วันพุธที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2554

บันทึก ปิดม่าน คนโขน โดย Sarunyoo Wongkrachang ลมหายใจของนักสู้ที่ต้องเดินต่อไป

" ปาฏิหารย์ไม่มีจริง ทุกสรรพสิ่งมีผลมาจากเหตุและปัจจัย "
จั่วหัวไว้อย่างนี้ พี่น้องคงพอเดาได้ ว่าเนื้อหาบรรทัดต่อๆไปของบทความนี้จะเคลื่อนตัวไปในแนวไหน
กว่าสามสัปดาห์ที่ผ่านมา ผมทุ่มเททั้งชีวิตให้กับภารกิจทุกอย่างที่เจ้าของหนังคนหนึ่งพึงกระทำได้
นับตั้งแต่เปิดตัวประชาสัมพันธ์ เพื่อให้สังคมได้รับรู้ว่ามีหนังเรื่อง คนโขน รออยู่ในโรงฉาย
ชักชวน อ้อนวอนคนรู้จักมากมายให้พากันมาดูหนังเรื่องนี้
ผมแอบฝันเล็กๆว่า หากมีพี่น้องพันธมิตร ซึ่งไม่ต้องถึงกับทั้งหมดหรอกครับ
เอาเพียงแค่ครึ่งหนึ่งของเท่าที่มี พร้อมใจกันมาดูหนังเรื่องนี้
รายได้ของหนังก็จะทะลุเกินเป้าที่นายทุนตั้งความหวังไว้แล้ว...นายทุนเองยังพลอยยิ้ม เห็นด้วยกับความฝันของผมเลย
แต่ความจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่!!!

    นั่นคือ ส่วนหนึ่งจากบันทึกเปิดใจของ ผู้กำกับภาพยนตร์ คนโขน พี่ตั้ว ศรัณยู วงศ์กระจ่าง หลังจากเห็นรายได้ของภาพยนตร์เรื่องนี้ ที่น้อยกว่าที่คาด


"ผมเพิ่งกลับจาก บ.สหมงคลฟีล์ม เพิ่งเปิดบัญชี ดูตัวเลขรายได้ทั้งหมดที่เก็บได้จนถึงรอบเมื่อกี้
ทุกคนตกใจ  มันน้อยเกินว่าระดับต่ำสุดที่เราประเมินไว้เสียอีก...น้อยจริงๆครับ
อย่าให้ผมบอกตัวเลขเลย ผู้ที่คอยลุ้นคอยให้กำลังใจผมตลอดมาจะพลอยหดหู่ใจกันเปล่าๆ
แต่คนที่ีอยู่ฟากฝั่งตรงข้ามหากเห็นตัวเลขนี้เข้า ก็คงจะสมน้ำหน้า ว่าสมแล้วหละมึง...
ถ้าจะบอกว่าผมไม่เสียใจ ก็คงจะเป็นการโกหกตัวเองเกินไป
เพียงแต่ว่าภายใต้ความชอกช้ำใจครั้งนี้  มันได้บอกอะไรกับผมหลายต่อหลายอย่าง"

    ถ้าพูดถึงความเป็นธรรมในสังคมไทยในตอนนี้ นายบอนว่า หาได้ยากเหมือนกัน แม้แต่เรื่องอื่นๆ เรื่องการบังคับใช้กฏหมาย ตำแหน่ง ผบ.ตร, และอีกหลายเรื่อง มีเรื่องไหนเป็นธรรมบ้างล่ะ!!!




"ในส่วนของตัวงานภาพยนตร์ ผมคิดว่าผมมาถูกทางแล้ว
เพราะเกือบทุกคนที่ดูคนโขน ต่างพากันชื่นชมในคุณค่าของงาน ในมุมมองที่ต่างๆกัน ตามแต่รสนิยมในการรับรู้ของแต่ละคน
จะมีบ้างบางมุม ที่เห็นต่างกันไป หรือมีบางมุมที่ไม่ชอบ ขัดใจ เช่นชะตากรรมของตัวละครในตอนจบ
ซึ่งผมถือว่านี่คือเสียงตอบรับที่ดี ที่ตัวหนังได้ก่อให้เกิดการวิพากย์เชิงสร้างสรรค์
ไม่ใช่ตั้งใจชม หรือตั้งใจเชียร์แบบไม่ลืมหูลืมตา
นักข่าวอาวุโสหลายท่านต่างเขียนชมภาพยนตร์เรื่อง"คนโขน"นี้กันไม่น้อย
ล่าสุดคอลลัมน์ ซูม ในนสพ.ไทยรัฐฉบับเมื่อเช้านี้ (13กย.2554)ก็กล่าวชมยาวทั้งคอลลัมน์
บนความเสียดายของคุณซูมที่ได้ดูหนังเรื่องนี้ช้าไป
 
ในส่วนของกำลังใจจากพี่น้องพธม.นั้น ผมพูดอะไรไม่ออก
น้ำตามากมายของผมหยดลงบนบันทึกก่อนหน้านี้ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
คำว่าขอบคุณนับล้านคำ นับล้านครั้ง ก็ยังไม่เท่าน้ำใจไมตรีที่พี่น้องมอบให้กับหนังของผม"



ผมได้รู้ว่า " เท่าที่ผมเป็น เท่าที่ผมมี "
มันยังไม่เพียงพอที่จะให้ผมยืนหยัดอยู่ในอาชีพนี้ได้ ในระดับของโอกาส ที่เท่าเทียมกับคนอื่นในสังคม
ไม่เป็นไรครับ  ผมยังไม่ท้อหรอกครับ
ผมจะสู้ต่อไป ในอาชีพของผม ด้วยต้นทุนเท่าที่ผมมี
ผมยังหวังว่า สักวันหนึ่งคุณค่าของงานที่ได้สร้างไว้ในวันนี้คงจะมีโอกาสเข้าถึงการรับรู้ของผู้ชม
ด้วยรูปแบบของสื่อที่ต่างกันออกไป
เช่นจากแผ่น DVD ไม่ว่าจะเป็นแผ่นแท้หรือแผ่นผี หรือถูกฉายในช่องฟรีทีวี
หรือแม้แต่ในวงสนทนาของผู้ที่ได้มีโอกาสชมภาพยนตร์เรื่องนี้ ผมก็ดีใจแล้วครับ

อ่านเนื้อหาทั้งหมดได้ที่นี่
http://www.facebook.com/notes/sarunyoo-wongkrachang/%E0%B8%9B%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%99-%E0%B8%84%E0%B8%99%E0%B9%82%E0%B8%82%E0%B8%99/277236255621306

        ในช่วงแรกก่อนที่หนังจะเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ เห็นหลายคนร่วมให้กำลังใจ ร่วมให้ความหวัง และคาดหวังมากมาย แต่เมื่อไม่เป็นอย่างที่หวังไว้ ก็ต้องทำใจ แต่สิ่งสำคัญคือ ลมหายใจของนักสู้ แม้จะไม่ได้ดังหวัง และพบปัญหาอีกมากมาย แต่เมื่อยังมีชีวิตอยู่ มีลมหายใจอยู่ก็ย่อมที่จะต้องก้าวเดิมต่อไป

        บางครั้ง หลายคนอาจจะคาดหวังไว้สูง เมื่อไม่เป็นไปดังหวัง ย่อมเสียความรู้สึกอยู่บ้าง แต่สิ่งสำคัญ ไม่ควรจะเสียความเป็นตัวตน เสียจิตวิญญาณในตัวเอง

   
    สู้ครับ!!

Related Posts by Categories



Widget by Hoctro | Jack Book

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น