หนามตำใจ 4 - น้ำตา การตัดสินใจของผู้เป็นแม่

            ในละครทีีวี นิยายต่างๆ ผู้ประพันธ์ สามารถเขียนเรื่องนั้นให้จบลงตามที่คิดไว้ได้ แต่ในชีวิตจริง แม้หลายคนอยากให้ชีวิตเป็นไปตามหนทางที่คิด และวางแผนไว้ แต่ก็มีทั้งสมหวัง และผิดหวังสลับกันไป เช่นเดียวกับ เรื่องในครอบครัว หนามตำใจ เมียหลวงอยากให้เรื่องมันจบอย่างที่คิด แต่จริงๆแล้ว ก็ไม่แน่ใจนักว่ามันจะจบอย่างไร จบอย่างที่คิืดหรือไม่ หรือยังไม่จบ...

            คนที่จะทำให้จบ ก็คือ คนที่เกี่ยวข้อง สามคน - สามี - เมียหลวง- เมียน้อย แต่ละคนก็มีเป้าหมายต่างกัน

            สำหรับเมียหลวง หลังจากที่ทนทุกข์ทรมาน ปวดใจ เจ็บช้ำมาหลายปีกับพฤติกรรมของคุณสามี ถึงวันนี้ เธอเหนื่อยมากพอกับเรื่องเหล่านั้นแล้ว ไม่อยากยุ่งเกี่ยวอีกแล้ว ถ้าหย่า ก็จบกันไป แต่ติดขัดที่เรื่องของลูก 2 คน ถ้าเกิดการหย่าร้าง สามีจะเอาลูกทั้งสองคน ไปเลี้ยงดูเอง ซึ่งลูกก็ต้องอยู่กับ ผู้เป็นพ่อ และ "แม่คนใหม่" หรือ เมียน้อยของพ่อ

            เมียหลวงอยากจะเอาลูกทั้งสองมาดูแลเอง ช่วงที่ผ่านมา เมื่อลูกไปอยู่กับพ่อในบางวัน คุณพ่อก็เอาลูกไปฝากให้ญาติช่วยดูแลแทนอยู่บ่อยๆ แล้วก็ไปกับเมียน้อย ดูเหมือนว่า หน้าที่ของผู้เป็นพ่อ เป็นการส่งเสียเลี้ยงดูลูกด้วยเงินเป็นหลัก แต่ความรักความอบอุ่น ต้องแบ่งปันกันกับ "แม่คนใหม่"

            เมียหลวงคิดแล้วคิดอีก ว่า ลูกจะเสียโอกาสทางการศึกษาหรือเปล่า ช่วงนี้กำลังเปิดเทอมใหม่ เพราะลูกเรียนอยู่ในโรงเรียนในจังหวัดที่สามีอยู่ ส่วนเมียหลวงอยู่บ้านในเขตจังหวัดติดกัน

            คิดๆๆๆ เรื่องนี้ จนคิดไม่ิิออกว่า เรื่องมันจะจบแบบไหน ดูเหมือนหนทางข้างหน้ายังมืดมนอยู่ แม้จะก้าวออกมาสู้แล้วก็ตาม

            "วันนี้วันของเขา วันหน้าวันของเรา วันนี้ท้องฟ้ามืดมิด แต่วันข้างหน้าจะได้เจอกับท้องฟ้าสดใส" มีใครคนหนึ่งพูดให้กำลังใจแก่เมียหลวง ที่เริ่มท้อแท้อีกครั้ง

            เมื่อเมียหลวงคิดถึงเรื่องลูกทีไร น้ำตาเริ่มรินไหลทุกที ทั้งเหนื่อย ทั้งเจ็บปวดกับสิ่งที่เ้กิดขึ้น ใจหนึ่งอยากเอาลูกกลับมาดูแลเอง แต่อีกใจก็ยังนึกถึงผู้เป็นสามี ซึ่งเป็นพ่อของลูกเช่นกัน ยังมีความรักลูกเหมือนกัน

            แต่เมียหลวงก็ตั้งใจที่จะสู้ เพื่อให้ลูกทั้งสองเป็นของเธอ ขอเป็นคนดูแลเลี้ยงดูเอง ยังไงก็ดูแลเอาใจใส่ดีกว่าผู้เป็นพ่ออย่างแน่นอน เมื่อตัดสินใจแบบนี้ และลองปรึกษาเพื่อนสนิท เพื่อนก็ตั้งคำถามให้เธอต้องคิดหนักอีกว่า

            "เตรียมคำตอบไว้ให้ลูกหรือยังว่า พ่อหายไปไหน?"

            คำถามนี้ ทำให้เธอพูดไม่ออกเหมือนกัน เธอไม่ต้องการให้มันเป็นอย่างนี้ ตอนนี้ยังนึกหาคำตอบที่ดีที่สุดไม่ได้ว่า จะตอบลูกว่าอย่างไรดี

            มีคนที่ติดตามอ่านเรื่องหนามตำใจนี้ ก็ตั้งคำถามเช่นกันว่า ถ้าลูกอยู่กับพ่อ แล้วพ่อจะทำหน้าที่ดูแลลูกได้ดี เท่าคนเป็นแม่หรือเปล่าล่ะ เคยทำบ้างหรือเปล่า แล้วเมียน้อย สามีจะให้เมียน้อยเป็น "แม่คนใหม่" ให้หรือเปล่า แล้วจะทำหน้าที่ของแม่ได้ดีแค่ไหนกัน ในเมื่อแม่คนใหม่ เป็นคนที่บ่อนทำลายความรู้สึกของ "แม่ตัวจริง" มาตลอดเวลา เมียน้อยคงจะรักลูกของเมียหลวง เหมือนลูกแท้ๆของตัวเองอยู่หรอกมั้ง !!!!

            "แต่ผู้หญิงหลายคน สามารถทำหน้าที่ได้ทั้งเป็นแม่ และพ่อ ในคนเดียวกันได้นะ" คนที่ติดตามเรื่องนี้พูดขึ้นมา ..อือม จริงสิ เฉพาะหน้าที่แม่ ก็ทำมาตั้งแต่ลูกเกิดแล้ว

            เมื่อเมียหลวงตัดสินใจ ที่จะเดิินหน้าต่อสู้ในเรื่องหย่า ตามขั้นตอนของกฏหมาย แม้จะบอกกับคนอื่นอย่างมั่นใจว่า พร้อมสู้เต็มที่ แต่อีกใจ ก็หวั่นไหวเหมือนกัน จนต้องร้องไห้คนเดียวและคิดมากอีกครั้ง ซึ่งการตัดสินใจจะว่าไปแล้ว บางครั้งก็ง่าย บางครั้งก็ยากที่จะให้เป็นไปอย่างที่คิดไว้ ที่ว่ายาก เพราะการตัดสินใจครั้งสำคัญนี้ ทุกฝ่ายจะพอใจมากแค่ไหน ถ้าไม่ยอม เรื่องราวก็ยังคงยืดเยื้อต่อไป ซึ่งไม่รู้ว่าจะต้องเจ็บปวดใจมากเพียงใด.. แต่ก็ต้องเดินหน้าต่อไป

            .......

            ในช่วงเวลาว่าง ระหว่างการทำงาน เมื่อเปิดอินเตอร์เนตแล้ว เมียหลวงก็คลิกเข้ามานั่งอ่าน "หนามตำใจ"

            เมื่ออ่านแล้ว ตอนแรกก็ชักสับสนเหมือนกัน ว่า เป็นเรื่องราวชีวิตของเราจริงหรือนี่ แล้วอ่านอีกรอบ และอีกรอบ ทั้งเศร้า และยิ้มให้กับตัวเอง ขำชีวิตของตัวเอง เมื่อให้เพื่อนได้อ่านมั่ง เพื่อนบอกว่า น้ำเน่าว่ะ

            ชีวิตเน่าๆ ที่ต้องโชคร้ายมาเจอคนที่ทำให้ชีวิตของครอบครัวที่กำลังจะไปได้ดีต้องเ่น่าเฟะ แต่เมียหลวงก็พร้อมจะสู้ เพื่อทำให้ชีวิตเน่าๆ ให้มันดีขึ้นกว่านี้ ชีวิตจะต้องผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้

            เหมือนเธอกำลังเดินในถ้ำมืด มองเห็นทางออกจากปากถ้ำเป็นแสงสว่างอยู่ไกลลิบลับ ถึงไกลแค่ไหนก็ต้องเดินไปให้ถึง และเธอจะจูงมือลูกออกจากถ้ำมืด อุ้ม และกอดลูกด้วยตัวเธอเอง ส่วนสามีและคนของเขา อยากจะเสวยสุขในถ้ำมืด ก็เชิญอยู่ต่อไปตามสบาย

            "ต้องมันผ่านไปให้ได้.."

            กว่าจะออกจากถ้ำมืด เธอต้องบาดเจ็บจากหนามกุหลาบ หนามแห่งความรักที่ทิ่มตำมานาน จนทำให้หัวใจเธอแกร่งขึ้นเรื่อยๆ เธอจะต้องผ่านมันไปให้ได้ เอาหนามตำใจออกไปให้ได้ ส่วนสามีจะเอาหนามไปทิ่มตำใครต่อไปก็เชิญตามสบาย

            ...หลังจากน้ำตาไหลจนแ้ห้ง เธอเช็ดคราบน้ำตาที่เหลืออยู่ แล้วเงยหน้าขึ้น ยิ้ม แล้วก้าวเิดินต่อไป...........