Aom รักในหลวง "พรุ่งนี้ได้ไปปิดการชุมนุมป่าว อยากไป ไม่มีเพื่อนไป"
นายบอน "อ้อมจะไปมั้ยล่ะ"
Aom รักในหลวง "อยากไปแต่กังวลเรื่องรถบัสขากลับ เพราะช่วงเลือกตั้ง จะหารถกลับได้ป่าว ถ้าไปคงโดดงานพรุ่งนี้ ไปเย็นนี้กลับ ถึงขกสายๆวันเสาร์ได้ป่าวพี่ เอาไงเรา"
นายบอน "เคยต่อรถ กทม.มาโคราช แล้ว นั่งรถโคราช-อุดรมาลงขอนแก่น มาได้ตลอดแหละ"
Aom รักในหลวง "งั้นไป แล้วเราจะกลับตอนไหนกันพี่"
การสนทนาใน facebook นี้ เป็นที่มาของการเดินทางของ 2พี่น้องพันธมิตร มุ่งสู่มัฆวานอีกครั้งในวันอำลาการชุมนุมของพันธมิตร ซึ่งออกเดินทางเข้า กทม.ในเวลาใกล้ๆกันจากขอนแก่น น้องอ้อมไปรถนครชัยแอร์ เที่ยว 10.15 น. ส่วนนายบอนออกจากขอนแก่น 10.30 น.มารถอุดร-โคราช วิ่งมาถึง บ้านดอนชมพู แอร์ในรถกเิดเสียขึ้นมา ช่องแอร์ที่เบาะหลังสุดท้ายรถ น้ำรั่ว มีกลิ่นเหม็นๆ จนคนที่นั่งหลังสุด รีบวิ่งมาบอกคนขับ เลยต้องจอดเช็ครถ เิติมน้ำ เช็คเครื่องกว่า 20 นาที ต่อรถเข้า กทม. เจอฝนตก รถติด กว่าจะถึงหมอชิตก็นานพอสมควร
ถึงหมอชิต หิวข้าวเลยหาข้าวราดแกงทาน คุณ Hataraki Pad ก็โทรมาทักทาย เธอกำลัง monitor ทีวีดูการปราศรัยใหญ่ของสองเวที พรรค ปชป. และ พท. แล้วก็นินทา 2 ตัวเต็งนายก ...."ยิ่งลักษณ์ร้องไห้อีกแล้ว... มาร์คออกลีลาลิเกอีกแล้ว.." แหม เล่าด้วยสำนวนเสียดสีแบบขำๆ แต่ฟังที่เล่ามามากๆ เริ่มกินข้าวไม่อร่อย อยากจะอ๊วกนักการเมือง กินข้าวเสร็จ เดินผ่านแผงขายหนังสือตรงท่ารถเมล์ ขสมก. เห็นแต่หนังสือ โลกวันนี้ และหนังสือของ นปช. เต็มแผง มีทั้งฉบับเก่าและใหม่ล่าสุด รูปหน้าปก มีแต่ ปู ยิ่งลักษณ์ เห็นแล้วยิ่งอยากร้องเพลงของน้าเศก เข้าไปทุกที เลยขึ้นรถไปมัฆวานดีกว่า
มามัฆวานในวันสุดท้ายก่อนปิดเวที ชักอาลัยเหมือนกัน มาถึงเลยยืนดูจอโปรเจคเตอร์อยู่รอบนอกก่อน เก็บเกี่ยวบรรยากาศจุดที่เคยนั่ง เคยมายืนท่ามกลางสายฝนโปรยลงมา
บางช่วงก็เดินไปดูตามซุ้ม และแผงที่ขายสินค้าต่างๆ เจอมือเบสวงน้าเศก นั่งขายซีดีอยู่ พอเห็นนายบอนก็ยิ้มทัก เพราะคุ้นหน้า เห็นมากับพวกศิลปินเพื่อชีวิตอยู่บ่อยๆ.. เมื่อเหล่าพิธีกร และทีมงาน ASTV ลงจากเวทีไปแล้ว ผู้คนบางส่วนเริ่มทยอยกลับ ถึงได้เข้าไปหน้าเวที ฟังดนตรีและขยับไปตามจังหวะ
ดูน้าหว่อง มงคล อุทก ร้องเพลง ตอนนี้ทิ้งไม้เท้า ยืนร้องเพลงได้แล้ว แข็งแรงขึ้นกว่าก่อน กำลังขยับเพลินๆ พี่จอมก็เดินผ่านมา จะไปเอากล้อง พี่จอมเลยบอกให้ไปที่เต็นท์สิ พี่แหม่มและหลายคนอยู่ที่นั่น เดี๋ยวไปถ่ายรูปกันหน่อยนะ พอถึง 6 ทุ่มก็เดินเข้าไป พอพี่แหม่ม เต่า แยม อุ๊ เห็นหน้า ก็ทักทายทันที บรรยากาศยังคงอบอุ่นเหมือนเดิม.. เอ๊ะ ยิ่งกว่าเดิมสิ พี่แหม่มรีบหยิบกล่องผัดไทกุ้งสดมาให้ทันที บอก จัดการเลย แหม ไม่น่ากินข้าวมาก่อนเลยแฮะ
หลังจากนั้นก็มีการถ่ายรูปหมู่ และ action ต่างๆกับเบอร์ 1 และ 10 ในแบบโดนๆ ..อือม ชุมนุมยาวถึง 158 วัน พึ่งมาเจอชาว TGO ในวันสุดท้าย แต่ก็ดีกว่าไม่ได้มาเจอ
ถ่ายภาพหมู่แล้ว ก็คุยกันไป เลยหยิบห่อผัดไทมากิน อ้อมที่นั่งอยู่ข้างๆได้กลิ่นทนไม่ไหว เลยหยิบกล่องที่อยู่ในถุงมาเปิดกินซะเลย แถมยังแบ่งครึ่งอีก กระเพาะเล็กหรือนี่ ราวตี 1 ก็พากันออกไปกับ Top TGO, กรานต์ ไปหาอะไรกินแถวเยาวราช ที่เต็นท์ก็จับกลุ่มคุยกัน ถ่ายรูปกันต่อไป
ตีสอง ก็เริ่มทยอยกันร่ำลาเดินทางกลับ เก็บสิ่งของในเต็นท์ อ้อมกับพรรคพวกที่ไปเยาวราชยังไม่กลับมา นายบอนเลยต้องดูแลกระเป๋าของอ้อม ไปนั่งดูดนตรีที่หน้าเวที จนเวทีปิดตอนตี 2 ครึ่ง เริ่มฉายหนังให้คนที่ยังไม่นอนได้ดู อ้อมกับ กรานต์ ก็กลับมาพอดี เลยตัดสินใจกลับ ขึ้นแท็กซี่ที่สี่แยกมิสกวัน ซึ่ง กรานต์ ก็จะขึ้นแท็กซี่กลับเช่นกัน เลยเดินออกมาหารถแท็กซี่ด้วยกัน มารอที่สี่แยกมิสกวันสักพัก เห็นรถแท็กซี่ ที่ว่างวิ่งมาสองทาง 2 คัน หมออ้อมก็เดินออกไปโบกรถทั้งสองคัน ตั้งใจว่า อีกคันโบกให้ กรานต์ ..คันหนึ่งมาจอดเทียบ อ้อมกะนายบอนก็ขึ้นคันนั้น ส่วน กรานต์ ต้องรอแท็กซี่อีก เพราะอีกคันที่อ้อมโบกให้จอด พอเห็นหมออ้อมไปขึ้นแท็กซี่อีกคัน ก็เลยขับผ่านไป
แท็กซี่วิ่งออกจากมิสกวัน มาที่หมอชิตใหม่ ไปจอดส่งที่ประตูทางเข้าที่ขายตั๋วสายอีสาน หมออ้อมก็รีบควักตังคฺ์ชิงจ่ายค่าแท็กซี่ไปก่อน 70-80 บาท ลงจากรถ นายบอนก็หาคูปองลดราคา แล้วไปซื่้อตั๋ว รถ ป.1 สุรนารีแอร์ ตอน 2.53 น. แต่ทว่า ได้รถเที่ยวตี 4 ไม่ทันรถเที่ยวตี 3 ซึ่งที่นั่งเต็มแล้ว ดูในคอมพิวเตอร์ที่คนขายสั่ง print เห็นที่นั่งเหลือแค่ 4 ที่ ถ้ามาช้าอีกนิด ได้ไปรถเที่ยวตี 5 คืนนี้ มีคนกลับบ้านเยอะมาก
ต้องรอร่วมชั่วโมง เลยพาน้องอ้อมมานั่งรอเวลา อ้อมก็หยิบมือถือมาออนไลน์ facebook ไป ลองถามไถ่ อ้อมบอกว่า เมื่อคืนไม่ได้นอนมากนัก ตอนเช้านั่งรถมาก็ไม่ได้หลับ เพราะมีคนคุยโทรศััพท์ จนหลับไม่ลง เลยบอกให้งีบรอไปก่อนก็ได้ แต่อ้อมบอกว่า ไม่งีบตรงนี้หรอก เดี๋ยวถ้าตื่นขึ้นมาจะหงุดหงิด ..แหม ชักเสียวๆ พอตี 3 ครึ่ง ก็พาไปที่จอดรถช่อง 76 ขึ้นไปประจำที่นั่ง หมออ้อมก็หยิบผ้าห่มมาคลุมโปง นอนหลับทันที
รถมาถึงโคราช ตอน 7.25 น. ก่อนถึงโคราช อ้อมก็สะลึมสะลือตื่นหลายรอบ โผล่หน้าออกจากผ้าห่มมาแหล่ตาดูรอบๆว่า ถึงหรือยัง แล้วก็คลุมโปงนอนต่อ อีก 50 กม. จะเข้าโคราช พนักงานประจำรถ ก็มาเก็บผ้าห่ม เลยสะกิดบอกอ้อม เธอเอาผ้าห่มคลุมโปงอีกที แล้วสวมแว่นตา ก่อนออกจากผ้าห่ม สะลึมสะลือตื่นนอน เอาผ้าเย็นเช็ดหน้าไปพลางๆก่อน พอถึง บขส.โคราช ก็เข้าห้องน้ำล้างหน้าหน่อยนึง แล้วก็ตัดสินใจขึ้นรถไปขอนแก่นทันที
7.30 น. มีคนมารอขึ้นรถกลับบ้านเยอะมากๆ หลายคนกลับบ้านไปใช้สิทธิ์เลือกตั้ง ที่ขายตั๋ว โคราช-อุดร มีคนเข้าแถวซื้อตั๋วยาวพอสมควร คนที่ได้ตั๋วแล้ว ก็มายืนเข้าแถวรอขึ้นรถที่จะมาเทียบท่า อ้อมก็เข้าแถวซื้อตั๋วมาสองใบ แล้วมาเข้าแถวยืนรอขึ้นรถทีจะมาเทียบ
รถ ป.2 สาย ราชสีมา-อุดร แล่นเข้ามาเทียบตอน 7.40 น. ผู้คนทยอยขึ้นรถตามลำดับแถวที่ยืนคอย คนขึ้นไปแล้วก็ต้องลุ้นพอสมควร จะมีที่นั่งหรือเปล่า ถ้าหมออ้อมต้องยืนถึงขอนแก่น คงไม่ไหวแน่ ขนาดนอนก็ยังไ่ม่อิ่ม พอขึ้นไปบนรถ มีที่นั่งว่างตรงเบาะเกือบหลังสุดพอดี ระหว่างรอรถออก อ้อมก็คิดคำนวณอย่างว่องไว แล้วคืนเงินให้นายบอน 40 บาท เป็นเงินค่ารถ ที่จะเฉลี่ยกัน จากค่ารถ กทม- โคราช และ โคราช - ขอนแก่น หมออ้อมคิดอย่างว่องไว นายบอนคงจ่ายมากกว่า 40 บาทเลยคืนให้ .... โห.... นายบอนยังสะลืมสะลือ คิดไม่ทันเลย
ขึ้นมาบนรถ วางกระเป๋าได้ที่แล้ว หมออ้อมก็หยิบ ขนม และ นมกล่องที่แจกบนรถ แต่ยังไม่กินมาให้ แล้วบอกว่า ของแจกบนรถนครชัยแอร์ ได้ข้าวกล่อง, น้ำ, น้ำผลไม้, นมกล่้อง, ผ้าเย็น มีบัตรส่วนลด ขอนแก่น- กทม. จ่ายเท่านี้ ถ้ามารถชาญทัวร์ ถูกกว่า 30 บาท แต่ที่ต้องต่อรถมากลับนายบอน ถูกกว่าซะอีก นายบอนเลยให้ตั๋ว คูปองส่วนลด ของ สุรนารีแอร์ และตั๋วรถ โคราช-อุดร ซึ่งจะมีตารางเวลารถออกทุกครึ่งชั่วโมง และจะถึงที่หมายประมาณกี่โมง ซึ่งปกติ หมออ้อมนั่งรถทัวร์เข้า กทม. จ่ายไป 300 กว่าบาท แต่ที่พาต่อรถมาแบบนี้ จ่ายไม่ถึง 300 บาท นะครับ (180+118 = 298 บาท) เพราะแบบนี้แหละ ถึงเข้า กทม.ได้บ่อย ยิ่งตอนชุมนุมช่วง 193 วัน บางเดือนมาแทบทุกอาทิตย์ ก็จะมาแบบนี้แหละ ไป-กลับบ่อยๆ ก็หมดค่ารถเยอะเหมือนกัน
คนเยอะจริงๆ คนขึ้นรถที่นั่งเต็มหมดแล้ว แต่คนก็ยังขึ้นมายืน จนเต็มแน่นช่องทางเดินจากด้านหลัง ยันหน้าสุด หมออ้อมบอก เฮ๊ย แบบนี้อันตรายรึเปล่าล่ะ ...." เป็นแบบนี้ประจำแหละ ถึงยืนก็ต้องไป ยิ่งช่วงเช้าวันทำงาน เด็กจากเมืองพล บ้านไผ่ ยืนกันเต็มรถ เข้าไปเรียนหนังสือที่ขอนแก่นเยอะ รถก็วิ่งแบบนี้ประจำ" หมออ้อมบอกว่า เคยแต่นั่งรถสองแถว ที่มีคนเบียดขึ้นรถกันเต็ม.. แหม นักเดินทางเหมือนกันนะเนี่ย
รถออกจาก บขส.โคราช 8.05 น. ตามเวลา รถไม่แวะจอดเข้า บขส.เมืองพล และบ้านไผ่ มีแต่จอดส่งคนที่จะลงตามทาง อ้อมก็งีบหลับเป็นช่วงๆ กอดกระเป๋าซุกตัวนอนสองชั่วโมงกว่าๆ รถวิ่งตรงเข้าขอนแก่นเลย ถึงขอนแก่นตอน 10.50 น.
มาถึงบขส. ขอนแก่น มีคนมารอขึ้นรถไปอุดรเยอะมากๆ เลยรีบลงจากรถ คนที่รอจะได้ขึ้นรถ ลงจากรถ อ้อมก็ร่ำลา ขอตัวกลับเข้า ที่พักใน มข.ทันที จะนอนให้อิ่ม เช้าวันที่ 3 กค จะไปตบกะโหลก ใช้สิทธิ์เลือกตั้งแล้วออกไปเที่ยว ก่อนจะกลับมาลุ้นผลเลือกตั้งในตอนเย็น แล้วก็เดินตัวปลิวไปขึ้นรถสองแถว กลับเข้า มข.ไป
เอาไว้เจอกันโอกาสหน้า ถ้ามีนัดสำคัญๆใน กทม. กับการเดินทางครั้งต่อไปละกัน.......!!!!
วันอาทิตย์ที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2554
ค่ำคืนอำลาการชุมนุมของพันธมิตรฯ 1 ก.ค 2554 - TGO และบันทึกการเดินทาง
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
เก็บรายละเอียดทุกเม็ด คาดว่าจะเจอเร็วนี้ อิอิ
ตอบลบพี่บอน คนนั้นชื่อพี่กรานต์ คนชื่อท็อปอ่ะ ตัวโตๆ เข้มๆ ที่มากะ 2 สาว ลงซะละเอียด อายนะเนี่ย -_-"
ตอบลบขออภัย จำผิด แบบว่า ง่วงๆเพลียๆอ่ะ
ตอบลบอย่างฮายังไม่ได้เล่าให้ฟัง ช่วงโคราชขอนแก่น อ้อมหลับหัวไปโขกกับเหล็กระหว่างกระจกเป็นสิบที หัวพี่บอนก็มาชนไหล่อ้อมตั้งหลายที แต่ด้วยความง่วงก็ไม่ได้สนใจ หลับต่อได้เฉย ^^
ตอบลบก็นอนน้อยเหมือนกัน เลยเผลอเอาหัวไปชน แต่พอชมปุ๊บ ก็ตื่นปั้บ ระวังอยู่นะ กลัวโดนชกอ่ะ :P
ตอบลบ