ในการเดินทางแต่ละครั้ง ต้องพบกับเหตุการณ์ที่ไม่อยากให้เกิดมากมาย ทำให้การเดินทางสะดุดไปบ้าง แต่นั่นเป็นรสชาติของชีวิตที่หาไม่ได้ในห้องเรียน เช่น การเดินทางเมื่อตอนสายวันที่ 20 ก.ย.2554 เมื่อนายบอนต้องขึ้นรถจากขอนแก่น ไปโคราช และนั่งรถแอร์โคราช ซึ่งวิ่งทำเวลา และถึงที่หมายเร็ว ขึ้นรถตอน 11.30 น. ขึ้นไปบนรถที่นั่งก็เต็มทุกที่ เจอพี่ชายคนหนึ่ง ยืนอยู่ และบอกว่า ที่นั่งเต็มแล้ว เลยยืนกับพี่เขา
พี่ชายหันมาคุยด้วย บอกว่า มาจาก นางรอง จ.บุรีรัมย์ นั่งรถโดยสารจากนางรอง มาถึงโคราชตอนตี 3 แล้วต่อรถมาขอนแก่น มาหาหมอ และเอายาที่โรงพยาบาลศรีนครินทร์ จ.ขอนแก่น ในอดีตเคยขับรถทัวร์ เชิดชัยทัวร์ สายเหนือ สายอีสาน และรู้เรื่องของรถทัวร์เป็นอย่างดี เมื่อเห็นรถทัวร์คันไหนวิ่งผ่าน พี่เขาสามารถบอกได้เลยว่า รถคันนี้ ใช้เครื่องรุ่นไหน วิ่งดีไม่ดียังไง คันไหนเครื่องวอลโว่ เครื่องเบนซ์ เครื่องแดวู ส่วนรถที่โดยสารมา ตัวถังเป็นเก่า
พอรถวิ่งมาถึงกุดกว้าง คนเก็บเงินบอกว่า เดี๋ยวจะแวะเต็มแก๊สที่ปั้ม ให้ผู้โดยสารลงจากรถก่อน รอสักพักเติมแก็วเสร็จแล้วเดินทางต่อ นายบอนก็ลงจากรถ เดินตามพี่ชายจากนางรอง ลงมารอข้างล่าง พีเขาเล่าเรื่องต่างๆให้ฟัง
"เห็นรถพ่วงคันที่จอดนั่นมั้ย ของ "สหชัยรุ่งเรือง" รับส่งขนสิ่งของไปทั่วประเทศเลยนะ บริษัทใหญ่มากๆ"
"เห็นรถพ่วงของดับเบิ้ลเอนั่นมั้น ไม้ยูคา ดูดน้ำมากๆ เวลาดึงน้ำออก ได้น้ำเยอะจริงๆ"
" รถที่เรานั่งมา มันจะเร่งเร็วมากก้ไม่ได้ เพราะเป็นรถแก๊ส ถ้าร้อนมากไป เดี๋ยวไหม้ทั้งคัน เวลาแก๊สรั่ว รถแก็สไหม้ ไม่ค่อยเป็นข่าว เหมือนสื่อพยายามปิดข่าวนี้"
รถแอร์โคราช เติมแก๊สเสร็จ ก็เรียกผู้โดยสารขึ้นรถ แล้วแล่นไปจนถึงอำเภอบ้านไผ มีผู้โดยสารลงไม่กี่คน ยังไม่มีที่นั่งว่าง คงต้องยืนไปจนถึงโคราชแล้วมั้ง ออกจากตัวอำเภอบ้านไผ่มาไม่กี่กิโลเมตร ก็ได้กลิ่นเหม็นๆในตัวรถ รถก็ค่อยๆชะลอความเร็วลง แหม วิ่งแบบนี้จะถึงโคราชกี่โมงวะ พี่ชายจากนางรองก็หันไปมองรอบๆ บอกว่า งานเข้าแล้วล่ะน้อง
พอรถจอดข้างทาง พี่ชายจากนางรองบอกว่า รีบลงเลยน้อง พร้อมกับดันหลังให้รีบลงจากรถ แก๊สรั่ว มีสิทธิ์ไฟไหม้ได้ ผู้โดยสารทยอยลงจากรถ หลายคนวิ่งห่างออกไปไกลจากตัวรถ หันมาดูข้างรถ โห ควันพุ่งออกมา จากช่องที่เก็บถังแก๊ส ป้าหลายคน รีบวิ่งห่างออกไปไกลจากรถ หลายคนรู้ดีว่า ถ้าแก๊สรั่ว แก๊สระเบิด และไฟไหม้รถ จะเกิดอะไรขึ้น
พี่ชายจากนางรอง ก็รีบบอกให้ผู้โดยสารที่ไม่รู้เรื่อง ให้ออกมาห่างจากรถ "อันตรายน้องๆ ออกมาให้ห่างๆเลย" เพราะพี่ชายเล่าให้ฟังตอนยืนอยู่บนรถ เคยเจอเหตุการณ์แก๊สระเบิดบนรถ ดูจากริ้วรอยบนแขน ร่างกาย ผ่านเหตุการณ์หลายอย่างในชีวิตมาเช่นกัน เรื่องเจอแก๊สระเบิด เขาก็เจอมาแล้ว
จะเห็นควันขาวๆ พุ่งออกจากข้างรถ
โฉมหน้าพี่ชายจากนางรอง
หลังจากที่คนขับรถ และคนเก็บกระเป๋า รีบมุดใต้ท้องรถ เข้าไปหาสาเหตุ ก็พบว่า วาล์วรั่ว สายเชื่อมรั่ว แก๊สเลยพุ่งออกมา และระบบล็อกทำงานอัตโนมัติ ผ้าเบรคไหม้ จนเหม็นกลิ่นภายในรถ เวลาผ่านไป 20 นาที คนขับก็เรียกทุกคนขึ้นรถ ไปต่อได้แล้ว แต่มีคุณป้าหลายคน ไม่กล้าเสี่ยง เลยไม่ไปด้วย ยืนรอรถคันใหม่อยู่ข้างทาง ส่วนพี่ชายจากนางรอง ก็พานายบอนไปนั่งเบาะว่าง หลังคนขับ
พี่เขามาหาหมอที่ขอนแก่น แล้วต้องไปเอายาให้พ่อ ที่โรงพยาบาลมหาราช จ.นครราชสีมา แล้วจะตีรถกลับนางรอง เย็นวันนี้ แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่ได้เจอกันบนรถ แต่พี่เขาอัศยาสัยดีมากๆ เล่าเรื่องต่างๆในวงการรถทัวร์ให้ฟัง เล่าเรื่องเจ๊เกียว, รถพ่วงของเบียร์ช้าง ที่เมื่อวานขนสินค้ามากมายมาเข้าโกดังที่ขอนแก่น ที่พี่เขาบอกว่า มาเป็นร้อยคันรถพ่วง และอีกหลายเรื่องในวงการรถทัวร์ ที่ได้ความรู้มากมาย จากคนทำงานตัวจริงคนนี้
เมื่อถึงโคราช นายบอนก็ออกมายืนกันทางเดิน ไม่ให้คนจากเบาะหลัง เรียงแถวออกมาก่อน กันทาง เว้นช่องให้พี่เขาออกมา จะได้ลงจากรถไวๆ พี่เขาเจ็บมือ เอามือซ้ายกุมมืออยู่ตลอด จะได้ลงจากรถไวๆ หน้าอกก็เจ็บเพราะเคยได้รับอุบัติเหตุหลายครั้งจากการขับรถ
ลงจากรถ เดินผ่านบริเวณตัวถังรถ ที่แก็สรั่ว ก็พยักหน้าให้ดูว่า เกิดเหตุตรงนี้แหละ ถ้าเลือกได้ อยากให้เลือกนั่งรถคันที่ใช้น้ำมันบริสุทธิ์ดีกว่า รถขับเร่งได้แรง เร็ว ปลอดภัยกว่ารถแก๊ส ที่เสี่ยงระเบิด แก๊สรั่วทุกนาที
แล้วพี่ชายจากนางรองก็เดินจากไปพร้อมรอยยิ้ม รีบหารถไปโรงพยาบาลมหาราช ขอบคุณในไมตรีของพี่มากๆครับ
วันพุธที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2554
มิตรภาพจากพี่ชายคนนางรองกับรถแก๊สรั่่วที่บ้านไผ่
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
มิตรภาพระหว่างทาง.......
ตอบลบสงสัยต้องได้ร้องเพลงนี้ "คนบ้านเดียวกันแค่มองตากันก็เข้าใจอยู่" มิตรภาพของนักเดินทาง
ตอบลบ