บันทึกการเดินทางไปจันทบุรี เมื่อ 26 มิ.ย.2554

           เดือนมิถุนายน 54 ถือได้ว่า เดินทางมาที่จันทบุรีบ่อยมากๆ มาทุกสัปดาห์ เดินทางจนเหนื่อย แต่ก็ต้องมา 26 มิ.ย. 54 ขึ้นรถออกจากกาฬสินธุ์ เที่ยว 9.10 น. มาทันขึ้นรถไปโคราช ออกจาก บขส.ขอนแก่นตอน 10.30 น. พอดี มาถึงโคราช 13.30 น. หยิบทับทิมที่แม่ห่อใส่ถุงให้มานั่งแกะกิน หลังจากข้าวมื้อเที่ยงที่ บขส.โคราช หมดไป 1 จาน

             รถไปจันทบุรี มีเที่ยว 14.15 น. เลยซื้อตั๋วไปรถเที่ยวนั้น จะได้ถึงจันท์ไม่ค่ำมากนัก ขึ้นรถ ได้นั่งกับคุณยายท่านหนึ่ง ที่เปิดกระเป๋า นั่งกินข้าวบนรถ คุณยายไปลงที่จันทบุรีเหมือนกัน ตอนแรกก็นั่งข้างๆ แต่วันอาทิตย์นี้ ที่นั่้งไม่เต็ม พอรถแล่นมาถึง บขส.กบินทร์บุรี เลยลุกออกมานั่งเบาะที่ว่าง คราวนี้ คุณยายเลยได้นั่งสบาย นั่งสองเบาะแบบไม่ต้องเกร็ง เดี๋ยวก็ย้ายที่นั่ง เปลี่ยนมุมมั่งล่ะ แอบมองคุณยายแล้วอมยิ้ม
             นั่งชมวิวเพลินๆ จนรถแล่นผ่าน เขาฉกรรจ์ อยากถ่ายรูปเขาฉกรรจ์ตั้งนานแ้ล้ว วันนี้ได้นั่งตรงหน้าต่างด้านเขาฉกรรรจ์พอดี เลยหยิบกล้องวิดีโอ ถ่ายซะเลย




             ช่วง 5 โมงเย็น ลุงสุเวศน์โทรมาถาม ว่า ตกลง มาที่จันหรือเปล่า

           " กำลังนั่งรถมาถึงเขาฉกรรจ์แล้วครับ"

           "อ้าว เมื่อบ่ายโทรคุยกะกู๋ บอกว่า บอนต้องมาหาผมก่อน" คุณลุงหมายถึง พี่กู๋ sako ที่โทรคุยกัน ซึ่งนายบอนบอกว่า จะแวะเข้าไปหาบ่ายวัยอาทิตย์ แต่ก็เปลี่ยนแผนใหม่ เลยบอกเลื่อนนัดไปทาง facebook พี่เค้าคงยังไม่ได้เปิดดูข้อความในนั้น .. เมื่อลุงโทรคุยกับพพี่กู๋ นึกว่านายบอนไม่มา เลยให้ลูกชายขับรถไปเล่นดนตรี จึงไม่มีรถเก๋งมารับนายบอนที่ บขส. เลยบอกให้ นั่งมอเตอร์ไซต์มาที่บ้านละกัน โทรมา จะบอกทางมอเตอร์ไซต์ให้

                นายบอน ตัดสินใจลงที่แยกปากแซง ซึ่งใกล้บ้านแสลงมากกว่า มาถึงใกล้แยกปากแซง รถติดพอสมควร เป็นรถขนผลไม้มาขายนั่นเอง ลงจากรถแล้วก็ถ่ายวิดีโอบรรยากาศบางมุมไว้



                ถ่ายเสร็จก็จะเดินจากแยกปากแซงไปที่สี่แยกแสลง เพราะตอนที่นั่งรถมา ก็แป๊บเดียว เดินไม่นานก็คงจะถึง เคยเดินป่าไกลๆ มาแล้ว เดินไปตามถนนไม่น่ามีปัญหา เริ่มเดินจาก 21.05 น. เดินๆๆๆๆๆๆ มาตั้งไกล เห็นแต่ความมืด ผ่านมา 10 นาที จนนึกว่า มาผิดทางหรือเปล่าหนอ แต่ก็มีเส้นทางนี้เส้นเดียว เลยเดินๆๆๆๆ ต่อไป ท่ามกลางความมืด รถแล่นผ่านไปเรื่อยๆ มีแสงไฟสาดส่้องให้เห็นริมถนนได้มั่ง ช่วงที่ไม่ีรถแล่นผ่าน มืดมากๆ เลยต้องเดินๆๆๆๆๆ มาไกลพอสมควร 21.30 น.ก็แล้ว ทางข้างหน้ายังมืดอยู่ มองกลับไปข้างหลัง เห็นแสงไฟที่แยกปากแซงอยู่ไกลๆ

               เดินไปเรื่อยๆ จนเห็น แสงไฟสว่างไกลๆ สี่แยกไฟแดง แสลงนั่นเอง เดินมาจนถึงแยกแสลงตอน 21.50 น.พอดี เดินเร็วมาตั้ง 45 นาที ไกลเหมือนกันนะเนี่ย ถ้านั่งรถก็แป๊บเดียว ไม่กี่นาที

              เดินจนเหนื่อย เหงื่อตก ปวดเอวนิดๆ แต่พอมานั่งพักที่ป้อมยามทางเข้าตำบลแสลง สักพักก็หายปวดเมื่อย คุณลุงโทรมา เลยบอกว่าอยู่ที่ป้อมยาม คุณลุงเลยขี่มอเตอร์ไซต์ออกมารับ ลุงบอกว่า ไม่ได้ขี่มอเตอร์ไซต์ตั้งนานแล้ว แต่ก็ยังซิ่้งได้อยู่

              คุณลุงนั่งจิบยาดองรอตั้งแต่ 6 โมงเย็นแล้ว มาถึงก็เลยนั่งจิบยาดอง คุยกันต่อจนเกือบ 5 ทุ่ม

           ถึงมาบ่อย ก็ได้รสชาติการเดินทางที่ต่างไปอีกแบบหนึ่งเหมือนกัน

Related Posts by Categories

Widget by Hoctro | Jack Book