ปฏิบัติการฝึกจิต 6 ชั่วโมงที่ บขส.กบินทร์บุรี

             เมื่อจะต้องเดินทางไปจันทบุรี นายบอนมักจะมาต่อรถที่โคราช วันที่ 20 ก.ย.54 มาถึงโคราชบ่าย 3 โมง ซึ่งมีรถไปจันทบุรี 15.30 น. แต่พอไปซื้อตั๋ว คนขายบอกว่า ไม่มีรถไปจันท์วันนี้ มีอีกทีช่วง 21.00 น. จะรอมั้ยล่ะ หรือจะต่อรถโคราช-ชลบุรี ไปรอที่ บขส.กบินทร์บุรีก็ได้ เดี๋ยวจะมีรถสระบุรี - จันทบุรี วิ่งผ่านมา ต่อรถไปจันท์ได้ เลยตัดสินใจขึ้นรถคันนั้นไป


          ดูเหมือนว่า วันนี้จะเป็นวันที่เจอรถโดยสารเสีย ต้องจอดซ่อม เมื่อขึ้นรถโคราช-ชลบุรี ออกมาถึงปักธงชัย ก็ต้องจอดแวะรับคนขึ้นรถที่รถจอดเสีย ตั้งแต่บ่ายโมง เป็นรถโคราช-ชลบุรีเหมือนกัน แต่ออกจาก บขส.เที่ยวบ่ายโมง แล้วมาจอดเสียที่จุดนั้น ผู้โดยสารยืนรอรถกว่า 3 ชั่วโมง เลยต้องขึ้นรถเที่ยว 15.30 น. เดินทางต่อไป รถมาถึงกบินทร์บุรี ตอน 17.40 น.


          มานั่งรอรถไปจันทบุรี รอ ร้อ รอ แต่ไม่มีสักคัน มีแต่รถไประยอง ชลบุรี ไปโคราช ไปอรัญประเทศ ที่แวะมารับผู้โดยสาร ทุกชั่วโมง ... มีคนที่จะไปจันทบุรีเหมือนกัน ถามคนที่สถานีขนส่ง ว่ามีรถไปจันทบุรีตอนไหนบ้าง เขาบอกว่า ถ้าไปรอรถที่ ขบส.สระแก้ว จะมีรถจากบุรีรัมย์ตอน 1-2ทุ่มไปจันทบุรี แต่ถ้ารอที่กบินทบุรี ก็จะมีช่วง 5 ทุ่ม 6ทุ่ม รอบดึกโน่นแหละ


         โห รู้งี้ เข้า กทม. ต่อรถไปจันทบุรีดีกว่า ไม่ต้องรอรถนานแบบนี้ แต่ทำไงได้ ตัดสินใจมาแล้ว ก็ต้องนั่งรอต่อไป เมฆฝนดำทะมึนมา แล้วฝนก็ตกลงมาหาใหญ่ นั่งมองฝนตกรอเวลาไป


          แม้จะนั่งรอ ร้อ รอ แต่ก็มีกิจกรรมทำอยู่ตลอด แล้วคนคุ้นเคยก็โทรมาถามด้วยความเป็นห่วงว่า ถึงไหนแล้ว มองดูผู้คนที่มารอรถ ทักทายนั่งเฝ้าของให้คุณยายท่านหนึง่ที่รอรถไปสระแก้ว พูดอีสานเหมือนกัน แล้วนั่งมองสาวๆที่มานั่งรอรถไปจัน ที่ดูแล้วก็น่ารักดี แต่เป็นแฟนของคนอื่น ได้แต่มอง ว่าแล้วก็คิดถึงคนที่เราคิดถึงดีกว่า









           ฝนซาช่วง 2 ทุ่ม เลยเดินออกไปหาอะไรมาทาน นั่งมองผู้คนในสถานี จะเห็นคุณลุงท่านหนึ่ง ที่ถอดเสื้อแล้วหยิบไม้ถูพื้น ทำความสะดวกพื้นในบริเวณ บขส.กบินทบุรี ตั้งแต่ 2 ทุ่มครึ่ง ท่านค่อยๆถูพื้นตามบริเวณต่างๆ เรื่อยมาจนถึง 5 ทุ่ม ท่านทำงานของท่านอย่างแข็งขัน ในขณะที่ผู้โดยสารหลายคน ขึ้นรถจากไป แต่หลายคนยังอยู่ ได้แต่มองคุณลุงทำความสะอาด แล้วก็ไม่สนใจมากนัก












        ถูพื้นเสร็จ คุณลุงก็ลากถังขยะไปเทรวมกัน แล้วลากมาตั้งไว้ที่จุดเดิม จาก 2 ทุ่มครึ่ง เสร็จงานตอน 5 ทุ่มเศษๆ ทำอยู่คนเดียวอย่างแข็งขัน ท่านคงจะทำอย่างนี้ทุกๆคืน อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย


          ขอคารวะคุณลุงด้วยใจจริง ท่านอยู่เบื้องหลังความสะอาดของ สถานีขนส่งกบินทร์บุรีตัวจริง


           เมื่อต้องรอรถดึก และคงจะถึงจันทบุรีราวตี 2 ตี 3 ด้วยความเกรงใจคุณลุงสุเวศน์ เลยโทรไปบอกว่า คุณลุงไม่ต้องรอนะครับ เดี๋ยวผมไปนั่งรอที่ บขส.จันทบุรี จนถึงเช้าแล้วคุณลุงค่อยออกมารับก้ได้ จะได้พักผ่อนให้เต็มที่ แต่คุณลุงบอกว่า โทรมาเถอะ ตี 2 ตี 3 ก็จะออกไปรับ ตอนนั้น ตื่นได้ ซึ่งฟังแล้วประทับใจในน้ำใจของคุณลุงมากๆ


          รถจันทบุรีมาถึงตอน 23.40 น. ขึ้นรถแล้ว รถมาถึงจันทบุรี สี่แยกปากแซงตอน ตี 2.30 น. พอมาถึง อ.โป่งน้ำร้อน ไม่กล้าหลับเลย เพราะถ้าเลยแยกปากแซง แล้วไปลงที่ บขส.จันทบุรี คุณลุงต้องเสียเวลาขับรถเข้าไปในเมือง งั้นลงใกล้ๆบ้านดีกว่า แค่จะตื่นออกมารับตอนตี 2 ครึ่งก็ลำยากเหมือนกันสำหรับคนอายุ 67


         ถึงตัวอำเภอมะขาม ก็โทรหาลุง ท่านก็รับสาย บอกว่า เดี๋ยวจะไปรับที่แยกปากแซง พอมาถึงแยกปากแซง บอกคนขับให้จอด คนขับบอกว่า เลยแยกมาแล้ว โห เลยต้องเดินกลับมาที่แยกปากแซงง เราก็ง่วงเหมือนกัน นึกว่าจะลงตรงแยกพอดี แต่ก็เลยแยกจนได้


         คุณลุงขับรถออกมารับตอน 2.45 น. บอกว่า เคยมีประสบการณ์รอรถแบบนี้เหมือนกัน หลายขั่วโมง ตอนนั้นก็ฝึกจิต เดินจงกรมทำสมาธิ เจ้าของแผงขายอาหาร เห็ฯคุณลุงทำแบบนั้น เลยมีน้ำใจบอกว่า ให้คุณลุงมานั่ง นอนพักที่แคร่ในร้านก็ได้ เดี๋ยวรถมาจะปลุกเอง คุณลุงจึงออกมารับนายบอน เพราะเข้าใจสภาพของคนที่รอรถยามดึกๆ


        แล้วก็ให้ข้อคิดว่า เวลาที่รอคอย ก็สามารถพัฒนาจิตใจได้ แทนที่จะใจร้อน รอแต่รอให้ร้อนรุ่มวุ่นวาย ก็ใช้วิกฤติเป็นโอกาสพัฒนาจิตใจตนเองได้เช่นกัน

Related Posts by Categories

Widget by Hoctro | Jack Book