ในท่ามกลางความคิดถึง ความรักของนักเดินทางไกล เมื่อเจอหน้าคนรัก อยากเอาใจ ตามใจมากมายหลายอย่าง แต่บางครั้งความสุขที่เธอมี อาจต้องแลกกับอาการคันของฉัน....
....นักเดินทางไกล มีเสื้อผ้ามาจำกัด หลายตัวต้องใส่ซ้ำๆ ในเวลาที่เจอเธอต้องหยิบตัวที่ยับน้อยออกมาใส่ แต่มันก็ยังยับอยู่ดี ทว่าก็ยังดูดีกว่าหลายชุดที่ใส่ซ้ำในกระเป๋า...
...บางชุด ก็อับ สกปรก บางทีเปียก บางจังหวะ มือเธอไปโดนสิ่งของ จนน้ำเปียกแฉะ เมื่อมีเสื้อผ้าเปลี่ยนน้อย ฉันจึงต้องระวัง ไม่ให้เปียกซ้ำ ใส่ผ้าที่ชื้นแฉะ เดี๋ยวเกิดคันในร่มผ้า ทั้งที่คันก็ต้องทนใส่ เพราะไม่มีชุดเปลี่ยนจนกว่าจะเดินทางถึงบ้าน ถึงตู้เสื้อผ้า....
...ฉันเห็นเธอเปลี่ยนชุดหลายช่วง ดูแล้วสบายตา สบายใจ ที่เห็นเธอในชุดสบายๆในแต่ละช่วงวัน ในขณะที่ฉันมีเพียงไม่กี่ชุดในกระเป๋าที่ใส่ให้เธอเห็นได้....
...ฉันได้กลิ่นหอมจากเสื้อผ้าของเธอทุกครั้งที่อยู่ใกล้ ไม่ว่าจะใส่ชุดไหนก็ตาม ในขณะที่ชุดที่ฉันใส่แทบไม่เหลือกลิ่นหอมมาถึงเธอเลย....
... แม้ต้องทนเหนื่อย ทนคันบ้าง ทนที่เธอว่า บางชุดที่ฉันใส่ ดูไม่ค่อยดีบ้าง ฉันได้แต่ยิ้มเจื่อๆแทนคำแก้ตัวแต่สิ่งที่ไม่สมบูรณ์ที่มี ก็กลายเป็นเรื่องเล็กทันที เมื่อเห็นหน้า รอยยิ้ม และเสียงของเธอ...
....หลายท่าทางของฉัน แม้เพียงเสี้ยววินาที แต่เธอก็สังเกตเห็นตลอด ฉันไม่อยากคันในร่มผ้าเพราะเสื้อผ้าเปียก ฉันมีอาการอะไร เธอก็สังเกตจนรู้ได้อีก แม้บางครั้งจะขัดใจความสุขของเธอบ้าง แต่ก็ต้องรักษาสุขอนามัย ไม่ให้เธอถอนใจ "เฮ้อ...!" อีก
....ความรัก สำหรับหลายคน คือ ความเข้าใจ ทำในสิ่งที่คนรักต้องการ แต่บางอย่าง ถ้าทำไปแล้ว ทำให้เธอเป็นห่วงมากขึ้นกว่าเดิม ไม่ให้เป็นอย่างนั้นจะดีกว่า....
....ให้ฉันห่วงเธอก็พอแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น