บันทึกการเดินทาง 29ธค2557

บันทึกการเดินทางรถ 26-1802 นครพนม- กรุงเทพฯ (29ธค2557)
11.25 ออกจาก บขส กาฬสินธุ์
11.41 ยางตลาด.
11.52 กันทรวิชัย
12.16 มหาสารคาม.
12.39 บรบือ (พักรถ 10นาที)
13.10 แกดำ
13.27 บ้านไผ่
14.08 เมืองพล
14.47 สีดา จอดร้านวุฒิภาพโภชนา (พัก30นาที)
15.44 ตลาดแค
16.13 จอหอ.
16.24 บขส.โคราช
16.47 บขส.เก่า โคราช

รักแท้ มีจริงเหรอ

"เชื่อเถอะ รักแท้มีจริง อยู่ที่คุณจะโชคดีได้เจอมันหรือเปล่า แค่นั้น ถ้ายังไม่เจอก็อย่าถอดใจ.."

ประโยคที่ได้อ่านเจอในหน้าโพสแห่งหนึ่ง คนที่ร่วมแสดงความคิดเห็น ยังตั้งคำถามอีกว่า จะได้เจอยังไง จะอีกนานแค่ไหน แบบไหน ยังไง...

"ไม่โชคดีกันทุกคนหรอก เพราะมีคนโสดอีกเยอะ บางคนก็เจอรักแท้แล้ว แต่ทำให้รักนั้น จากไปเอง..."

อ่านหลายคำตอบแล้ว ได้แต่ยิ้มและคิดถึงคำพูดของแฟน... ยังไงก็แล้วแต่ เราสองคนก็หากันจนเจอนะ...

เปิดใจ ก้าวไปด้วยกัน...

เปิดใจก้าวไปด้วยกัน...

เมื่อคืน แฟนนายบอน นั่งคิดทบทวน และเปิดใจตัวเอง หลังจาก ปิดล็อคมาหลายเรื่อง เพราะคำพูดของหลายคน .. ที่ทำให้รู้สึก..ไม่ดีกับตัวเอง...

"การใช้เงิน ถ้าเราใช้ในสิ่งที่ควรใช้.. ใช้ในครอบครัว ไม่สุรุ่ยสุร่าย.. เล่นการพนัน.. ทำบัญชีค่าใช้จ่ายของครอบครัว บอนคงไม่ว่า และเข้าใจ.."

" เมื่อคืน ทำใจตัวเอง ให้ลืมคำพูดของคนอื่นที่ทำร้ายจิตใจเรา เพราะเราย่อมรู้ว่า เราไม่เคยเป็นแบบนั้น..." (9.59น.)

มีหลายเรื่อง ที่ผู้คนพูดพ่นออกมา อย่างผู้หวังดี ฟังเพราะหู แต่คนฟังรู้สึกแย่... คงไม่มีใคร อยากเห็นคนอื่น ดีไปกว่าตัวเอง แต่.. วันเวลาที่ผ่านไป คงให้ข้อคิด หลายอย่าง เมื่อตั้งสติ ที่จะรักและเดินไปด้วยกัน .. คำพูดคนอื่น ไม่ควรเก็บไว้ เพราะคนอื่นที่ว่า ไม่ได้มาช่วยดูแล ช่วยเหลือในยามทุกข์ร้อน ไม่ได้มาช่วยทำให้ชีวิตดีขึ้น ....แต่กลับมอบคำพูด ให้คนที่รักกัน... หวาดระแวง ไม่เข้าใจกัน ... เมื่อคิด เปิดใจ มองเห็นความเป็นจริง..  .. แล้วตั้งใจมองให้ดีว่า ใครกันล่ะ ที่รัก ห่วงใย จริงใจ จริงจัง..

"ต้องขอบคุณ เฟซบุค ที่ทำให้เราได้พบกัน .. ทั้งๆที่สังคม คนละสังคม.."

เท่าไหร่ เมื่อไหร่ อย่างไร ยังไง?

เท่าไหร่ เมื่อไหร่ อย่างไร ยังไง?

เมื่อผู้คนรับรู้ข่าว เรื่องของเราสองคน..
จากปากต่อปาก ก็มีคำถามว่า..
"เท่าไหร่ เมื่อไหร่ อย่างไร ยังไง?"

บางคนก็ถามกับเธอ ซ้ำแล้วซ้ำอีก..
บางคนเธอก็ตอบไปบางส่วน..
บางคนก็ไม่ขอตอบ...

ผู้คนที่อยากรู้ ถามไถ่ มีทั้งคนที่ รู้สึกยินดีอย่างจริงใจ.และรู้สึกตรงกันข้าม...
..แต่สิ่งสำคัญ คือ เราไม่หวั่นไหว ใส่ใจกับความรู้สึกเหล่านั้น...
...แต่ให้ความสำคัญกับคนในครอบครัว มากกว่า...

เท่าไหร่ เมื่อไหร่ อย่างไร ยังไง?
บางคำถาม พอจะตอบได้ แต่บางคำถามไม่ตอบก็ดี...
...เพราะรับรู้เฉพาะคนที่เกี่ยวข้อง และมีความสำคัญ ก็พอ....

..เมื่อคนสองคน ไม่ได้คิดจะอยู่ด้วยกันแค่ 6 เดือน หรือ 1-2 ปีเท่านั้น...
...แต่จะกุมมือ เดินทางชีวิตร่วม ยาวนานกว่านั้น...
5-10-15-20-30.... ปี เท่าที่จะไปได้...

กับคำถาม "เท่าไหร่ เมื่อไหร่ อย่างไร ยังไง?" ที่ผู้คนถามบ่อยๆ..
... เมื่อผ่านช่วงเวลาที่ "อยากรู้อยากเห็น" ผ่านไป ไม่นาน ก็คงไปสนใจเรื่องอื่นกันแล้ว...

แต่คนสองคน.. ยังเดินกันต่อไป...บนเส้นทางของเรา....

Clip มะหมาทั้งสาม เมื่อ 3 ก.ค.2557 @บ้าน kalasin

มะหมาทั้งสาม เมื่อ 3 ก.ค.2557
ช่วงเวลาสบายๆกัยพวกเค้าทั้ง 3 ตัว

http://youtu.be/Q8jXyJp2q4E

กว่าจะเข้าใจกันกับการพูดคุย ต้องบาดเจ็บจากการประชด เข้าใจผิดกัน

      เมื่อคุยกับคนรัก หากไม่ตั้งใจฟังสิ่งที่เค้าพยายามจะสื่อออกมาให้ดี ก็อาจจะทำให้เข้าใจ ตีความหมายผิดไปได้

     เมื่อเค้าเตือนในเรื่องนึง เราก็พยายามนึกว่า หมายถึงเรื่องไหน กรณีอะไร พอเค้าพูดคำที่สอง คำที่สาม ก็คิดว่า ต้องเป็นประเด็นนั้นแน่เลย พอคุยจนจบ จนหยุดคุย แล้ว ทิ้งความเจ็บปวด คาใจเอาไว้ พอมาอ่านอีกที

     อ้าว เค้าพูดประเด็นเรื่อง (1) แต่ไอ้เราไปคิดว่า คือ เรื่อง (2) ยิ่งคุยยิ่งตีความหมายผิดไปไกล ออกทะเลไปเลย

    การตั้งใจรับฟัง และการถามย้ำเมื่อไม่เข้าใจ ก็เป็นสิ่งสำคัญนะ ยืิ่งการสื่อสารผ่านทางช่องแชท ที่จะต้องจิ้มๆ พิมพ์ๆ หลายประโยค พยายามรวบรัด ตัดคำ ลดคำให้กระชับ แต่นั่น ก็มีโอกาสที่ทำให้คนอ่าน ตีความหมายผิดไป โดยเฉพาะการเพ่งโทษตัวเอง แล้วแปลความหมาย มองเราไปอีกทาง หลายเรื่องเราไ่ม่เคยคิดอย่างนั้น แต่เค้าคิด และปักใจว่า เราเป็นอย่างนั้นแล้ว...


   เอาล่ะสิ

   ทางที่มองเห็น คือ ตั้งสติ ใจเย็น มีัอะไรก็พูดกันตรงไปตรงมา

  เป็นคำแนะนำ คำเตือนที่ง่ายๆ แต่หลายครั้งคนเราก็หลุดง่ายๆเหมือนกันนะ ต้องใจเย็นๆ อย่าใจร้อน

เมื่อคนรักให้สัญญา ว่าจะไม่รื้อฟื้นอดีต

     เป็นสิ่งที่สำคัญเลยทีเดียว เมื่อคำสัญญาว่าจะไม่สนใจ รื้อฟื้น หรือ หงุดหงิดกับเรื่องราวความผิดพลาดในอดีต จะอยู่กับปัจจุบัน และอนาคต ... มีกันและกัน ในปัจจุบัน และอนาคตไปด้วยกัน

     ใช้ชีวิตไปด้วยกัน กับวันเวลาในปัจจุบัน เพราะ ไม่สามารถที่จะกลับไปแก้ไขอดีตได้อีกแล้ว

      หลายครั้งที่เธอ มีอารมณ์หงุดหงิด เมื่อมีผู้หวังดี แต่ประสงค์ร้าย ค้นคว้า รื้อฟื้น ตามหาอ่าน เรื่องราวเก่าๆที่เคยเขียนบันทึกไว้ อ่านแล้ว ใช้ facebook ที่สมัครใหม่ คาบข่าวมาบอก แล้วบอกให้เธอเข้าไปอ่านดู แค่นี้ ก็ทำให้เธอมีอารมณ์ โกรธ ไม่พอใจ ได้เสมอ

    เป็นแบบนี้บ่อยครั้งมาก แล้วทำไม ถึงให้บุคคลที่สามเข้ามามีอิทธิพลมากถึงขนาดนี้

    หากไม่อดทน ไม่หนักแน่น คงเกิดความเสียใจมากมายไปยิ่งกว่านี้

    เธอเองก็ไม่อยากให้เกิดเรื่องเช่นนี้ เหมือนกัน

    18 มิ.ย.2557 เวลา 9.59 น. เมื่อเธอเอ่ยปากขึ้นมา อยากให้ขอ แล้วเธอจะทำให้ตามที่ต้องการ คือ การไม่รื้อฟื้นอดีต เมื่อมีใครสักคน มายุยง บอกข่าวด้วยความหวังดี ประสงค์ร้าย เธอจะไม่สนใจ ใส่ใจอีกแล้ว

     เมื่อจะอยู่กับปัจจุบัน ก็ต้องทำให้สิ่งที่เป็นอยู่ และเป็นไป ดีขึ้น

     สร้างประวัติศาสตร์ชีวิตร่วมกัน

เปลี่ยนที่อยู่ชื่อเวบใหม่

18 มิ.ย.2557 เปลี่ยนที่อยู่จาก ชื่อภาษาไทย ให้เป็นภาษาอังกฤษ ให้หาง่าย พิมพ์ง่าย สำหรับ คนที่ไม่มีฟอนต์ ภาษาไทย หรือ ไม่ถนัด พิมพ์ไทย

ไม่สนใจกับชื่อเดิม ที่ติดในผลการค้นหาของกูเกิ้ลแล้ว ก็เป็นเวบบล็อกส่วนตัวของเรานี่นา

ตั้งใจ ทำให้เธอ เพลงอย่าหยุดยั้ง เป็นกำลังใจให้เธอ

ตั้งใจ ทำให้เธอ



อยู่แห่งไหนหรือเป็นใครเคยช้ำโศก ใช่เพียงตัวเราที่อับเฉายับเยิน
ชีวิตของคนเราพบพานหลายหลาก สุขสมหวังมีปวดร้าวปนเป

วันเวลาที่แสนเศร้าคงจางไป ไม่นานความสดใสที่เธอหวังคงคืนมา โอ้พรอันใดศักดิ์สิทธิเพียงไหนจงบันดาล สู่แดนดินแด่ตัวเธอผู้ช้ำตรมในดวงใจ ให้หายความจาบัลย์

ต่อแต่นี้หัวใจเธอ มีเพียงความสบายใจ เธอเปี่ยมล้นด้วยพลัง เธอสร้างขึ้นมาใหม่ ด้วยใจ และเธอก็เข้าใจ สิ่งที่แล้วพลาดพลั้งไปเธอเข้าใจ

อย่า อย่าหยุดยั้ง ก้าวไปยังสิ่งที่หมาย ที่เธอใฝ่และฝัน ให้สมหวังดังใจปอง

อย่าหยุดยั้ง ก้าวไปยังสิ่งที่หมาย from kon wethai on Vimeo.

23-24 เม.ย.2557 ชีวิต ปรับทิศทางทาง ที่ด่านใน โคราช

ไปอ่านเจอมา งานเก่า เขียนไว้

ปลาดุกบนรถโดยสารสายกาฬสินธุ...

นาย ปลาดุกบนรถโดยสารสายกาฬสินธุ...

นายบอน@kalasin
นาย bon kalasin
ติดต่อ
ปลาดุกบนรถโดยสารสายกาฬสินธุ์ - มหาสารคาม
ปลาดุกที่ว่า เป็นปลาดุกตัวเป็นๆ
รถโดยสารที่ว่า เขาไม่ได้เอามาทำเป็นบ่อเลี้ยงปลานะครับ

ช่วงเย็นวันที่ 3 ต.ค.50
นายบอนเดินทางออกจาก คณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ ที่ มมส.เก่า มาขึ้นรถโดยสารกลับกาฬสินธุ์ เที่ยวสุดท้ายตอน 17.15 น. ที่สามแยกกาฬสินธุ์

รถแล่นมาจนถึงยางตลาด
2 ผู้โดยสารที่นั่งเบาะหน้า อยู่ๆก็ทำท่าเหมือนตกใจอะไรสักอย่าง แล้วก้มลงเหมือนมองหาอะไร
เอ๊ะ ตกใจอะไรกันตอนนี้

เมื่อมองตาม ตรงช่องทางเดินตรงกลางระหว่างเบาะที่นั่ง
ปลาดุกตัวเป็นๆ เลื้อยไหลไปตามทางเดิน  จากหลังรถ เลื้อยไปข้างหน้า
ผู้โดยสารสาวที่นั่งเบาะหน้า มองดูปลาดุก บางคนก็ตกใจ ไม่นึกว่า จะเจอปลาดุกบนรถโดยสาร

ระหว่างทาง ฝนก็ตก อากาศก็หนาวเย็น
เจ้าของปลา ก็คงจะเขิน เลยไม่ลุกไปจับปลา
รถจอดส่งผู้โดยสารตามป้ายต่างๆ สักพัก ปลาดุกก็เลื้อยลงจากรถลงข้างทาง ไหลลงทุ่งนาไป

@kalasin
นาย bon kalasin
ติดต่อ
ปลาดุกบนรถโดยสารสายกาฬสินธุ์ - มหาสารคาม
ปลาดุกที่ว่า เป็นปลาดุกตัวเป็นๆ
รถโดยสารที่ว่า เขาไม่ได้เอามาทำเป็นบ่อเลี้ยงปลานะครับ

ช่วงเย็นวันที่ 3 ต.ค.50
นายบอนเดินทางออกจาก คณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ ที่ มมส.เก่า มาขึ้นรถโดยสารกลับกาฬสินธุ์ เที่ยวสุดท้ายตอน 17.15 น. ที่สามแยกกาฬสินธุ์

รถแล่นมาจนถึงยางตลาด
2 ผู้โดยสารที่นั่งเบาะหน้า อยู่ๆก็ทำท่าเหมือนตกใจอะไรสักอย่าง แล้วก้มลงเหมือนมองหาอะไร
เอ๊ะ ตกใจอะไรกันตอนนี้

เมื่อมองตาม ตรงช่องทางเดินตรงกลางระหว่างเบาะที่นั่ง
ปลาดุกตัวเป็นๆ เลื้อยไหลไปตามทางเดิน  จากหลังรถ เลื้อยไปข้างหน้า
ผู้โดยสารสาวที่นั่งเบาะหน้า มองดูปลาดุก บางคนก็ตกใจ ไม่นึกว่า จะเจอปลาดุกบนรถโดยสาร

ระหว่างทาง ฝนก็ตก อากาศก็หนาวเย็น
เจ้าของปลา ก็คงจะเขิน เลยไม่ลุกไปจับปลา
รถจอดส่งผู้โดยสารตามป้ายต่างๆ สักพัก ปลาดุกก็เลื้อยลงจากรถลงข้างทาง ไหลลงทุ่งนาไป

ไปร่วมงานฌาปนกิจ คุณพ่อ จิรโรจน์ ณธีอัครพัฒน์ 22 เม.ย.2557

งานฌาปนกิจ คุณพ่อ จิรโรจน์ ณธีอัครพัฒน์ 22 เม.ย.2557 คุณพ่อของพี่ป้อม มสารัศม์

บรรยากาศงานฌาปนกิจศพ คุณพ่อ จิรโรจน์ ณธีอัครพัฒน์ ณ ศาลาเพียสักขา วัดกลางเมืองเก่า ขอนแก่น 22 เมษายน 2557 (คุณพ่อของพี่ป้อม มสารัศม์)

บรรยากาศบ้านหลังเก่า ๕ เม.ย.๒๕๕๗

     เก็บบรรยากาศไว้้เป็นที่ระลึก ก่อนที่บ้านหลังเก่าจะจากไป หรือกลายสภาพเป็นอย่างอื่น ตามที่เจ้าของใหม่ ที่มาซื้อที่ดินไว้แล้ว

     ช่วงนี้ เป็นช่วงเวลาของการย้ายออกจากบ้านหลังนี้ ที่อยู่มาเกือบ 30 ปี

     เก็บไว้เป็นความทรงจำ

พี่น้อง ที่ไม่เคยทิ้งกัน (บ้านใหม่ของพี่ชาย)

     เคยมีคนถามว่า ทำไมคุณพ่ออยู่บ้านใหญ่ แต่คุณลุง( พี่ชายของพ่อ) ปลูกกระต๊อบอยู่ข้างบ้าน พี่น้อง ไม่สนใจกันเลยเหรอ

      พูดถึงพ่อ มีพี่น้อง หลายคน แยกย้ายไปอยู่ตามจังหวัดต่างๆ  มีทั้งคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต และคนที่ทุกข์ยากลำบาก พี่น้องบางคน ยังมาหลอกเอาเงินของ พ่อแม่ (คือ ปู่ย่า) พี่สาว ไปหลายครั้ง

ฟังเรื่องราวของพี่น้องของพ่อ ก็กลุ้มใจเหมือนกัน พี่น้องแต่ละคน ผ่านความลำบากในวัยเด็ก กว่าจะถึงวันนี้ได้ก็ใช้เวลาสร้างตัวพอสมควร พ่อ จะสนิทกับ พี่ชาย (ลุงชัย) 

         เมื่อคุณลุง ทำธุรกิจ ร้านซ่อมรถยนต์ จนขาดทุน พ่อของนายบอนก็ซื้อไม้ เก็บไว้ เพราะมองว่า คุณลุงคงพลาดท่า ขาดทุนหมดตัวแน่ๆ แล้ววันนั้นก็มาถึง คุณลุงมาเอาไม้จากพ่อ ไปปลูกกระต๊อบเล็กๆข้างบ้าน

      ด้วยความที่มีฝีมือในการทำอาหาร เคยทำร้านอาหารตามสั่งมาก่อน  นอกจากทำอาหารให้ร้านแล้ว ยังต้มแกง ทำกับข้าวส่งร้านอาหาร แล้ววันนึง เปิดแก๊ส ต้มแกงไว้แล้วออกไปซื้อของที่ตลาด ไม่มีคนอยู่กระต๊อบ เกิดไฟไหม้กระต๊อบ ข้าวของแทบไม่เหลือสักอย่าง

      แล้วคุณลุงก็มาเอาไม้ที่เหลือจากพ่อ ไปปลูกกระต๊อบที่เห็นในรูป

       เมื่อพ่อตัดสินใจขายที่ดิน ได้เงินมาก้อนหนึ่ง เอามาสร้างบ้านหลังใหม่ ก็เลยสร้างบ้านให้พี่ชายซะที มีห้องน้ำพร้อม ไม่ต้องรอเวลาเข้าห้องน้ำที่บ้านของพ่อ  ยกตู้ เตียงนอน ซื้อทีวี ต่อสายเคเบิ้ลให้คุณลุงเปิดดูอย่างสะดวกสบายกว่าเดิม คุณลุงเป็นคนสมถะ ชอบอยู่บ้านชั้นเดียว เลยเลือกบ้านชั้นเดียว และมีห้องครัว เครื่องครัวไว้ทำอาหารครบ

         คนที่เคยถามว่า พี่น้องไม่เคยสนใจกันบ้างเหรอ ถามอย่างดูหมิ่นน้ำใจพ่อ

        เรื่องนี้ ก็ต้องให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ น้องชาย (คือ พ่อ) ไม่เคยทิ้งพี่ชาย คอยเฝ้ามองพี่ชายอยู่เสมอ เมื่อพี่ชายพลาด ก็เตรียมพร้อมช่วยเหลือ ไม่ได้ทอดทิ้ง ไม่สนใจกัน เหมือนพี่น้องหลายคน

       เมื่อน้องชาย ไม่ทิ้งพี่ชาย พี่ชายจึงทำอาหารอร่อยๆมาให้ครอบครัวของน้องชายทานทุกๆวัน  เป็นเวลากว่า 10 ปีแล้ว

         คราวนี้ มีครัวเล็กๆ ที่พร้อม สะดวกกว่า ครัวในกระต๊อบ จึงบรรเลงฝีมือทำอาหารได้สะดวกยิ่งขึ้น :)

8 VDO จากงานบุญผะเหวด ร้อยเอ็ด 9 มีค2557

รวมบรรยากาศงานบุญผะเหวด วันสุดท้าย ที่บึงพลาญชัย จ.ร้อยเอ็ด 9 มีนาคม 2557

นี่คือ บุญเดือนสี่

ไปงานบุญผะเหวด ร้อยเอ็ด 9 มีค2557

มีโอกาสได้มาฟังเทศน์มหาชาติ ในงานบุญผะเหวด ร้อยเอ็ด ฟังเสียงจากพระนักเทศน์หลายองค์ ในกัณฑ์ต่างๆ ก็เลยร่วมทำบุญ บูชากัณฑ์เทศน์ที่พึ่งจบลง ฟังได้ 6 กัณฑ์ (จุลพน, มหาพน, กุมาร, มัทรี,สักกบรรพ, มหาราช) ก็รีบไปเข้าคิว พนมมือ ทำบุญในนามคนรัก ไป 5 กัณฑ์ ถือว่า ทำบุญร่วมกัน ... กัณฑ์ที่ 6 ก็ทำบุญในนามคนรัก + เพื่อนพ้องน้องพี่ที่รู้จักในที่นี้ละกัน ... ได้ 6 ใน 13 กัณฑ์ เท่าที่ได้ก็พอใจแล้ว ... และงานประเพณีบุญเดือน 4 ก็ผ่านพ้นไป ได้มาร่วมสมความตั้งใจแล้ว.













อากาศก็ร้อน ไอติมก็ทยอยมา ในโรงทาน หายร้อน.. พี่น้องชาวร้อยเอ็ด ยังแบ่งปัน ตักไอติม รวมใส่ถาด เดินไปแจกให้ผู้สูงอายุที่นั่งฟังเทศน์มหาชาติ ตั้งแต่เช้า จนถึงเวลานี้..







ฟังเทศน์มหาชาติ งานบุญผะเหวด ในบรรยากาศ....







ไม่ได้มาผิดงาน เพราะงานบุญผะเหวด ร้อยเอ็ด มีข้าวปุ้น หรือ ขนมจีน ให้กินมากมาย ตามคำขวัญ มากินข้าวปุ้น เอาบุญผะเหวด .. แต่ข้าวปุ้น เก็บไปหมดแล้วในบริเวณงานเทศน์ มหาชาติ แต่ผัดหมี่ของคุณยาย อร่อยมากๆ ทำมาแจก ร่วมบุญในงาน





ขบวนแห่ต้นกัณฑ์จอบ กัณฑ์หลอน พร้อมเสียงกลองยาว ฟ้อนรำ แห่เข้ามา ครึกครื้น สนุกสนาน อบอุ่น ม่วนอีหลี จ.ร้อยเอ็ด จัดได้ใหญ่ ถ่ายทอดสด ทั้งเคเบิ้ลทีวี ,วิทยุ + อินเตอร์เนต







ส้มตำ สารพัดผลไม้ @บึงพลาญชัย ร้อยเอ็ด เห็นหลายคนนั่งกิน กับข้าวปุ้น แจกฟรี รอดูขบวนแห่ต้นเงิน ที่กำลังทยอยมา





ในรอบปี เดินทางไปหลายที่ แค่ที่ตั้งใจจะไป ไปให้ครบ ยังยาก แต่ทุกปี ต้องหาโอกาสมางาน "บุญผะเหวด" งานบุญใหญ่ประจำปีที่ร้อยเอ็ด
... มากินข้าวปุ้น เอาบุญผะเหวด ฟังเทศน์มหาชาติ...

งานบุญผะเหวด จัดหลายที่ ในกาฬสินธุ์ก็มี แต่บุญผะเหวดที่จัดได้ยิ่งใหญ่ มีชื่อเสียง ก็ต้องงานประเพณีบุญผะเหวด ที่บึงพลาญชัย จ.ร้อยเอ็ด .. วันนี้ (9มีค) วันสุดท้ายของงานแล้ว..

ภาพบรรยากาศ เที่ยวงานกาชาด กาฬสินธุ์ 6 มีค2557

6 มีค มาทันดูวงดนตรีพื้นบ้านโปงลาง ที่ได้รางวัลชนะเลิศ ถ้วยพระราชทานสมเด็จพระเทพฯ ขึ้นแสดง และรับรางวัล วง "ศิลปินเพชรภูไท' คว้ารางวัลนี้ไป ถ่ายรูปเสร็จ แอบไปส่องหลังเวที เห็นการเตรียมงาน ทีมเวิร์คของน้องๆแล้ว ..สมควรแล้วที่ได้รางวัล..











ชมรมเครื่องเสียงรถยนต์ ขนรถที่แต่งมาเต็มที่ เดินดูเพลินหูมากๆ ถ้าไม่หูเหล็ก คงทนเสียง ทนอยู่ในบริเวณนี้ไม่ได้ล่ะ

















ไปเดินเที่ยวงานกาชาด คืนก่อนวันสุดท้ายของงาน แวะร้านมัจฉากาชาด ช่วงหัวค่ำ คนเยอะ แต่ถึง 4 ทุ่ม ผู้คนเริ่มหาย แต่ก็มีคนมาร่วมทำบุญกับ กาชาด ได้บุญกันเยอะ

ไปดูเสียงอีสาน งานกาชาดกาฬสินธุ์ 6 มีค2557

คืนนี้ 6 มีค วงเสียงอีสาน ของ แม่นกน้อย อุไรพร มาเล่นในงานกาชาดกาฬสินธุ์ ทุกปีก็ตั้งใจรอดูแม่นกน้อย เหมือนรอพบญาติที่คุ้นเคยทางเสียงเพลงมายาวนาน อยากดูว่า ปีนี้ วงเสียงอีสาน มีชุดการแสดงใหม่อะไรมั่ง อลังการ ยิ่งใหญ่แค่ไหน เครื่องเสียงยังเจ๋งเหมือนเดิมมั้ย

ยืนดูได้ 2ชั่วโมง ไม่ไหวแล้ว จามฮัดเช้ย น้ำมูกไหล ถ้าอยู่ในหมู่ผู้คนมากๆ ไม่รู้จะติดหวัด ติดเชื้อจากใครมั่ง เลยต้องกลับก่อนได้เห็นแม่นกน้อย ขึ้นเวที ถ้าไม่สบาย เป็นไข้ตัวร้อน นอนซม ก็ไม่คุ้ม แต่เท่าที่ได้ดูเสียงอีสาน... เจ๋งอ่ะ

จะเหลือเอาไว้ให้พ่อ

      เมื่อผู้เป็นแม่ ตัดสินใจแต่งงานใหม่ ลูกชายตัวน้อย ก็ยอมรับในการตัดสินใจของแม่
มีคนมาอยู่ที่บ้านเพิ่มอีกคน คงจะช่วยงานของผู้เป็นแม่ได้บ้าง แล้วลูกชายตัวน้อยก็มีพ่อเลี้ยงคนใหม่ ที่พยายามอบรมสั่งสอนลูกชาย ช่วยผู้เป็นแม่

     ถึงแม้พ่อเลี้ยง ไม่ใช่คนที่ดีเลิศ ชีวิตที่ผ่านมาพบกับความผิดพลาดหลายอย่าง แต่ความผิดพลาด ก็เป็นบทเรียนที่ดี ที่พ่อเลี้ยงนำมาใช้สั่งสอนลูกเลี้ยงได้

       จากที่เคยต้องเรียกวินมอเตอร์ไซต์ไปโรงเรียน พ่อก็ขับรถไปรับ-ส่งลูกที่โรงเรียนทุกวัน ชีวิตพบกับปัญหาบ้าง หลายครั้งที่ผู้เป็นพ่อ - แม่ ทะเลาะกัน แล้วกลับมารักกัน ดีกัน

      และแล้วก็มาถึงวันที่ พ่อ - แม่ ทะเลาะกันอีกครั้ง ผู้เป็นแม่ ต้องเรียกวินมอเตอร์ไซต์ให้มารับลูกไปส่งที่โรงเรียน ช่วงเย็นผู้เป็นแม่ไปรับเอง

      ช่วงเลิกเรียนเห็นลูกหิวๆ เลยซื้อยำลูกชิ้นให้ลูกชายกินแก้หิว ลูกชายนั่งกินลูกชิ้นไปหลายลูก แล้วเหลือไว้ในถุงจำนวนหนึ่ง

"เอ้า อิ่มแล้วเหรอ ทำไมไม่กินให้หมดล่ะลูก"
"หนูจะเหลือเอาไว้ให้พ่อ"

     ผู้เป็นแม่ ยิ้มทั้งน้ำตา แม้จะชีวิตจะยากลำบากมากแค่ไหน อย่างน้อย เธอก็พยายาม สอนลูกให้รู้จักแบ่งปัน มีอะไรต้องช่วยกัน แบ่งกัน ทั้งชีวิต !!!


6 มีค2557 : 12.20น.

4 Clip video โครงการขยับกายสบายชีวีกลุ่มทุ่งศรีเมืองต่อเนื่องปี 5 เมื่อ 21 ก.พ.2557

 โครงการขยับกายสบายชีวีกลุ่มทุ่งศรีเมืองต่อเนื่องปี 5
 ได้รับการสนับสนุนงบประมาณ จาก กองทุนหลักประกันสุขภาพเทศบาลเมืองกาฬสินธุ์
ระหว่าง 2 มกราคม 2557- 30 กันยายน 2557 รวม 117 วัน ณ สนามกีฬาโรงเรียนทุ่งศรีเมืองประชาวิทย์ อ.เมือง จ.กาฬสินธุ์

21กพ2557 วันเปิดโครงการขยับกายสบายชีวีกลุ่มทุ่งศรีเมืองต่อเนื่องปี 5

ไปถ่ายรูปให้แม่ ในวันเปิดโครงการ

โครงการขยับกายสบายชีวีกลุ่มทุ่งศรีเมืองต่อเนื่องปี 5 ได้รับการสนับสนุนงบประมาณ จาก กองทุนหลักประกันสุขภาพเทศบาลเมืองกาฬสินธุ์ ระหว่าง 2 มกราคม 2557- 30 กันยายน 2557 รวม 117 วัน ณ สนามกีฬาโรงเรียนทุ่งศรีเมืองประชาวิทย์ อ.เมือง จ.กาฬสินธุ์