หนึ่งคนสำคัญที่ไปร่วมงาน ขอเป็นคนดีเพื่อพ่อหลวงครั้งที่ 3 ของกลุ่มดินรักษ์ฟ้า ที่โรงเรียนชุมชนวัดเขาไม้แก้ว อ.บางละมุง จ.ชลบุรี เมื่อวันที่ 11 สิงหาคม 2554 และน่าจะเป็นบุคคลที่มีอายุมากที่สุด ในงานครั้งนี้คือ อายุ 67 ปี "สุเวศน์ ภู่ระหงษ์" การเดินทางในครั้งนี้ ต้องแลกกับอะไรบางอย่าง กับการเดินทางในวันนั้น
ทีมงานกลุ่มดินรักษ์ฟ้า เดินทางมาเตรียมงานตั้งแต่ช่วงบ่าย 10 ส.ค.2554 ลุงสุเวศน์ก็ตั้งใจจะไปค้างคืนที่พัทยา แต่ทว่าในวันที่ 10 ส.ค. ท่านได้ย้ายห้องทำงานใหม่ ขนคอมพิวเตอร์ อุปกรณ์ต่างๆ มาที่ห้องใหม่ เที่ยงวันนั้น ฝนตกหนัก หลังคารั่ว ต้องขนคอมพิวเตอร์มาที่ห้องเดิม และทำงานหลายอย่างจนดึก จึงต้องตื่นตี 5 มาขึ้นรถตู้ตอน 6 โมงเช้า โดยลูกสาวคนเล็กขับรถออกมาส่ง เพื่อเดินทางไปที่พัทยา
ออกเดินทางมาจนถึง อ.แกลง จ.ระยอง ไก่ แมลงสาบโทรมาหาแล้วบอกให้คนขับรถตู้จอดส่งลงที่สี่แยก ต.เขาไม้แก้ว ตรงบ้านโป่ง ซึ่งลงจากรถตอน 8.30 น. แล้วก็เดินหาร้านกินข้าว เดินไกลพอสมควร ที่แรกว่า จะเหมามอเตอร์ไซต์รับจ้างให้ไปส่งที่โรงเรียนที่จัดงาน แต่เดินหาร้านกินข้าว ไม่เจอสักร้าน เลยเดินกลับมาจุดที่ลงรถตู้ เจอร้านอาหารของตา-ยายคู่หนึ่ง ที่พึ่งเปิดร้าน เลยสั่งข้าวมาทาน ไก่ แมลงสาบโทรมาบอกว่า เดี๋ยวจะขับรถออกไปรับ รออยู่ที่นั่นแหละ ลุงสุเวศน์จึงนั่งรอ ร้อ รอ เลยหยิบสมุดบันทึก มานั่งเขียนบทกวีรอไปพลางๆ
ไก่ แมลงสาบขับรถมาถึงตอน 9.50 น. รับคุณลุงและนายบอนขึ้นรถ เข้ามาถึงวัดเขาไม้แก้ว 10.10 น. หลังจากเข้าห้องน้ำแล้ว คุณลุงก็ออกมาเก็บภาพ ถ่ายรูปมุมต่างๆ ราว 11 โมงเช้า จึงได้เวลาแสดงดนตรี ร้องเพลงในกิจกรรมขอเป็นคนดีเพือพ่อหลวง
ช่วงพักเที่ยง ทานก็นั่งทานข้าวกับทีมงาน STAFF อย่างเป็นกันเอง บ่ายโมงก็ขึ้นเวที เป็นวิทยากรบรรยายให้ความรู้กับเด็กๆ เรียกเสียงเฮฮาจากมุขที่ปล่อยออกมาเป็นระยะๆ ก่อนจะร้องเพลงคิดถึงแม่ ที่คุณ Sako ทำดนตรีให้ คุณลุงนั่งอยู่ที่บริเวณงานจนใกล้จะบ่าย 3 โมง จึงเดินมาบอกนายบอนว่าจะกลับจันทบุรีแล้ว กว่าจะถึงบ้าน คงจะค่ำพอดี
คุณลุงจึงไปบอกคุณ Kat ประธานกลุ่มดินรักษ์ฟ้า ขอตัวกลับก่อน ช่วงนั้นพิธีกรประจำงานเชิญคุณลุงไปมอบรางวัลให้เด็กนักเรียน หลังจากนั้น คุณ Kat ก็เดินมาส่งคุณลุงขึ้นรถของไก่ แมลงสาบ ขับออกมาส่งที่ปั้ม ปตท. ตอน 15.05 น. ก่อนลงจากรถ คุณลุงก็บอกกับไก่ แมลงสาบว่า ค่ารถมีไม่พอว่ะ มีซัก 200-300 มั้ย ไก่ แมลงสาบรีบควานหาเงิน อ้อ..พอมีอยู่บ้าง นับแบงค์ร่อย แบงค์ยี่สิบหลายใบส่งให้คุณลุง ต่างฝ่ายต่างก้ไม่ค่อยมีตังค์ แต่ก็พยายามช่วยเหลือดูแลกันไปเท่าที่พอจะมี (ศิลปินมักไม่ค่อยมีตังค์ เป็นคำพูดที่คุณลุงมักจะพูดอยู่เสมอ)
คุณลุงโทรไปแจ้งคิวรถตู้ พัทยา-จันทบุรี คนรับสายบอกว่า เดี๋ยวจะไปรับที่นั่น รอสักหน่อยละกัน
นั่งรอนานๆๆๆๆ เป็นชั่วโมง รถก็ไม่มาสักที มีแต่รถตู้สายอื่นวิ่งผ่าน คุณลุงก็บอกว่า การเดินทางก็เป็นแบบนี้แหละ ต้องรอ แล้วรอเล่า ครั้งหนึ่งเคยนั่งรอคนที่ข้างตู้โทรศัพท์ รอจนแต่งเพลงใหม่ได้ แต่ตอนนี้ได้แค่นั่งมองผู้คนที่ผ่านไปมาบริเวณหน้า 7-11 ปั้ม ปตท. บ้านโป่ง เขาไม้แก้ว
หลายครั้งที่ผ่านมา คุณลุงต้องนั่งรอคนมารับอบู่คนเดียว รอรถอยู่คนเดียว ชีวิตของศิลปินเดี่ยว เป็นแบบนี้มานาน เคยมีบางงานที่ส่งรถตู้มารับที่บ้าน งานนั้น จึงสะดวกในการเดินทางมาก
ในระหว่างนั่งรอ คุณลุงนั่งมองสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นรอบๆบริเวณ และคิดอะไรได้หลายอย่าง ซึ่งท่านได้เล่าให้ฟังเมื่อกลับถึงบ้าน
"ระหว่างนั่งรอ สังเกตดูผู้คนว่า ชาย หญิงที่ลงจากรถ ใครมีท่าทียังไง การเดินใครนำ ใครตาม มีใครเป็นมิจฉาชีพ คนไหนกำลังเดินทางไปทำมาหากิน คนไหนกำลังกลับบ้าน , การเดินทางแต่ละครั้ง คุณลุงได้ข้อคิดว่า ให้เราเสียเวลารอคนเดียวดีกว่าให้คนเป็นร้อยรอคอยเรา , เมื่อเราถูกยกย่องว่าเป็นผู้รู้ จึงต้องคิดให้รอบคอบ ถ้าเกิดรู้ไม่จริง ก็จะเสียความเชื่อถือได้ ทำให้ผู้ที่ถูกยกย่อง เกร็งเหมือนกัน"
คุณลุงโทรไปถามรถตู้อีก 2 ครั้ง คนขับรถตู้บอกว่า ใกล้จะถึงแล้ว รอสักหน่อย เพราะกำลังไปรับคนอีกหลายคน ทีแรกคุณลุงบ่นว่าหลอกกันนี่นา ไม่รักษาเวลา คิดจะโวยวายบอกกับเพื่อนที่เป็นคนคุมคิวรถตู้สายนี้ แต่พอได้สติ คิดอีกที คนขับรถตู้ก็ต้องทำเพื่อความอยู่รอดของคิวรถตู้ ถ้าไปฟ้องเจ้าของคิว คนขับก็กดดัน.. เรื่องความอยู่รอดของคิวก็สำคัญนะ คู่แข่งมีเยอะ กว่าคิวนี้จะอยู่รอดมาได้ ก็ต้องต่อสู้เหมือนกัน ถ้าคิดเอาใจเขามาใส่ใจเรา ก็น่าคิด
รถตู้มารับตอน 17.10 น. ก่อนขึ้นรถคุณลุงก็จ่ายค่ารถ พอขึ้นรถคุรณลุงนั่งหลับทันที ท่านคงเหนื่อยมากๆ ตื่นแต่เช้า นอนน้อย มาถึงจันทบุรี คุณลุงก็ลงที่ บขส. ถึงตอน 19.00 น.
มองดูหน้าตา คุณลุงเหนื่อยพอสมควร แต่งานแบบนี้คุณลุงเต็มใจช่วย แม้จะไม่มีค่ารถกลับแต่โชคดี ไก่ แมลงสาบมีตังค์พอดี
คุณลุงโทรบอกลูกสาวคนเล็กมารับ ระหว่างยืนรอ ท่าทางเหนื่อยมากๆ พอดี นายบอนนึกออกว่า วันนั้น เป็นวันคล้ายวันเกิดของพี่ Kat เลยบอกคุณลุงและให้คุณลุงอวยพรวันเกิดซะเลย แล้วกดเบอร์พี่แคทให้ ยื่นโทรศัพท์ให้คุณลุง คุณลุงรับโทรศัพท์ รีบปรับเสียงให้นุ่มทุ้ม พูดอวยพรวันเกิดทันที่ที่รับสาย "...ขอให้มีความสุขความเจริญนะ" ในขณะที่พี่ Kat และทีมงานกำลังขับรถเดินทางฝ่าสายฝนกลับ กทม. ถึงศรีราชาในช่วงนั้น คุณลุงอวยพรอยู่ครู่หนึ่งจึงวางสาย ยืนรอลูกสาวมารับ ท่าทางเหนื่อยเหมือนเดิม
ไปร่วมในงาน ขอเป็นคนดีเพื่อพ่อหลวง 5 ชั่วโมง แต่เวลาเดินทาง + รอรถ ช่วงเช้า รอกว่า5 ชั่วโมง ช่วงเย็นอีก 4 ชั่วโมง รวมเป็น 9 ชั่วโมง เหนื่อยพอดูสำหรับคนอายุ 67 ปี .ศิลปินต้นแบบของกลุ่มดินรักษ์ฟ้าในงานวันนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น