกิตติ รัตนฉายา อดีตแม่ทัพภาคที่ 4 ที่หาความรู้จนใช้อินเทอร์เนตติดต่อสื่อสารกับหลายคนได้คล่อง
เมื่ออดีตแม่ทัพ กิตติ รัตนฉายา เล็งเห็นปัญหาของชาติ ไม่อาจนิ่งอยู่ได้
เมื่อผู้ใหญ่ใจดีน่ารัก ยอมละทิ้ง ชีวิตอันสงบ ของวัยเกษียณ แล้วออกมา สอดส่องดูแล และให้คำปรึกษา พร้อมที่ทัพพวกเราออกจากวังวนปัญหา
กุหลาบคุณธรรม
.. ท่านพล อ.กิตติ เข้ามาใช้ facebook ซึ่งไม่ยากต่อการเรียนรู้ให้เข้าใจ แต่ประเด็นที่ ชวน ส.ว. มาเขียน blog หลายคนไม่ค่อยจะรู้เรื่อง blog มากนัก แล้วมันจะไม่ยากไปเหรอ
ถ้ารู้วิธีการ เรื่องยากก็เป็นเรื่องง่าย
blog นั้น สามารถที่จะเขียนคนเดียว หรือหลายคนช่วยกันเขียนใน blog เดียวกันก็ย่อมได้
เราสามารถทำให้ blog คล้ายๆหน้าเพจของ facebook คือ หลายคนมาโพสต์ข้อความได้ ใน blog เดียว ซึ่งการเผยแพร่ลง blog ทำให้สามารถเปิดเข้ามาอ่านข้อความได้ โดยไม่ต้อง log in หรือสมัครสมาชิกเหมือน facebook แค่รู้ที่อยู่ของเวบblog หรือ ค้นหาข้อมูลจาก google แล้วเจอข้อมูลที่ blog นั้นมีอยู่
การเขียนบันทึกร่วมกันใน blog เดียวกัน หลายคนร่วมเขียน ร่วมเป็นเจ้าของ มี 2 วิธีการ คือ
1. เจ้าของ blog กำหนดสิทธิ์ให้บุคคลอื่นๆ เข้ามาร่วมเขียน blog ได้ (ส่งคำเชิญ)
2. ส่งข้อความ / บันทึก ลงใน blog ส่งผ่านทาง E-mail
วิธีแรก สามารถคลิกเข้าไปดูขั้นตอนที่
http://introduction-blogger.blogspot.com/2011/08/blog-post.html
"เชิญเพื่อนร่วมเขียนบทความในเวบบล็อก" มีคำอธิบาย และภาพประกอบ ทำตามได้เลย
วิธีที่สอง ยิ่งง่าย คือ ส่งทางอีเมล์ โดย การเขียน/ พิมพ์ข้อความ บันทึกผ่านทางอีเมล์ แล้วบันทึกที่เขียนนั้น จะถูกเผยแพร่ใน blog แห่งนั้น ซึ่งจะต้องมีการตั้งค่าอีเมล์สำหรับการส่งเมล์มาเผยแพร่ใน blog ซึ่ง ใครก็สามารถที่จะส่งบันทึกมาเผยแพร่ใน blog แห่งนั้นได้ ถ้ารู้อีเมล์แอคเคาน์ที่ใช้ส่งเมล์เข้า blog
Mail-to-Blogger
To post to your blog via email, you need to configure your Mail-to-Blogger email address inSettings | Email:
ที่มา http://www.google.com/support/blogger/bin/answer.py?hl=th&answer=41452จากภาพที่เห็น เมื่อทำการ log in เข้าสู่ระบบ blogger.com ให้เข้าไปที่ In Settings | Email (ตั้งค่า | อีเมล์ ) จะเข้าสู่การตั้งค่า Mail-to-Blogger Address ซึ่งเป็นอีเมล์ลับ สำหรับส่งบทความ/ บันทึกเข้าสู่ blog ซึ่งจะมีช่องว่างให้เติมคำที่คุณกำหนดขึ้น เช่น ตั้งคำว่า note ดังนั้น อีเมล์สำหรับส่งบันทึกเข้าสู่ blog คือ
re1983.note@blogger.com
แล้วทำการแจ้ง อีเมล์นี้ ให้กับคนที่อยากจะร่วมเขียนบันทึกลง blog ร่วมกัน เพียงเท่านี้ แค่ส่งอีเมล์เป็น ก็เขียนบันทึกแล้วส่งมาที่ อีเมล์ ทู บล็อกเกอร์ ที่ตั้งค่าไว้ แม้จะไม่มีความรู้เรื่อง blog แต่ก็สามารถร่วมเขียน blog เป็นทีมร่วมกันได้ทันที
คราวนี้ ก็ร่วมด้วยช่วยกันเขียน ช่วยกันอ่าน และร่วมแสดงความคิดเห็น ทำให้คนที่ร่วมมือร่วมใจเขียน มีกำลังใจ รู้สึกเป็นเจ้าของ รู้ว่ามีคนสนใจ ติดตามอ่าน จะเป็นกำลังใจให้เขียนเรื่องราวที่มีประโยชน์ออกมาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเรื่องราวเหล่านั้นจะเป็นข้อมูล แรงบันดาลใจ ข้อคิด ฯลฯ ให้กับผู้ที่สนใจต่อไป
ไม่เฉพาะ ส.ว. สูงวัยเท่านั้น วัยไหนก็สามารถร่วมมือร่วมใจเขียนบันทึกเผยแพร่ข้อมูลผ่าน blog ได้ ซึ่งเป็นข้อมูลที่ทุกคนทั่วโลก เข้าถึงได้ง่าย ไม่ต้อง log in และเปิดกว้างสำหรับทุกๆคนอีกด้วย
ไม่รู้ว่า ควรจะดีใจ ดีไม๊ เมื่อ ถูกกล่าวถึงใน บล็อก ของ นักเขียนบล็อก แนวหน้า อย่าง พี่บอน
ตอบลบติดใจนิสเดียว ตรง หัวเรื่อง แล้วมาเห็นหน้าตัวเอง นี่สิ คนอาจจะเข้าใจคลาดเคลื่อนได้นะคะ ว่าทำไม ผู้เกษียณอายุ เร็วจัง 55555
พี่ ๆ เพื่อน ๆ ที่มีเวลาเข้ามาอ่าน ข่าวได้ ก็มีเวลา เขียนได้เช่นกัน ขอยืมคำของจอม ที่ว่า "ขอ วันละ 20 นาที ถวายงานให้พ่อ พอได้ไม๊"
ไม่ถึงกับขนาดแนวหน้า แนวหลังอะไรหรอกครับ ถ้าหากมองดูคนที่เขียนบล็อกอีกมากมาย ก็เป็นแค่อีกคนหนึ่งเท่านั้นเอง
ตอบลบแต่ความตั้งใจที่ดีๆ ทุึกคนก็เป็นแนวหน้าได้ด้วยกันทั้งนั้น