วันศุกร์ที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2554

บทกวี ถ้ามีอะไร แล้วใจ รู้สึกเหนื่อย

ถ้ามีอะไร แล้วใจ รู้สึกเหนื่อย
สำนึกเรื่อย ว่ากูมี อย่างนี้หนา
มีทั้งกู ทั้งของกู อยู่อัตรา
นั่นอัตตา มาผุดขึ้น ในการมี


ถ้ามีอะไร มีไป ตามสมมติ
ไม่จับยุด ว่าของกู รู้วิถี
แห่งจิตใจ ไม่วิปริต ผิดวิธี
มีอย่างนี้ ย่อมไม่เกิด ตัวอัตตา


ฉะนั้นมีอะไร อย่าให้มี อัตตาเกิด
เพราะสติ อันประเสริฐ คอยกันท่า
สมบูรณ์ด้วย สัมปชัญญ์ และปัญญา
นี้เรียกว่า รู้จักมี ที่เก่งกิน


เป็นศิลปะ แห่งการมี ที่ชั้นยอด
ไม่ต้องกอด ไฟนรก ระหกระเหิน
"มีอย่างว่าง ว่างอย่างมี มีได้เพลิน
ขอชวนเชิญ ให้รู้มี อย่างนี้แล ฯ
.
... ที่มา ธรรมโอสถ ยาระงับสรรพโรค

Related Posts by Categories



Widget by Hoctro | Jack Book

4 ความคิดเห็น:

  1. ตัวกรูเป็นของกรู แต่ใจกรูไม่รู้เป็นของใคร ฮิ้ววววว^_<

    ตอบลบ
  2. Nong Nirvana อาบอน : เมื่อหมดลมหายใจ ตัวกูนี้ไซร้ ต้องคืนเขาไป เพราะ...มิใช่ของกู (โดยแท้จริง)

    ตอบลบ
  3. เพราะมีกู ...มีกู ถึงได้เหนื่อย ^^

    ตอบลบ