ภาพที่เห็นเป็นภาพบนรถเมล์ฟรีสาย 3 ที่จอดที่ท่ารถ ขสมก. ที่หมอชิต เมื่อเวลา 20.42 น. วันที่ 1 ก.ค.2554 เป็นรถเมล์ที่วิ่งจากหมอชิต - จตุจักร - สะพานควาย - ประดิพัทธิ์ - เกียกกาย - เทเวศร์ - สนามหลวง - คลองสาน
สาวผมหยิกเดินขึ้นมานั่งที่เบาะตรงหน้า เห็นแต่ผมของเธอในมุมกล้องพอดี
เมื่อรถเมล์แล่นออกจากหมอชิตแวะรับผู้โดยสารตามป้ายรถเมล์ต่างๆ จนที่นั่งเต็ม มีผู้โดยสารเป็นสตรีสูงวัย ถือสัมภาระค่อยๆเดินขึ้นมาเพื่อหาที่เกาะ เมื่อสาวผมหยิกมองเห็น ก็รีบลุกจากเก้าอี้ เชื้อเชิญให้สตรีสูงวัยมานั่งทันที แล้วเธอก็ยืนอยู่ข้างๆ
พอถึงป้ายที่สตรีสูงวัยจะต้องลง ก็ลุกขึ้นค่อยๆเดินไปที่ประตู สาวผมหยิกเห็นคุณลุงคนหนึ่งยืนเกาะราวจับอยู่ใกล้ๆ จึงเอามือไปสะกิดแขนคุณลุง เชื้อเชิญให้คุณลุงมานั่ง คุณลุงมองหน้ายิ้ม แล้วพยักหน้าปฏิเสธ ให้เธอนั่งดีกว่า เธอจึงกลับมานั่งที่เดิม เอนหลังนั่งสบายๆ จนถึงป้ายที่เธอจะต้องลง
มองเห็นน้ำใจของสาวน้อยผมหยิกคนนี้ ที่นั่งเก้าอี้เกือบหลังสุดของรถเมล์ แต่มีความกระตือรือร้น สละเก้าอี้ให้ผู้สูงอายุได้นั่ง ในขณะที่เก้าอี้ที่มีคนนั่งจากประตูรถขึ้นมาจนถึงที่สาวผมหยิกนั่งอยู่ มีทั้งผู้ชายผู้หญิงหลายคนนั่งอยู่ แต่ไม่มีใครมีน้ำใจสละที่นั่งลุึกให้ มีแต่เธอคนนี้แหละ สาวผมหยิกนุ่งขาสั้นที่มีน้ำใจ
เมื่อผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะหน้าๆ ไม่มีน้ำใจให้ ผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างเธอ ซึ่งมีน้ำใจมากกว่า จึงลุกให้นั่งทันที โดยไม่ต้องมีใครมาเขียนข้อความบอกเหมือนผู้ชาย ว่า "โปรดเอื้อเฟื้อแก่เด็ก สตรี และคนชรา"
น้ำใจของสาวผมหยิก มีมากกว่า ผู้ชายหลายคน !!
วันจันทร์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2554
น้ำใจของสาวผมหยิกบนรถเมล์ฟรีสาย 3
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น