"พี่..ย่าเสียแล้ว เมื่อซักพัก"
ข้อความที่ส่งเข้ามาทางโทรศัพท์มือถือเืมื่อ 22-05-2011 เวลา 0.27 น. เมื่อเปิดดูแล้วก็อึ้งไปพอสมควร ซึ่งคุณรส ที่ส่ง SMS มาบอกเรื่องนี้ ได้บอกใน facebook ว่า คุณย่าพึ่งเสียไม่นาน หลังจากอึ้งไปครู่หนึ่งแล้วกล่าวแสดงความเสียใจพร้อมสอบถามวันเวลาที่จัดงานศพ และบอกว่า น่าจะแวะไปร่วมงานศพได้ เพราะ 24 พ.ค. นายบอนมา กทม. และคงจะไปค้างที่จันทบุรี
วันที่ 23 พ.ค. คุณรสบอกว่า งานศพวันสุดท้าย คือ บ่ายวันที่ 26 พ.ค.ไม่ใช่ 25 พ.ค. และอยากให้มาร่วมงาน เลยตอบว่า ขอดูสถานการณ์ก่อนว่า จะติดอะไรไหม แล้วจะแจ้งยืนยันอีกที ซึ่งคุณรสก็โทรมาสอบถามบ่อยๆ ยิ่งใกล้วันคุณรสก็บอกกำหนดการแบบคร่าวๆ งานศพเสร็จราวบ่าย 2 โมง มีขบวนแห่ไปที่เมรุ ซึ่งคงไม่นานแล้วจะมาส่งนายบอนที่ท่าเืรือเฟอรี่ที่ข้ามไปเกาะช้าง ขึ้นรถตู้เข้า กทม. ได้ทันที มาถึงช่วงเย็นวันที่ 25 พ.ค. ก็ชักไม่แน่ใจว่า ถ้าไปตราด ก็จะกลับถึงบ้านช้าอีก 1 วัน แล้ววันที่ 30 พ.ค.ต้องเข้ามาใน กทม.อีก มีเวลาพักผ่อนน้อยเหลือเกิน เลยบอกคุณรสทางโทรศัพท์ไปว่า คงไม่ได้ไปแล้วล่ะ คงจะรีบกลับโคราชแล้วต่อรถกลับกาฬสินธุ์ดีกว่า
เช้าวันที่ 26 พ.ค. หลังจิบกาแฟยามเช้า คุณลุงสุเวศน์ถามว่าจะไปงานศพที่ตราดกี่โมง แล้วผู้จากไป ชื่ออะไร จะเีขียนเสภาให้ เพราะคุณลุงเคยเขียนเสภาให้ผู้จากไป เคยไปขับเสภาในงาน ได้มาหลายตังค์ และเจ้าภาพ+ผู้ร่วมงานประทับใจมากมาย นายบอนเลยโทรไปถามคุณรส ได้รู้ชื่อผู้จากไป คือ คุณย่าลำใย โชติเสวตร์ อายุ 80 ปี พ่อ-แม่เสียตั้งแต่คุณย่ายังเล็กๆ ต้องเลี้ยงน้อง 3 คน มีอาชีพทำสวน แต่งงานกับปู่พิศาล มีลูก 5 คน ซึ่งปัจจุบัน ปู่พิศาลอายุ 83 ปี ยังมีชีวิตอยู่ ..นอกจากนั้นไม่มีอะไรโดดเด่น ชีวิตราบเรียบเหมือนชาวบ้านทั่วๆไป
ลุงสุเวศน์ หยิบกระดาษ เขียนบทเสภาทันที เน้นกล่าวถึงจุดที่ดี ส่วนที่ไม่ดี ไม่เอามาพูดถึง เพื่อให้เกียรติแก่ผู้จากไป เวลาผ่านไปไม่ถึง 10 นาที บทเสภาก็เสร็จเรียบร้อย และใหเอากล้องวิดีโอบันทึกการขับเสภาไว้อาลัย ในเวลา 8.00 น.
หลังจากฟังการขับเสภาแล้ว แบบนี้ คงต้องไปร่วมงานศพที่ตราดแล้วล่ะ เอาเสียงขับเสภาของคุณลุงไปส่งให้ถึงที่ ซึ่งคุณลุงบอกว่า ถ้าให้ข้อมูลมากกว่านี้ ก็สามารถเขียนให้ละเอียดกว่านี้ได้อยู่แล้ว แล้วคุณลุงก็นั่งขับเสภานอกชานบ้าน รอบแรก ออกเสียงปิด จึงเริ่มต้นขับเสภารอบที่ 2 จนจบ พอเปิดฟังเสียงจากกล้องวิดีโอที่บันทึกไว้ มีเสียงมอเตอร์ไซต์วิ่งผ่าน ติดมาในวิดีโอที่บันทึกไว้ด้วย คุณลุงเลยขอบันทึกใหม่ แล้วลุกเข้าไปในบ้าน
เข้ามานั่งบันทึกเสียงขับเสภาในบ้าน รอบที่ 3 มีเสลดในลำคอ ออกเสียงไม่เต็มที่ รอบที่ 4 มองบทเสภาที่เขียนใส่กระดาษแล้ว เห็นไม่ชัด เลยไปหยิบกระัดานมาเขียนตัวใหญ่ๆ ซึ่งคุณลุงเขียนได้ไว แล้วก็ตั้งกระดานขับเสภา เป็นรอบที่ 5 ซึ่งออกเสียงได้ไม่เต็มที่ เพราะเมื่อคืนคุณลุงไม่ค่อยสบาย เลยต้องไปจิบยาดอง ให้คล่องคอ แล้วมานั่งขับเสภารอบที่ 6 ซึ่งออกเสียงผิดนิดเดียว ก็ขอบันทึกรอบที่ 7 ซึ่งขับเสภาจนจบ ได้ดังใจ
นายบอนรีบแปลงไฟล์วิดีโอ ในคอมพิวเตอร์ทันที คุณรสโทรมาถามอีกครั้งว่า จะออกมากี่โมง นายบอนเลยเปิดเสียงที่ขับเสภาให้เธอฟัง 1 ท่อน เธอก็บอกว่า โอเค ใช้ได้เลย นายบอนจึงรีบแปลงไป และเอาวิดีโอขับเสภาลงในอินเตอร์เนต ที่ http://suwet2487.blogspot.com/2011/05/26-2554.html และจัดการ write CD เป็น Audio CD ซึ่งคุณลุงกฌลุกไปหาแผ่น CD เปล่า มาให้ write บทเสภาลงไป แล้วเอาไปเปิดในเครื่องเล่น CD-VCD เปิดเสีัยงจากลำโพงใหญ่ เสียงกระหึ่ม ฟังแล้ว ได้อารมณ์ในการไว้อาลัยอย่างยิ่ง ซึ่งคุณลุงบอกว่า นี่ยังร้องไม่เต็มเสียงเลยนะ เพราะยังป่วยอยู่ แต่เสียงที่ร้องออกมาก็ได้อารมณ์และเหมาะกับการไว้อาลัยแล้วครับ
คุณรสโทรมาถามอีกครั้งว่า ออกจากบ้านหรือยัง 9.30น.บอกว่ากำลังเอาไฟล์ลงอินเตอร์เนต แล้วก็นึกขึ้นได้ว่า นามสกุล สะกดยังไง เขียนถุกหรือไม่ เพราะเขียนว่า โชติเศวต แต่คุณรสบอกว่า ที่ถูกต้อง คือ "โชติเสวตร์" เลยต้องมาแก้ไขข้อมูลที่ลงในเวบไปแล้ว ส่วนคุณลุงซึ่งพึ่งเขียนลงชื่อในแผ่นซีดี ก็รีบแก้ไขนามสกุลให้ถูกต้องทันที
10.00 น. คุณรสก็โทรมาถา่มอีก ออกเดินทางหรือยัง ..ยังอยู่ที่บ้านอยู่เลยก็ทำ CD ให้อยู่นี่แหละ แล้วคุณรสก็บอกว่า งั้นเดี๋ยวไปรับที่จันท ไม่งั้นเดี๋ยวมาไม่ทัน ได้ยินแล้ว ทึ่งเหมือนกัน เจ้าภาพจะมารับไปร่วมงานด้วยตัวเองหรือนีี่ 10.15 น. โทรไปถามเอง บอกว่า ออกมาแล้ว กำลังจะถึงแสนตุ้ง อืม คงอีกเกือบชั่วโมง เลยรีบอาบน้ำ กินข้าวรอ พอถึง 11.05 น. คุณรสก็โทรมาบอกว่า ใกล้จะถึงจันทบุรีแล้ว ให้ออกมารอที่่แยกพลับพลาได้เลย แต่คุณลุงบอกให้เข้ามาที่แสลง พร้อมบอกทางให้ คุณรสก็โทรมาสอบถามอีกสองสามครั้ง จนรถแล่นมาถึงหน้าบ้านของคุณลุงจนได้ ในเวลา 11.20 น.
คุณลุงนึกว่า จะถอยรถเ้ข้ามาในบ้าน แต่รถจากตราดก็ขับเลยไปเพื่อกลับรถ ดูท่าทางแล้วคงจะรีบมากๆ คุณลุงเลยให้ถือ CD ขึ้นรถรีบเดินทางไปตราด คุณรสลงจากรถมายังไม่ได้ไปไหว้คุณลุง ก็ต้องรีบออกเดินทางทันที มีโทรศัพท์โทรมาตามตลอดช่วงการเดินทาง
คุณรสนั่งรถมากับญาติสาวอีกคนซึ่งเป็นคนขับรถมาให้ ขับซิ่งทำเวลาอย่างมาก แ้้ล้วคุณรสก็ขอฟังซีดีที่คุณลุงขับเสภาในรถก่อน เปิดฟังไป เธอก็แอบป้ายขอบตาหน่อยนึง น้ำตาคงจะซึมนิดๆ หลังจากฟังเสภาครั้งแรก ส่วนคนขับก็ขับซิ่งทำเวลา จากแยกแสลง-ปากแซง ขับไปเรื่อยๆ จนถึงแสนตุ้ง และเลี้ยวเข้าไปยังแหลมงอบ ไ่ม่เข้าตัวเมืองตราด ระยะทาง 35 กม. เหยียบ แซง ซิ่ง จนมาถึงวัดบางปิดล่างในเวลา 12.20 น. แหม ขับรถไวจริงๆ
เดินไปที่ศาลาวัดที่จัดงาน มองดูกำหนดการบำเพ็ญกุศลศพแล้ว 13.00 น. มาติกา-บังสุกุล 13.30 น.ประชุมเพลิง โห ไวมากๆ แต่แขกมาร่วมงานตั้งแยะ คงจะเลยเวลาที่กำหนดไว้้บ้างล่ะ คุณรสพาไปไหว้คุณปู่ ที่เห็นแล้วนึกว่าเป็นคุณพ่อของเธอ เพราะดูยังหนุ่มอยู่ ทั้งๆที่ท่านอายุ 83 ปีแล้ว ไหว้พี่สาว และน้องสาวที่นั่งอยู่บนโต๊ะ ซึ่งก็ไหว้หมด ถือซะว่าเป็นการไหว้เจ้าภาพละกัน
จากนั้น คุณรสก็คอยช่วยเหลืองานศพ นายบอนก็ไปเดินสำรวจทั่วบริเวณ หาห้องน้ำ หามุมกล้อง มองดูแล้วไม่เห็นเมรุในวัดเลย อยู่มุมไหนเนี่ย เดี่ยวเค้าคงจะแห่ไปที่ไหน ก็คงได้เห็นเอง เดินกลับเข้ามา คุณปู่ก็เข้ามาทักทายถามไถ่ว่า มาจากไหน ขอบคุณที่มาร่วมงาน แล้วนายบอนก็หามุมนั่งถ่ายภาพทีเผลอ จับภาพผู้มาร่วมงานในมุมต่างๆ 13.00 น. พระสงฆ์ก็เดินเรียงแถวเข้ามา เริื่่มพิธีสงฆ์ และพิธีการต่างๆ นายบอนก็หาจังหวะถ่ายวิดีโอไว้เป็นที่ระลึก ตั้งแต่ช่วงอ่านประวัติผู้จากไป จนเสร็จพิธี ถ่ายได้ 14 ช็อตสั้น ๆ แล้วเอามารวมเป็นไฟล์เดียว ความยาว 14 นาที ดังในวิดีโอนี้
พิธีการกระชับจริงๆ สวดไม่นาน ถวายผ้าไตรเสร็จ ก็วางดอกไมัจันท์ภายในศาลาหน้าศพ โดยผู้ร่วมงานเข้าแถวรอบนอก เดินต่อแถวมาวาง แล้วเดินมาแถวกลาง รับของที่ระลึกงานศพ เป็นถ้วยชาม+ เหรียญบาท แล้วเจ้าภาพและญาติพี่น้องผู้จากไป ยืนเรียงแถวรับไหว้ ต่อจากแถวของญาติ ก็มีทีมหาเสียงของพรรค ปชป. แจกใบปลิวขอคะแนนเสียงอีกด้วย จนผู้คนเริ่มซา นายบอนเลยเดินไปวางดอกไมัจันท์ เสร็จ แล้วเดินมาหามุมถ่ายภาพ ไม่ได้เดินไปรับถ้วยชามของที่ระลึกผ่านแถวของญาติพี่้น้องของผู้จากไป.... รู้สึกเขินเหมือนกัน
เมื่อญาติพี่น้องลูกหลาน มาวางดอกไม้จันท์บ้าง แล้วก็เริ่มเคลื่อนศพไปยังเมรุ โดยมีชาวบ้านส่วนหนึ่งร่วมขบวนไปด้วย ซึ่งเมรุอยู่หน้าวัดนั่นเอง เลยตามไปถ่ายวิดีโอในแต่ละช่วง ตามถ่ายตั้งแต่เดินเวียน 3 รอบ การยกโลงศพขึ้นเมรุ เอาโลงเข้าเตาเผา ปิดเตาแล้วลูก หลาน ถือรูป+ธูป มาเคาะประตูเตา ก่อนเดินถือธูป+รูปขึ้นรถ ขับออกไป แป๊บเดียว ควันดำลอยออกจากปากปล่องเมรุ ไวมากๆ เสร็จจากพิธีการ ก็เดินกลับมายังศาลา คุณรสพาไปกินข้าว ซึ่งก็ตักทุกอย่างใส่จาน นั่งกินไปก็ยังงงๆอยู่ งานเสร็จแล้วหรือ มาที่นี่แค่ชั่วโมงกว่า ทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว คุณรสก็วิ่งไปจัดการธุระบางอย่าง แล้วก็เดินมาที่ครัวอีกครั้ง
หลังจากหม่ำข้าว และน้ำส้มจนหมด ก็เดินออกมาย่อยอาหาร สักพักคุณรสก็ออกมาเรียก จะไปส่งที่ท่าเรือเฟอรี่ ขึ้นรถตู้เข้า กทม. ให้ซ้อนมอเตอร์ไซต์ซิ่งผ่านสวนยาง เขียวครึ้มจริงๆ เลยถ่ายภาพไว้
แล้วก็มาถึงท่าเรือเฟอรี่ ที่จะข้ามไปยังเกาะช้าง ใหญ่โตจริงๆ พึ่งเคยมาเ็ห็นครั้งแรกเช่นกัน มีรถตู้เข้า กทม.จริงๆ
แ้ล้วคุณรสก็่เดินไปถามรถสองแถวที่จะวิ่งเข้าตราด บอกว่าให้รอเฟอรี่เทียบท่า มีคนมาขึ้นรถ ก็จะออกรถตอนนั้นแหละ แล้วคุณรสก็พามานั่งในร้านอาหารในท่าเรือ แล้วแว๊บไปซื้อเปปซี่กระป๋องมาให้ดื่ม ตอนนั้นกำลังเพลียๆหาวนอนมาตลอด หยิบที่เปิดกระป๋องผิดมุม จนเหล็กที่เปิดหลุด เปิดไม่ได้ คุณรสต้องไปขอที่เปิดกระป๋อง มางัดเปิด ถึงใส่หลอดดูดลงไปได้ แล้วก็มีโทรศัพท์เข้ามาตลอด สายหนึ่งจากพี่ชายบอกว่า เดี๋ยวจะขับรถไปส่งที่ตราด จะให้แขกกลับแบบนั้นได้ยังไง คุณรสเลยขับรถกลับมารอที่บ้านพักของเธอ
กลับมาถึงบ้าน คุณรสก็ให้อาหารหมาน้อยของเธอ แล้วพี่สาวของเธอก็โผล่ออกมา เห็นคุยกันแป๊บนึง แ้ล้วพี่สาวของคุณรสก็หันมายกมือไหว้ เบื้องหลัง พี่สาวถามว่า ตกลงชั้นอายุมากกว่าหรือน้อยกว่าเค้าวะ ..เออ..ไหว้ไปก่อนเถอะ คุณรสตอบว่างั้น มารู้อาุยุทีหลังว่า พี่สาวของเธอ 34 อือม ถูกต้อง อายุน้อยกว่านายบอนอยู่แล้ว
สักครู่ พี่ชายก็ขับรถมาจอดเทียบ ออกจากบางปิด เข้าแหลมงอบ - ตราด มาลงที่ศูนย์การค้ากลางเมืองตราด เมืองที่ถนนแคบๆ ดูเล็กๆ มานั่งรอที่คิวรถตู้ไปจันทบุรี รออยู่พักใหญ่ 16.45 น. รถตู้ก็มาถึง ออกจากตราดมาถึงจันทบุรี 17.50 น. มีคนบอกให้มาส่งที่ บขส.เลยมาลงที่ บขส. ตอน 18.00 น.พอดี
มานั่งรอคุณลุงที่ บขส. ยังงงๆอยู่ แป๊บเดียว กลับมาแล้ว ไปอยู่ที่บางปิด 2 ชั่วโมง อยู่ที่ท่าเรือเฟอรี่ ราว 1 ชั่วโมง กลับมาถึงจัน คุณรสโทรมาถามไถ่ แล้วถามว่า เห็นคุณพ่อของเธอหรือเปล่า นึกออกหรือไม่ว่าคนไหน ... จำไม่ได้หรอก แค่มองดูญาติพี่น้องก็หลายคนเหลือเกิน คุณรสบอกว่า น้องสาวคนที่ถ่ายรูปคู่กันที่เห็นในเวบ วันนี้ไม่ได้มาด้วยนะ กำลังเรียนหัวเฉียว.. อะไรนะ เรียนหัวเขียวเหรอ.....หัวเฉียวนะ ไม่ใช่หัวเขียว เสียสถาบันของน้องหมด
คุณลุงขับรถมารับ ถามว่า งานศพเ็ป็นยังไงบ้าง คนในงานได้ฟังเสภาหรือเปล่า ก็บอกไปตามสภาพความเป็นจริงว่า ทางคนคุมเครื่องเสียง เปิดเสภา ช่วงที่ผู้คนกำลังวางดอกไม้จันท์ แล้วพิธีกรก็พูดบอกให้เข้าแถว ทำยังไงบ้าง เสียงเปิดเสภา กับเสียงพูด ตีกัน ฟังยังไงก็ฟังไม่รู้เรื่อง แต่ในวิดีโอก็ถ่ายช่วงที่เปิดเสภาพอได้ยินอยู่บ้าง แต่เสียใจนิดหน่อยที่หลังจากนั้น ตรงที่คนถือไมค์บอกว่า ฟังไม่รู้เรื่อง สงสัยบันทึกเสียงมาไม่ดี ได้ยินแล้วก็ชักน้อยใจเหมือนกัน คุณลุงตั้งใจทำให้เหนื่อยแทบแย่ ทั้งที่ป่วยอยู่ แต่จะทำยังไงได้ เหตุสุดวิสัยจริงๆ แต่ไมไ่ด้บอกเรื่องนี้ให้ลุงรู้ คุณลุงก็รับรู้ว่า เครื่องเสียงไม่เป็นใจ แล้วก็บ่นเสียดาย ที่อดได้ตังค์ที่เจ้าภาพอาจจะฝากมาให้ คุณลุงเคยไปขับเสภาไว้อาลัยในงานศพแบบสดๆ เคยได้ตังค์มามากเอาการอยู่ เพราะเจ้าภาพประทับใจ เคยไปขับเสภา งานพระราชทานเพลิงศพงานหนึ่ง เคยได้มาถึง 5,000 บาท แต่งานนี้คุณลุงก็ไ่ม่ได้ว่าอะไรอีก เพราะได้นำเสนองานศิลปะวัฒนธรรมที่ตั้งใจไปแล้ว
แต่คุณรสโทรบอกว่า หลังจากนั้น มีคนเปิดฟังแล้วชอบเสภานี้มาก คนคุมเครื่องเสียงเอาแผ่นซีดีไปแล้ว คุณรสเลยเปิดเสภาจากอินเตอร์เนตให้ฟัง หลายคนที่บ้านของเธอชื่นชอบ เลยอยากจะ write CD ให้ญาติๆ นายบอนเลยเอาไฟล์วิดีโอลงอินเตอร์เนต และจัดการอัพโหลดไฟลฺ์ให้คุณรสโหลดไฟล์ไป write CD ตามต้องการ
ลิงค์ไฟล์สำหรับดาวน์โหลด ไป write CD
งานบำเพ็ญกุศลศพ คุณลำใย โชติเสวตร์ ที่วัดบางปิดล่าง จ.ตราด เมื่อ 26 พ.ค.2554
suwetavi - ขับเสภาไว้อาลัย
Movie26may54workfull.wmv - รวมวิดีโอ 14 อันเป็น 1 ไฟล์
และ Mphorocollect26may54.wmv รวมภาพนิ่งแอบถ่าย + ใสเพลงของลุงประกอบ
suwetavi.avi
http://www.mediafire.com/?nrwusyhusux4dez
Movie26may54workfull.wmv
http://www.mediafire.com/?n395szdrgeo7lyn
...
Mphorocollect26may54.wmv
http://www.mediafire.com/?etu5hj4e194wejj
นอกจากได้ไปที่ตราดแล้ว วันที่ไปตราด ก็สามารถโทรหาพี่แจง คนสารคาม ซึ่งทำงานอยู่ที่ตราด โทรติดในวันนี้ ซึ่งพี่แจง ไปทำธุระที่เกาะช้าง ช่วงที่โทรติด พี่แจงกำลังอยู่บนเฟอรี่ข้ามกลับมาจากเกาะช้าง ซึ่งเป็นที่ที่นายบอนพึ่งจะออกมานี่เอง ชวด ที่จะได้เจอ แต่อย่างน้อยก็ได้เบอร์โทรใหม่ของพี่แจงมาแ้ล้ว ไ้ว้โอกาสต่อไปถ้าได้มาตราด คงได้พบเจอกับพี่แจงเสียที
การเดินทางไปตราดครั้งแรก ทั้งที่ก่อนมา ตั้งใจจะกลับบ้านแล้ว แต่เมื่อมา ได้บรรยากาศและความรู้สึกหลายอย่าง เกินกว่าที่คิดไว้ สิ่งที่เป็นครั้งแรกนั้น จึงสำคัญยิ่งนัก ถือเป็นย่างก้าวแรก สู่ก้าวต่อๆไป.....
วันจันทร์ที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2554
บันทึกการเดินทางครั้งแรกสู่ตราด-งานศพ-เสภา-ท่าเรือ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น