ช่วงส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ของหลายคน เป็นช่วงเวลาที่มีความสุข ได้ไปท่องเที่ยว ได้กลับบ้านมาเจอญาติพี่น้อง ได้สังสรรเฮฮาสนุกสนาน แต่ช่วงเวลานี้ของนายบอน เป็นช่วงเวลาที่ได้แง่คิดหลายอย่าง ภายในเมืองเล็กๆ ที่ชื่อว่า "กาฬสินธุ์"
ตลอดทั้งปี 2552 นายบอนเดินทางไปที่ต่างๆบ่อยครั้ง พอถึงช่วงปีใหม่ กลับไม่ได้ไปที่ไหนเลย อยู่ที่บ้านอย่างเดียว จนมีคนประหลาดใจ ที่อยู่บ้านก็เป็นด้วย วันส่งท้ายปีเก่า ก็ดำเนินชีวิตเหมือนวันปกติทั่วไป กินข้าวที่บ้านกับพ่อ แม่ ไม่มีโปรแกรมไปสังสรรเคาน์ดาวน์ที่ไหน แต่พอ 3 ทุ่ม เพื่อนก็โทรมาชวนไปสังสรรปีใหม่ เพราะมีเพื่อนกลับมาจาก กทม. จะชวนไปเที่ยวตะวันแดงกาฬสินธุ์ นายบอนไม่อยากไปตะวันแดง แต่เพื่อนอีกคนชวนไปสังสรรค์ที่ร้านซ่อมมอเตอร์ไซต์ของเพื่อนคนหนึ่ง เลยตัดสินใจออกไปที่ร้านนี้เพราะคุ้นเคยกับเพื่อนคนนี้ดี
พอไปถึง เพื่อนเจ้าของร้านก็ตั้งวงสังสรรค์ วงเล็กๆ ตั้งเตาถ่าน ย่างเนื้อกิน มีจานส้มตำ เบียร์ลีโอ นั่งกินกับลูกจ้างของร้าน ส่วนเพื่อนเจ้าของร้านนั่งกิน "สไปร์ท" นั่งกินไป เดี๋ยวก็มีคนที่ขับมอเตอร์ไซต์ผ่านแถวนั้น แวะซื้อน้ำมันเครื่อง เพื่อนเจ้าของร้านเลยได้ขายของ รับทรัพย์ไปด้วย ...ฉลองไปด้วย เปิดร้านไปด้วย ขายของรับเงินไปด้วย เพื่อนเจ้าของร้าน สั่งเบียร์ลีโอมาเลี้ยงนายบอน 1 ขวด นั่งกินริมฟุตบาทหน้าร้านแบบกันเอง..
ราว 23.30 น. เพื่อนที่โทรไปตามนายบอนออกมา ก็ชวนไปกินที่ร้านอุดมโภชนา มีเพื่อนอีก 2 คนรออยู่ที่นั่น เพื่อนคนหนึ่ง เมียเค้าอยู่ที่โรงพยาบาล กำลังจะคลอดลูกชายคนแรก ก็เลยตามเพื่อนไปสังสรร เพื่อนที่รออยู่เลยเลี้ยงเหล้าซะเลย คุยกันไป ดูทีวี countdown ปีใหม่ ชนแก้วไชโยกันตอนเปลี่ยน พ.ศ. กินเหล้าจนเมา ร่ำลากันตอน ตี 1.30 น. เพราะเมียของเพื่อนใกล้จะคลอดแล้ว เพื่อนที่เหลือเลยแยกย้ายกลับบ้าน นายบอนพอกลับถึงบ้าน ก็อาเจียนออกมา เพราะกินเบียร์ แล้วไปกินเหล้า ของมันตีกัน กระเพาะคงรับไม่ไหว จนต้องอ๊วกออกมา ถึงนอนได้
ช่วงเปลี่ยน พ.ศ. ก็มีเพื่อนๆส่ง sms มาอวยพรปีใหม่ทางมือถือตั้งหลายข้อความ ชาว mblog ที่ส่ง sms มาอวยพรนายบอน ก็คุณ hataraki, leelawadee2u, คุณเล็ก-เพื่อนรักของ sazzie
เช้าวันที่ 1 มกรา ตื่นขึ้นมายังมึนๆ ค้างๆ แต่ก็ออกไปตักบาตรที่หน้าศาลากลางกับแม่ รับวันใหม่ ปีใหม่ ตักบาตรรับน้ำมนต์จากพระสงฆ์ที่มาทำพิธีประพรมน้ำมนต์เป็นสิริมงคลรับปีใหม่ มีพระสงฆ์มารับบิณฑบาตรดูน้อยกว่าปีก่อน กลับบ้านก็ยังซึมๆกับเหล้าเมื่อคืน ตอนเที่ยงก็ไปกินก๋วยเตี๋ยวกับคุณลุงคุณป้า ช่วงเย็น ก็ไปทานข้าวบ้านคุณป้า มีตั้งวงเนื้อกะทะ ทำสลัด ข้าวผัดกันเองในหมู่ญาติพี่น้อง ก็อบอุ่นเหมือนทุกๆปี ช่วงเวลานี้ เป็นช่วงที่ผู้ใหญ่มีความสุข เพราะได้เจอกัน ได้คุยกับคนวัยเดียวกัน ยกเครื่องคอมพิวเตอร์มาร้องคาราโอเกะกัน คุณพ่อ คุณแม่ ของนายบอนก็ร้องเพลงกะเค้าด้วย ระหว่างกินเนื้อกะทะกัน ก็จะมีญาติๆของคุณป้า ถือกระเช้าของขวัญมาสวัสดีปีใหม่ มีครอบครัวหนึ่ง พากันมากลุ่มใหญ่ มีทั้งรุ่นปู่-ย่า รุ่นลูก และรุ่นหลานตัวเล็กๆ มากันร่วม 10 คน จนแม่ของนายบอนมองด้วยความอิจฉา ในความอบอุ่น ที่เห็นครอบครัวเค้าลูกหลานน่ารัก เห็นแล้ว นายบอนก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกัน
ผู้ใหญ่มักจะพูดว่า ถ้าบ้านไหนมีเด็กเล็ก บ้านนั้นจะมีชีวิตชีวา ไม่เงียบเหงา ผู้ใหญ่ ก็จะมีความสุข ได้ดูแลเล่นกับหลานๆ
จึงเป็นปีใหม่ที่นายบอน ถอนหายใจอีกปี
ตอนสายๆวันที่ 2 มค ก็แวะไปเยียมเพื่อนคนที่พึ่งได้ลูกชายคนใหม่ ซึ่งคลอดตอน 1.45 น.ของวันที่ 1 ม.ค.2553 เป็นเด็กที่คลอดคนแรกของโรงพยาบาลกาฬสินธุ์ แวะไปพูดคุยถามไถ่ คุณพ่อคุณแม่มือใหม่ก็ไม่ค่อยได้นอนทั้งคืน คอยดูแลลูกชายตัวน้อย คลอดออกมาน้ำหนัก 3,010 กรัม นายบอนไปนั่งมองลูกชายตัวนน้อย จนเพื่อนถามว่า "อยากได้ลูกมั่งล่ะสิ มองตาแป๋วเชียว เนี่ย เดี๋ยวเราจะปรึกษาเพื่อนที่เป็นหมอ วางแผนที่จะมีลูกคนที่สองซะเลย"
นายบอนก็ได้แต่ยิ้มๆ
ปีใหม่ที่มีวันหยุด 4 วัน ก็ไม่ได้ไปไหนทั้งนั้น เห็นรถเยอะ เลยเบื่อที่จะไปไหน ดูทีวี ข่าวท้องถิ่น มีข่าวอุบัติเหตุหลายที่ ใกล้บ้านก็มี เลยได้แต่ปลงๆ ไว้หลังปีใหม่ค่อยเที่ยวละกัน
ปีใหม่แบบเหงาๆ ซื้อของขวัญให้ตัวเอง แวะร้านหนังสือ หาซื้อหนังสือที่อยากอ่านมา 1 เล่ม ก็เท่านั้นเอง แล้วก็นั่งดูทีวีเพลินๆในวันหยุดก็เท่านั้น.......
ไว้หลังปีใหม่ ค่อยออกเดินทางท่องเที่ยวตามที่อยากไปอีกที....
++++
ชีวิต, ความเปลี่ยนแปลง
วันจันทร์ที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2553
กาลเวลา ชีวิต ความเป็นไป ในช่วงเปลี่ยน พ.ศ.ใหม่
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น