ช่วงเย็นวันวาน 19 พ.ย.2554 เมื่อคุณยุทธ จากมูลนิธิไตรคุณธรรม จากชลบุรี แวะมาเยี่ยมคุณลุงสุเวศน์ จึงได้มีการตั้งโต๊ะบริเวณหน้าบ้าน สังสรรค์ พูดคุย ดื่มกินในแบบคนกันเอง ซึ่งคุณยุทธ เคารพนับถือคุณลุงมาก แลกเปลี่ยน พูดคุยกับคุณลุงหลายเรื่อง
หลังจากคุณยุทธกลับไปแล้ว คุณลุงก็ชวนนายบอนคุยหลายเรื่อง และวกมาถึงเรื่องกิจกรรมที่ทำเกี่ยวกับพ่อหลวง และช่วงหนึ่งได้พูดเปิดใจให้ฟังว่า
"ผมคุยเปิดอกกับเจ้าไก่ตรงๆเลย รู้นะว่า น้องบอนมีปัญหากับกลุ่ม..... ใช่มั้ย"
"สังเกตด้วยหรือครับ"
" ผมเลยคุยกับเจ้าไก่่ว่า ถ้าเกิดปัญหาแบบนี้ เราต้องดูแลคนของเราให้ดีที่สุดนะ เพราะน้องบอนถือว่าเป็นคนของเรา มาช่วยเหลือพวกเราอย่างเต็มที่ เต็มตัว ต่างจากคนอื่นๆที่เข้ามา เจ้าไก่ก็คิดตรงกัน"
ฟังแล้วถึงกับอึ้ง ที่คุณลุงสังเกตอย่างละเอียดขนาดนี้
" ผมไม่ได้มีปัญหาขัดแย้งกับหัวหน้ากลุ่ม... มีเฉพาะบางคนเท่านั้น เลยอึดอัดไม่อยากไปร่วมงานด้วย และเท่าที่เห็น ทางนั้นก็มีคนมาช่วยงานเยอะพอสมควรแล้ว หายห่วงแล้วครับ"
แม้จะหลุดเข้าไปอยู่้ในวังวนของความขัดแย้งแบบไม่รู้ตัว แต่เมื่อเกิดสิ่งนี้ขึ้นแล้ว หลายคนบอกว่า ต้องแยกเรื่องส่วนตัวและส่วนรวมออกจากกันให้ได้ แต่ทว่า บางคนที่ขัดแย้งนั้น ก็ไม่ได้แยกส่วนตัวกับส่วนรวม แถมยังพูดคุยกันจนนายบอนกลายเป็นคนที่ดูแย่ในสายตาของหลายคนไปซะแล้ว .. และจากที่เคยร่วมงาน ได้่ร่วมรับรู้ในกิจกรรม ความคิดต่างๆของกลุ่ม... วันนี้ ก็มีแต่ความห่างเหินจากเดิม ซึ่งทางผู้นำของกลุ่ม ก็คงพิจารณาและตัดสินใจตามข้อมูลที่ได้รับรู้จากบางคนนั้นแ้ล้ว ถูกตัดขาดการรับรู้ ออกจากรูปแบบที่ใกล้ชิดแบบเดิมแล้วก็ตาม
ไม่ว่าจะเกิดประเด็นอะไร ใครจะเข้าใจยังไงก็ตาม แต่สิ่งสำคัญที่สุด คือ คนที่เข้าใจเรานี่แหละ ที่เราให้ความสำคัญมากกว่า คนทีั่่ไม่เคยที่จะทำความเข้าใจเราเลย
ฟังคำพูดของคุณลุงที่บอกว่า "เราต้องดูแลคนของเราเป็นอันดับแรก" แล้วประทับใจมาก เพราะรู้ว่า น้ำเสียงอย่างนี้ ท่านพูดจริงๆและทำให้เห็นจริงๆ
วันอาทิตย์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554
เราต้องดูแลคนของเราเป็นอันดับแรก
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น