เช้าวันที่ 28 มิ.ย.2554 มีเบอร์โทรแปลกๆ โทรเข้ามา พอรับสาย ได้ยินเสียงคุ้นๆ ... พี่น้อย เพ็ญพิมล ใสงาม โทรมา บอกว่า อยากให้ทำหนังสือประวัติคุณแม่ของพี่น้อย ที่มีอายุเฉียด 100 ปีแล้ว
คุณแม่ของพี่น้อย กำลังจะไปผ่าตัดที่อุบลราชธานี พี่น้อยเลยอยากให้ทำหนังสือประวัติ เผื่อไว้แจกในงานศพ แล้วก็นึกถึงนายบอน เพราะเคยไปช่วยทำหนังสือ สารวัตรจ๊าบ พ.ต.ท. เมธี ชาติมนตรี และถูกใจสำนวนการเขียนและการเก็บรายละเอียดประวัติของสารวัตรจ๊าบจากการเล่าให้ฟัง เลยติดต่อให้ทำหนังสือให้อีก จะให้ไปสัมภาษณ์เก็บข้อมูลที่บุรีรัมย์ ทั้งสัมภาษณ์คุณแม่ และลูกหลานคนอื่นๆด้วย
โห งานหนักมาอีกแล้วเหรอเนี่ย
ตอนที่ทำหนังสือ สารวัตรจ๊าบ ภายในเวลา 2 สัปดาห์ ก่อนถึงงานครบรอบ 1 ปี 7 ตุลารำลึก เมื่อ 7 ต.ค.2552 ต้องรีบทำจนแทบกินไม่ได้ นอนไม่หลับ เพราะเกร็งพอสมควร แต่ก็ทำจนเสร็จ แม้จะมีคำผิด และพิมพ์ตกอยู่บ้าง เมื่อให้ทำหนังสือให้แม่ของพี่น้อย ก็คงต้องพิถีพิถันมากขึ้น เพราะมีเวลามากขึ้นกว่าเดิม
เมื่อพี่น้อยบอกว่า จะทำไว้แจกในงานศพ เลยเสนอไปว่า ไม่ต้องงานศพก็ได้ งานวันเกิด หรืองานทำบุญ ก็น่าจะแจกได้ ถ้าใครสนใจจะได้สอบถามกับคุณแม่ เพราะประวัติชีวิตของคุณแม่พีน้อย มีความน่าสนใจมาก ผ่านชีวิตมาหลายแบบ
เรื่องเขียนหนังสือนั้น ความจริง พี่น้อยก็สามารถที่จะเขียนออกมาได้ เช่น เขียนบทรำลึกถึงสารวัตรจ๊าบ ในหนังสือเล่มเก่าๆ " หนังสืออนุสรณ์ แค่ดินก้อนแรก ของ การเมืองใหม่"... ก็เขียนจนหลายคนที่ได้อ่านต้อง น้ำตาซึม แต่พี่น้อยไม่อยากเขียน เพราะต้องใช้เวลา และสมาธิมากพอสมควร พี่น้อยมีภาระอย่างอื่นที่ต้องทำมากมาย
เมื่อพี่น้อยโทรมา ก็นึกถึงวันวาน ที่พี่น้อยผ่านความเจ็บปวด ที่สามีต้องเสียชีวิตไปในการชุมนุมของพี่น้องพันธมิตรช่วง 7 ต.ค.2551 พี่น้อยต้องกลายเป็นแกนนำ พธม.บุรีรัมย์แบบจำเป็น ต้องเข้มแข็งทั้งที่อยากจะมีชีวิตแบบผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ร้องไห้ เศร้าสุข เหมือนคนทั่วไป แต่ทำไม่ได้แบบนั้น ในช่วงปลายปี 2552- กลางปี 2553 นายบอนได้เข้าไปช่วยงาน ดูแล ช่วยพี่น้อยแวะเวียนไปที่บ้านของพี่น้อยอยู่บ่อยๆ จนจะกลายเ็ป็นญาติ เป็นน้องชายไปซะแ้ล้ว
จากวันนั้น เลยบอกกับตัวเองว่า ถ้าวันไหน พี่น้อยขอให้ไปช่วยทำอะำไรให้ นายบอนจะไปทำให้ทันที ถ้ามีความสามารถทำให้ได้ และคงจะได้ไปช่วยทำหนังสือประวัติคุณแม่ของพี่น้อยในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้
นอกจากหนังสือ อาจจะทำในรูปแบบอื่นๆด้วย อาจจะเป็นเพลงแหล่ประวัติ, หนังสือเสียง, VCD หรือรูปแบบอื่น ๆ ให้ประทับใจ มีคุณค่า อยู่ในความทรงจำนานๆ
แต่คุณแม่ของพี่น้อย กำลังจะผ่าตัด แล้วพี่น้อยโทรเรียกตัวแบบนี้ อะไรก็เกิดขึ้นได้ คงต้องรวบรวมสมาธิ สติ ทำงานยากๆให้พี่น้อยอีกครั้งแล้ว
วันศุกร์ที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2554
ทำหนังสืองานศพให้แม่ : คำขอจากพี่น้อย เพ็ญพิมล
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น