หลายครั้งที่ต้องอยู่กับตัวเอง เมื่อบางช่วงเวลามีบางสิ่งที่ทำให้หวนนึกถึงเรื่องราวในอดีต โดยเฉพาะเรื่องราวความรัก ที่มีแต่ความผิดหวังในอดีต และบางเรื่องเหมือนกับเป็นการซ้ำเติมตัวเองให้เจ็บช้ำอีกครั้ง
หลายครั้ง สงสัยตัวเองว่า ทำไมช่างอาภัพเหลือเกิน ในขณะที่เพื่อนฝูง ต่างมีคนรัก บ้างแต่งงาน มีครอบครัวที่อบอุ่นไปแล้ว แม้เพื่อนบางคนอาจจะมีปัญหา หย่าร้างไปบ้าง แต่ก็เป็นธรรมดาของชีวิต
หลายครั้งที่เราคิดว่า คนนี้ใช่ เมื่อมอบความจริงใจไป แต่ในที่สุด ผลที่ได้ คือ ความเจ็บช้ำ แบบเดิมๆ ซ้ำเติมจุดเดิมที่เคยเจ็บอีกครั้ง
แล้วมาถึงวันนี้ วันที่ได้พบ "เธอ"
แรกที่พบเจอ ไม่ได้คาดหวังถึงรักครั้งใหม่มากนัก แต่เพราะหัวใจรักที่ผ่านความสูญเสียมาหลายครั้ง จนหัวใจด้านชาซะแล้ว เมื่อวันเวลาผ่านไป เลยคิดว่า ขอที่จะรักสักครั้ง แม้ว่าที่สุดแล้ว อาจจะต้องเจ็บช้ำเหมือนเดิมเพราะรู้สึกว่า "เธอ" คนนี้ แปลกจริงๆ แค่อยู่ใกล้ๆ ก็เกิดความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
แล้ววันเวลาที่ผ่านไป ก็เป็นไปอย่างที่คาดไม่ถึง เมื่อ "เธอ" คิดตรงกับเราอย่างกับนัดกันไว้ และเกิดความรู้สึก สุขอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แค่อยู่ใกล้ๆ เธอ ขอแค่นี้ก็พอ วันเวลาที่ได้ร่วมกิจกรรม ช่างมีความหมายจริงๆ ถ้าหมดกิจกรรมแรกแล้วก็ได้แต่เฝ้ารอที่จะพบเธอในกิจกรรมครั้งต่อไป ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่า อีกนานแค่ไหน
แต่ดูเหมือนทุกอย่างจะลงตัว และมีโอกาสได้พบเธอบ่อยขึ้น ได้เปิดใจต่อกัน ได้รู้ว่าหัวใจตรงกันอย่างคาดไม่ถึง แม้ว่าจะพึ่งมาเจอกันในเวลานี้ ก็ไม่เสียดายที่รักเธอ
จากแรกๆที่ได้แต่แอบคิดถึงเธอห่างๆ มาถึงวันนี้ ไม่ต้องแอบแล้ว
แม้ทุกอย่างจะเกิดขึ้นในเวลาอันรวดเร็ว แต่เหมือนกับว่า เราสองคน รอคอยเวลานี้มานานแล้ว
ในหลายเรื่องที่เราคุยกัน แน่นอนว่า มีเรื่องของวันวาน เรื่องราวในอดีตของเราทั้งคู่ด้วย เรื่องของเธอ เธอพูดให้ฟังว่า เป็นยังไง แต่ เราถนัดเขียน เลยให้เธอขุดค้น ย้อนหาเรื่องราวเก่าๆของเราได้เต็มที่ เพราะไม่เคยคิดจะปิดบังอดีตที่ผ่านมาอยู่แล้ว อย่างน้อยจะทำให้เธอได้รู้จักเราดีขึ้น หรือถ้าไม่ชอบเราตรงไหน เธอจะเดินจากไปก็แล้วแต่การตัดสินใจของเธอ
แล้วเธอก็ขุด ค้นหาข้อความเก่าๆของเราจริงๆ เธอแสดงความรู้สึกออกมา ทำนองไม่พอใจ เจ็บ ทำให้รู้สึกแย่เหมือนกัน คิดว่า น่าจะลบดีกว่า ไม่อยากให้เธอต้องมาเจ็บไปด้วย แต่อีกมุมหนึ่งก็วัดกันไปเลย ให้เธอรู้จักเราในอดีตไปเลย
แต่ยิ่งเธอค้น แล้วแสดงความรู้สึกว่า เจ็บ เราเองก็เจ็บไปด้วย เริ่มจะไม่ไหวเหมือนกัน ที่ทำให้เธอต้องมาเจ็บกับเรา แต่เธอกลับบอกว่า
"เจ็บไปพร้อมกันนี้แหละ มันจะได้จบๆไป จะได้ไม่มีอะรัยคาใจ"
"จะดีเหรอ"
"เจ็บอีกครั้งจะเป็นรัยไป ฉันจะได้มั่นใจ ว่ามันไม่มีอะรัยต่อกันแล้ว"
เราได้ยินแล้วอึ้ง อะไรกันจะคิดได้แบบนี้ แล้วแบบนี้จะไม่ให้รักเธอได้งัยล่ะ
"ฉัน เคยตัดสินใจผิดพลาดมาแล้ว ครบกันแค่ 2 เดือน ก็ตัดสินใจแต่งงาน สุดท้ายเจ็บว่ะ ครั้งนี้ก็อยากให้มั่นใจ ว่าไม่ได้แย่งใครมา เรื่องนี้สำคัญมากสำหรับฉัน ฉันจะไม่เอาของ ของคนอื่นมาเป็นของฉันเด็ดขาด ถ้าพี่ไม่มีอะรัยก็ไม่เห็นต้องเจ็บหรือกลัวอะรัยทั้งนั้น
อดีตของฉันกับอดีตพี่ ไม่เหมือนกัน อดีตของฉัน ไม่มีตัวตน ไม่มีการสื่อสาร แต่อดีตยังคงห่วงใยกันอยู่"
อ่านข้อความของเธอแล้ว อยากกระโดดกอด+หอมแก้มทันที ถ้าอยู่ใกล้ๆจะบีบนวดให้หายเหนื่อย
แต่ไม่เป็นไร เพราะตั้งใจว่า จะทำแบบนี้ตลอดไปอยู่แล้วในช่วงเวลาที่อยู่ใกล้ๆกัน
"ฉันเชื่อใจพี่นะ เพราะพี่เป็นคนดี ไม่ฉวยโอกาส ไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นๆที่เคยได้เจอมา"
ได้ยินแล้ว หัวใจพองโต แม้เธอจะอยากรู้เรื่องราวเก่าๆของเราก็ตาม
"งั้นจะขุดหาเรื่องเก่าๆ ตามสบายละกัน"
"หมดแล้วววววววววว จบแล้วววววววววววด้วยยยยยยยยยย"
"ว่าจะหาพลั่ว จอบเสียบ ส่งไปให้ ขุดเป็นเรื่องเป็นราวไปเลยยย"
"พอแล้ว ลึกแล้วแค่นี้ ลึกสุดใจเลยพี่"
อือม น่ารักจริงๆ รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากๆที่ได้มาเจอเธอคนนี้
"ใครจะพยายามแทรกกลางระหว่างเรา รู้ไว้นะว่าเขาไม่มีวันเข้ามาได้
จะไม่มีตรงกลางที่เหลือว่างเผื่อใคร ถ้าใจเรายังผูกกัน"
ใครจะพยายามยุยงให้สั่นคลอน รู้ไว้นะทุกครั้งฉันนอนหลับตาฝัน
เห็นแค่ภาพเรารักกันยาวนาน จนถึงวันที่ฉันแต่งงานกับเธอ
ฟังเพลงที่เธอส่งมาให้ฟังแล้ว ยิ้มกว้างทันที
"จะทำให้วันนั้นของเรา ดีที่สุด ให้ดีกว่าที่ผ่านมาของเธอ.."
"แล้วไม่อายเค้าเหรอที่จะต้องแต่งงานกับฉันนะ ???"
เราได้แต่ยิ้ม คงตอบคำถามนี้ของเธอด้วยเพลงๆนี้
"ใครที่เคยทำให้เธอเสียหาย เขาคงลืมมองความอ่อนไหว ที่ฉันเห็นในเธอ
สิ่งที่ฉันนั้นรู้ คือผู้หญิงของฉัน คนนี้เธอเป็นคนดี
และสิ่งที่ฉันนั้นรู้คือรักครั้งนี้จะไม่ทำร้ายเธอ
สิ่งที่เป็นวันวานปล่อยมันทิ้งไป
วันวาน ให้เป็นวันเก่า อยากให้มีวันคืนที่เป็นของเรา
วันวานปล่อยมันไป
เราก็ยังต้องไปอีกไกล ไปสู่ทางที่ฝัน
ขอเพียงเธอเดินไปกับฉัน ถึงไหนก็ไป
..............
วันต่อไปที่เราจะมี มันจะดีหรือร้าย
ขอเพียงเธอจำคำหนึ่งไว้
ว่าฉันรักเพียงเธอ
วันเสาร์ที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2554
วันวาน วันนี้ วันของเรา
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น