มีโอกาสไปเยี่ยมเพื่อนคนหนึ่ง ได้ข้อคิดดีๆมาอีกแล้ว ที่บ้านของเพื่อนคนนั้น มีคุณตาอายุ 70 ปีอยู่ด้วย ท่านชอบเขียนหนังสือมาก เขียนเล่าเรื่องราวต่างๆมาตลอดและทุกคนเชื่อว่า ท่านคงจะเขียนเรื่องราวออกมาอีกมากมาย
แต่วันนี้ ท่านเขียนหนังสือไม่ได้อีกแล้ว เพราะจอตาเสื่อมตามวัย มองสิ่งต่างๆไม่ชัด อ่านหนังสือไม่ได้เหมือนเดิม สายตาพร่ามัวลงเรื่อยๆ
วันเวลาที่ผ่านไป ทำให้ร่างกายเสื่อมลงตามอายุขัย แต่คุณตาได้บันทึกเรื่องราวต่างๆไว้มากมายผ่านการเขียน ทั้งเรื่องภูมิปัญญาท้องถิ่น วิถีชีวิต วัฒนธรรมต่างๆ ที่สามารถศึกษาค้นคว้าอ่านได้เสมอ
หากวันหนึ่งคุณตาจากไป แต่ผลงานและเรื่องราวที่บันทึกไว้ยังคงอยู่ มีหลายเรื่องราว ถูกนำไปจัดพิมพ์ ถ่ายเอกสารเผยแพร่บ้างแล้ว
ทุกวันเวลาที่ผ่านไปล้วนมีความหมายทั้งนั้น ก่อนสายตาดีๆจะพร่ามัว เสื่อมลงจนใช้สายตาทำอะไรที่เป็นประโยชน์ไม่ได้ คุณได้ทำอะไรไว้บ้างหรือยัง
ฟังเรื่องคุณตาแล้ว ก็นึกถึงนักเขียน นักคิด ที่จากไปแล้ว แต่มีผลงานเป็นหนังสือในห้องสมุดให้ค้นหาตามอ่านได้ในปัจจุบัน
แม้แต่คนธรรมดา ที่ไม่ได้เป็นนักคิด นักเขียนที่มีชื่อเสียงขนาดนั้น แต่เป็นคนธรรมดาที่เคยพบเจอกัน แต่จากไปก่อนวัยกันควร แต่ผู้ที่ยังอยู่ยังพูดถึงผู้ที่จากไปอยู่เสมอ
แต่ละวันที่ผ่านไป คนเราทำอะไรดีๆไว้ให้คนอื่นจดจำไว้หรือยัง ไม่ต้องรอให้ถึงวันหมดลมหายใจ จนทำกิจกรรมต่างๆไม่ได้เหมือนเดิม
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ คุณทำอะไรดีๆไว้บ้างหรือยัง
วันพุธที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
ก่อนสายตาดีๆจะลาจากไป
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น