วันอังคารที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

วาเลนไทน์กับของขวัญที่ข้อเท้า และความจริงในใจ

          ระหว่างที่นายบอนเดินข้าม ถ.ถีนานนท์ข้ามไปฝั่งกาฬสินธ์พลาซ่า มองรถที่วิ่งผ่าน ดูว่าข้ามได้แล้ว จึงเดินข้าม ทันใดก็มีมอเตอร์ไซต์ที่ขับออกจากปั้มเชลล์ วิ่งตรงเข้ามาในระยะประชิด เลยรีบก้าวหลบ แต่ก้าวเท้าลงผิดจังหวะ เท้าแพลงทันที ไอ้คนขับมอเตอร์ไซต์ก็ตกใจ รีบเบรคตัวโก่ง แล้วหันมาด่า ก็เลยต้องสวนกลับไปมั่ง

        "ออกจากปั้ม ไม่ดูทางดูรถเหรอ จะรีบบิดไปตายที่ไหน"

        ไอ้คนขับกำลังจะด่า แต่พอเห็นหน้าเลยร้องทัก ”อ้าว พี่บอนเหรอ ขอโทษครับพี่ ผมใจลอยไปหน่อย”

       พอเห็นสีหน้า เห็นท่าทางเขย่งเท้า เลยถามว่าจะไปไหน แล้วก็พานายบอนมาที่กาฬสินธ์พลาซ่า ขอเลี้ยงไอติม+ ของหวานไถ่โทษที่ขับรถเฉี่ยวจนเท้าแพลง

        "วันแห่งความรัก มึงกลับให้ของขวัญเป็นรถเฉี่ยว จนเท้าแพลง รักมากจริงๆ”

        น้องเอ่ยปากขอโทษอีกครั้ง ก่อนระบายความรู้สึกว่า เมียที่อยู่ด้วยกันมา 3 ปี วันนี้บ่นจะขอเลิก เขาพยายามเอาใจใส่ ดูแลอย่างดี แต่หลายครั้ง เธอไม่เล่นด้วย ทำท่าทางเบื่อเซ็ง บางทีก็ด่ากลับซะอีก

      " แล้วแกเข้าใจเมีย มากแค่ไหน”

      "เข้าใจมาตลอดครับ เราถึงอยู่ด้วยกันมาจนป่านนี้ แต่ช่วงนี้บ่นว่า จะขอเลิก เบื่อ เซ็งๆ ทีกับลูกค้า พูดดีตลอด แต่กับเรา ไม่ทำแบบนั้นมั่ง"

        คนเป็นแม่ค้า ขายของทั้งวัน เจอคนมากมาย ทำงานเหนื่อยทั้งวัน จะพอใจหรือไม่พอใจใคร แต่ ำงานค้าขายต้องยิ้ม เอาใจ พูดดีกับลูกค้าตลอด แต่กับคู่ชีวิต เธอจะพูดได้ทุกเรื่อง ระบายได้ทุกความรู้สึก เพราะเธอรู้ดีว่า เขาเป็นคนที่เธอไว้ใจ พูดคุยได้ทุกเรื่อง ทั้งเรื่องดีและไม่ดี

       ”วันนี้ เราอยากจะทำอะไรที่หวานๆให้เค้า แต่เค้าเฉยๆ ไม่หวานด้วย พอเพื่อนแม่ค้า หรือลูกค้ามาคุย ก็ไปหวานกะเค้า ทำไมกับคนอื่นทำได้ กะเราหวานไม่ได้” ...ไอ้น้องระบายความรู้สึกออกมา

    ....อือม หันกลับมามองตัวเอง บางทีคนรักของนายบอนก็เป็นทำนองนี้เหมือนกัน เหมือนนางมารร้าย ดุมากๆ แต่เฝ้ามองการทำงานของเค้ามาตลอด เค้างานยุ่งหลายอย่าง แต่ละวันเหนื่อยสุดๆ ก็ต้องหมั่นสังเกตท่าทางของเค้าอยู่ตลอด บางทีอยากจะกุมมือ แต่เธอกำลังใช้ความคิดอยู่ ถ้าโผล่เข้าไป เธอก็จะทำท่าทางเซ็งๆกลับมาแต่บางจังหวะ เธอก็อยากให้ดูแลอยู่ข้างๆ ก็ต้องดูให้ดี หลายครั้งดูออก บางทีก็ดูพลาดมั่ง

      "เค้าทำงานเหนื่อย บางทีอยากอยู่นิ่งๆ อยากหลับ แต่ก็ต้องนั่งขายของ ต้องทนทำงาน ทั้งที่เหนื่อยจะตาย เจอผู้คน บางทีก็ปี๊ดแตก แต่ก็ต้องยิ้มๆให้ลูกค้า เวลาอยู่กับเรา ก็ให้เค้าระบายออกบ้าง เก็บกด อึดอัดมาทั้งวัน ให้ปล่อยออกมั่ง เราเป็นคนที่เค้าไว้ใจ พูด ทำอะไรได้ทุกอย่าง แบบที่ทำกับคนอื่นไม่ได้ ตรงนี้พอเข้าใจมั้ย”

    "ครับ แต่เหมือนมันเยอะขึ้นเรื่อยๆ"

     อือม ช่วงที่ขายดี เจอคนเยอะ ก็ย่อมเหนื่อยมาก แต่ก็มีช่วงคนน้อยด้วย ก็มีทั้งช่วงที่ดีและช่วงหงุดหงิดถ้าเข้าใจ รู้จังหวะ ก็อยู่ดูแลคนรักได้ ความรู้สึกมีขึ้น มีลงตลอด แล้วตอนนี้น้อยใจที่เมียบอกจะขอเลิกรึเปล่า จนใจลอยขับรถมาเฉี่ยวพี่!!

     "นั่นสิครับ ทำไมพูดแบบนี้ "

    "ก็พูดบ่อยๆไม่ใช่เหรอ"

   "ครับ"

    "แล้วทำไมไม่เลิกล่ะ"

    "ก็เราสองคนรักกันนี่ บอกรักกันบ่อยๆ"

      เออ ก็รู้นี่นา ว่าเธอก็ยังรัก แค่ตอนเซ็งๆ หงุดหงิด อาจจะบ่นขอเลิก แต่ลึกๆแล้ว รักกัน มีความกดดันก็ต้องระบาย เหมือนน้องน่ะแหละ ตอนนี้ต้องมาระบายให้ฟัง จะได้สบายใจขึ้น

       "ถามนิด เค้าขอเลิก แล้วคิดจะเลิกมั่งมั้ย”

     "ไม่ครับ จะดูแลเค้าไปจนวันตาย"

       เออ ก็เท่านั้น งั้นต้องเข้าใจ รู้ว่าคนรักอยู่ในอารมณ์ไหน ดูให้ออก ถ้าอยากบ่น อยากพัก อยากให้กอด ต้องทำให้ถูกเวลา มีปัญหา กดดันก็หาคนคุยด้วย ไม่ใช่ใจลอย ขับรถไม่มองทาง จนมาเฉี่ยวแบบนี้

      เฮ้อ วันวาเลนไทน์ มีคนอวยพรให้มีความสุข ให้กุหลาบ ให้ของขวัญดีๆ แต่นี่ มันให้ของขวัญวาเลนไทน์นายบอนด้วย อาการเท้าแพลง เดินเป๋ๆในตอนนี้ แล้วยังต้องมาพูดให้กำลังใจ ไม่ให้น้อยใจเมียรัก ให้เข้าใจเค้าอีก.... วันแห่งความรักของนายบอน เป็นงี้ได้งัยเนี่ย....

   .... เห็นนายบอนเจ็บๆขา มันเลยไปซื้อยานวดมาให้ ในวันวาเลนไทน์ 5555 คนอื่นมอบดอกกุหลาบ มันมอบยานวดให้ซะงั้น....

เฮ้อ ชีวิต!!

Related Posts by Categories



Widget by Hoctro | Jack Book

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น