การฝึกเด็กให้คิดเป็น หาคำตอบกับการเรียนรู้จากภาพกิจกรรม “ถอดบทเรียนการทำงานสื่อสร้างสุขภาวะเด็กและเยาวชน ภาคตะวันออก”

            ถ้าเอ่ยถึงสถาบันการศึกษาที่อยู่ในภาคอีสาน ไปพูดให้คนใน กทม. ฟัง มักจะมีคำถามว่า หา สถาบันอะไรนะ อยู่ที่ไหนหรือ ทำให้หลายครั้ง คนที่จบจากสถาบันนั้นๆ เกิดความรู้สึกบอกไม่ถูกเหมือนกัน ในขณะที่มีผู้แนะนำว่า จบจากสถาบันที่มีชื่อเสียง เก่าแก่ใน กทม. กลับได้รับการยกย่อง ชื่นชมอย่างมาก ทั้งที่ บางคนผลงาน ความคิด ก็ไม่ได้โดดเด่น มากกว่าคนที่จบจากสถาบันต่างจังหวัด

         เมื่อเกิดความรู้สึกแบบนี้ ทำให้เพื่อนที่เป็นอาจารย์พยายามสอนให้ลูกศิษย์ เรียนรู้ ขวนขวาย หาวิชาความรู้ ให้เก่งด้วยตัวเอง อย่าไปหวังพึ่งชื่อเสียงของสถาบัน เริ่มจากการหาวิธีการคิด จับหลักการจัดการความรู้ โดยใช้วิธีการเรียนลัด คือ เรียนจาก Best Practices จากหน่วยงาน หรือองค์กรอื่น โดยเอาความรู้หรือวิธีการของเขามาปรับใช้ ในแบบ เอาความรู้ของเขา ถอด "เสื้อผ้า" ออก เอาเสื้อผ้า ของเราใส่เข้าไป แล้วทดลองใช้ ลองเรียนรู้

        พอดีที่นายบอนเขียนบทความให้เพื่อน เรื่องหนึ่งในแนวคิดนอกกรอบ ชื่อ

       "หาความรู้จากภาพกิจกรรม “ถอดบทเรียนการทำงานสื่อสร้างสุขภาวะเด็กและเยาวชน ภาคตะวันออก”" เขียนไว้เมื่อ 6 ก.พ.2555
เอามาจาก facebook ของทีมงาน สวท ชลบุรี เกิดจากแนวคิดของเพื่อนที่ว่า เราน่าจะได้อะไรจาก facebook มากขึ้น ในหน้าเฟสของเพื่อนๆมีโพสต์เรื่องทั่วไป มีข้อคิดบ้าง แต่สิ่งที่เห็น ยังไม่ทำให้ คนอ่านเกิดสติปัญญาขึ้นมาได้ แล้วเราจะทำยังไง จึงจะเกิดสติปัญญาจาก facebook เลยเขียนแนวคิดนอกกรอบ ออกมาเป็นบทความนี้

        เมื่อเกิดบทความนี้ เพื่อนที่เป็นอาจารย์ ก็เอาไปให้นักเรียนคิดต่อ แล้วกลับมาเล่าให้ฟัง ขอให้เขียนตอนต่อเนื่องอีก เพื่อให้เห็นความต่อเนื่อง จากเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับตัวเอง ไม่ใช่กิจกรรมที่ได้ไปร่วมคิด ร่วมทำ ไม่เคยรับรู้ข้อมูล มีส่วนได้ส่วนเสีย แต่...กลับหาวิธีคิดจากงานของเค้าได้

ฟังสิ่งที่อาจารย์ให้นักเรียนคิด คือ
- ดูมืออาชีพทำ แล้วหันมาดูตัวเอง
- ถ้าเรามีแบบเค้า เป็นแบบเค้า เราจะทำแบบเค้ามั้ย
- ถ้าผลงานที่เค้าถอดบทเรียนออกมา = 100% แล้วเราจะทำยังไงให้ได้ 10% ของเค้า




        ตั้งประเด็นให้คิดยากจริงๆ จับการทำงานของสื่อสร้างสุขภาวะเด็กและเยาวชน ของเครือข่าย ให้เอามาเทียบกับการทำสื่อเสียงตามสายในโรงเรียน คิดเข้าไปได้ยังไง แต่เมื่อให้ฝึกคิดแล้ว และเด็กนักเรียน ม.5-6 พยายามคิดออกมาได้แล้ว ก็ให้มาช่วยกระตุกต่อมคิดกันต่อไป

      ในภาพถ่ายกิจกรรมที่ถ่ายและเอามาลงไว้ อย่างมากมายนับร้อยภาพ จะเห็นภาพรอยยิ้มของผู้เข้าร่วมกิจกรรมหลายมุม หลายคน ปิดท้ายด้วย แผนผังที่สรุปสิ่งที่ถอดบทเรียนออกมา หัวใจหลักมีไม่กี่ภาพ แต่อีกนับร้อยภาพคือ รอยยิ้ม และอิริยาบทสบายๆ ทำยังไงถึงจะรอยยิ้มแบบนั้น เพราะหลายคนทำงานแล้ว เครียดเหลือเกิน แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องสรุปโครงการ ถอดบทเรียน หรือช่วงที่จัดอบรมพัฒนาศักยภาพ จะมีกิจกรรมที่ดึงศักยภาพออกมาให้มากที่สุด ดึงพลังบวกให้ออกมามากที่สุด


        เข้าไปดู รอยยิ้ม ความสนุกสนาน ความสบายใจ ฯลฯ ในชีวิตมีทั้งสุข ทุกข์ สลับกันไป การเรียนรู้ที่ดี ต้องมาจากใจที่เปิดกว้าง เป็นใจที่ "ว่าง" พร้อมจะรับสิ่งใหม่ๆ และเป็นจิตใจที่ไม่ยึดติดอยู่กับสิ่งเดิมๆ มีทักษะที่จะ "ไม่เรียนรู้" สิ่งเดิมที่เคยใช้แก้ปัญหาได้ เพราะวิธีการทำงาน และปัญหาใหม่ๆ ที่เกิดขึ้น ต้องใช้หลายวิธี ใช้ความรู้ มุมมองใหม่ๆ ผสมผสานกันไปในการแก้ปัญหาให้ทันการณ์




         เมื่อจะฝึกตนเองให้คิดเป็น ค้นหาความรู้จากที่ๆ ไม่ค่อยจะมีสิ่งที่ให้คิดเอง อย่างใน facebook ก็ต้องหัดตั้งหลัก ตั้งประเด็น เหมือนกับการทำงานว่า ต้องการอะไร ต้องการไปถึงไหน เหมือนการดูภาพกิจกรรมที่ไม่ได้ไปร่วมด้วย เห็นแค่สิ่งที่เห็น เราจะแกะประเด็นการเรียนรู้ยังไงบ้าง เมื่อได้หนทาง จับทางได้แล้ว ก็ไปต่อได้ คิด ค้นหา เรียนรู้ในแบบของตัวเองได้ ในแบบที่ คนที่ไปร่วมกิจกรรมนั้น อาจนึกไม่ถึงว่า คิดได้ยังไง เพราะเค้ายังไม่เคยคิดอย่างนี้เลย ยังคิดอย่างนั้นได้อีกหรือ


        จาก 1 ต่อไป 2 แล้วไปเรื่อยๆ เพื่อนที่เป็นอาจารย์พยายามที่จะฝึกให้คิด ติดตาม เรียนรู้กันต่อไป จากสิ่งที่นายบอนเปิดประเด็นให้ จะให้เด็กๆลองฝึกมอง ฝึกคิดเองซิ แล้วมาดูว่า นายบอน จะคิด มองแบบไหน

       "ถ้าคิดเป็น ในปี 2558 เด็กไทยเราก็จะสู้กับเด็กชาติอื่น ในตอนที่เปิดเสรีอาเซียน 10 ประเทศได้ แต่ตอนนี้ เรายังฝึกเด็กให้คิดแบบนี้ได้น้อยเหลือเกิน"

        งั้นก็ต้องว่ากันตอนต่อไปว่า อาจารย์จะฝึกเด็กได้เพียงใด ขอบคุณที่ให้ร่วมฝึกเด็กๆจากการเรียนรู้ผ่านกิจกรรมของชาว สวท ชลบุรีนะครับ

Related Posts by Categories

Widget by Hoctro | Jack Book