มีโอกาสได้ไปงานมหกรรมหนัสือระดับชาติครั้งที่ 16 เมื่อ 9 ต.ค.2554 ไปกับ "เธอ" ที่ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิตติ์ ซึ่งปกติแล้ว"เธอ" ไม่ค่อยได้มาเดินงานแบบนี้ พาเธอเดินดูหนังสือตามบูธต่างๆ ตั้งแต่ช่วง 14.30 น. ที่มาถึงงาน
เดินผ่านหลายบูธ "เธอ" เจอของที่อยากซื้อ เลยควักตังค์ และรูดบัตร หมดไปเยอะเหมือนกัน ซื้อเสื้อ, DVD และหนังสือที่อยากได้ในงาน พอมานึกดูอีกที เช็คจำนวนเงินที่รูดไป "เธอ" ก็อึ้งไปเหมือนกัน เพราะไม่เคยใช้จ่ายเงินเยอะถึงเพียงนี้
ช่วงหัวค่ำ หลังจากเอาสิ่งของมาเก็บ แล้ว "เธอ" ก็มอบ ของที่ระลึกให้ 2 ชิ้น ที่คาดไม่ถึงว่า "เธอ" จะมอบให้ เพราะไม่ใช่โอกาสพิเศษใดๆ แต่เธอก็มอบให้จนได้
นี่คือ ชิ้นแรก เมื่อมางานมหกรรมหนังสือ เธอก็เลยมอบหนังสือที่ชื่อ "หนังสือของเรา" ให้ จาก Springbook โดย ชิงชิง กฤชเทียมเมฆ ที่พา "เธอ" ไปที่บูธเครืออมรินทร์ ที่ช่วงนั้นเห็นซุ้มวางหนังสือของ Spring และมีสาวๆมุงดูกันเต็ม ก็นึกว่า คงจะเป็นนวนิยายน่าอ่านที่สาวๆชอบ เมื่อเธอเอาหนังสือเล่มนี้มาให้ สงสัยว่า คงอยากจะให้อ่าน นิยายรัก หรือเปล่าหนอ
พอเปิดดู ไม่ใช่แฮะ เป็นสมุดบันทึกเรื่องราวความรัก ที่ถ่ายทอดผ่าน "ลาวา" และ "ภูเขา" จากหนังสือ เหตุผลของความรัก พร้อม Monthly Plan ในเล่ม พลิกดูราคา เห็นติดไว้ที่ปกหลังว่า "ราคาสำหรับคนมีรัก 100 บาท" แต่พอดูหน้าปกใน ราคา 155 บาท แหม แพงเหมือนกันนะเนี่ย
ดูเนื้อหาในเล่ม ที่เป็นภาพประกอบ และมีข้อความ ที่อ่านแล้ว เข้าใจง่าย สื่อให้เห็นถึงรักของเรา อย่างตรงไปตรงมา มีตัวอย่างข้อความส่วนหนึ่ง แต่หน้าหลังๆ เป็นหน้ากระดาษว่าง ๆเพื่อให้เขียนบันทึกลงไป ว่าความรักของเรา รักของเจ้าของสมุดบันทึกเล่มนี้ จะเป็นยังไงต่อไป
ความจริงแล้ว นายบอนถนัดเขียนบันทึกออนไลน์ เขียนลงเวบ เขียนในคอมพิวเตอร์มากกว่า สมัยเรียนชั้นมัธยม เคยเขียนบันทึกใส่สมุดบันทึกเช่นกั แต่เป็นแบบว่า วันนี้ทำอะไร เจออะไร เรียนอะไร เขียนบอกเล่าสิ่งที่เจอไปเรื่อยๆ เขียนแบบทื่อๆ ตรงๆ บางทีก็อ่านลายมือตัวเองไม่ค่อยจะออกมั่ง แต่ช่วงหลังๆ พิมพ์ลงคอม เขียนลงเวบ รู้สึกว่า สะดวกขึ้น และหัดพิมพ์จนคล่อง
แต่เมื่อ "เธอ" ให้เป็นที่ระลึก แล้วยังบอกว่า "ถ้าไม่ต้องการ ก็ส่งคืนมานะ"
มองดูแววตา สิ่งนี้ คงจะสำคัญเช่นกัน
พลิกดูอีกสองสามรอบ วันหนึ่งจะส่งเล่มนี้ให้ "เธอ" แต่ส่งให้เมื่อเขียนข้อความของเราลงในเล่มนี้หมดแล้ว
หนังสือของเรา คงจะไม่เหมือนใคร อยากจะเขียนในแบบที่เป็นเรา เป็นเรื่องของเราเท่านั้น
มาถึงของฝากอีกชิ้น อย่างที่เห็นในภาพ
เสื้อยืดลดบริโภค ลดโลกร้อน จาก ฉลาดซื้อ.. ตอนที่เธอเห็นบูธ L17 เธอก็เดินตรงเข้าไปดูเสื้อที่วางขายทันที แล้วเลือกเสื้อด้วยความสุข
เธอชอบเสื้อแบบนี้มาก และชอบซื้อทุกครั้งที่มีโอกาส
เวลาที่ "เธอ" ใส่เสื้อยืด ดูเธออยู่ในบุคลิกที่สบายๆ และเป็นตัวของเธอเองจริงๆ แม้ว่า เธอจะใส่ชุดอื่นในการทำงาน การประชุม อบรมต่างๆ ที่ใส่แล้วดูดีกว่านี้ แต่เวลาที่สวมใส่เสื้อสบายๆแบบนี้ "เธอ" ดูน่ารักจริงๆ
แม้มองบางมุม จะดูอ้วนไปบ้าง แต่ในยามที่ "เธอ" อยู่ในชุดสบายๆ เสื้อยืด กางเกงขาสั้น โดยเฉพาะช่วงที่เดินอยู่หาดทราย ชายทะเลที่ภาคใต้ ดู "เธอ" สดชื่น สบายๆ น่ารักมากมายจริงๆ แบบนี้ ขอเป็นคนดูแลเธอตลอดไปเลยดีกว่า
นึกถึงวันแรกที่เจอ "เธอ" ในกิจกรรมหนึ่ง ตอนแรกจริงๆ เธอใส่เสื้อยืด อีกช่วงใส่เสื้อโปโล บางช่วง มีผ้าพันคอ ลายหัวกะโหลด ผ้าผืนโปรด สุดหวงของเธอมาคล้องคอ แต่ภาพที่ติดตา ติดใจ และเป็นภาพถ่ายภาพแรกของเรา เป็นภาพที่เธอใส่เสื้อยืด ง่ายๆ สบายๆนั่นเอง
เสื้อ..ก็มีความหมายเหมือนกัน ดูรูปถ่ายหลายๆงานที่เธอสะสมไว้ในเวบส่วนตัว มีทั้งรูปที่ดูน่ารักมาก น่ารักน้อย ฯลฯ แต่ถ้ามองเฉพาะที่เสื้อแล้ว เวลาที่เธอใส่เสื้อยืด เธอดูสบายๆ ผ่อนคลายมากที่สุด
เป็นช่วงเวลาที่สบายๆ และน่ากอดมากที่สุดด้วย
วันจันทร์ที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2554
ของฝากจากเธอ หนังสือของเราและเสื้อลดบริโภค ลดโลกร้อน
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น