วันเสาร์ที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

++ ขอเชิญร่วมทำบุญ ๑๐๐ วัน + คลิกอ่านเรื่องราวสุดท้ายเหตุการณ์ช่วง 0-7 วันที่ลุงพงศ์จากไป (แชร์ตามสะดวก) ++



ขอเชิญร่วมทำบุญ ๑๐๐ วันลุงพงศ์ ฐพงศ์ มณีผ่อง ณ ศาลา ๓ วัดเขมรภิรตาราม ถ.พิบูลย์สงคราม อ.เมือง จ.นนทบุรี วันอาทิตย์ที่ ๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖ (งานทำบุญไม่ใช่งานไว้อาลัย ไม่แต่งชุดดำ)

*ไม่สามารถมาร่วมทำบุญ 100 วันที่วัดเขมาได้ อยากร่วมทำบุญกับป้ามีดบินตามจิตศรัทธา สามารถโอนเงินทำบุญ ทีบัญชีคุณป้ามีดบิน ภรรยาคุณลุงพงศ์ ที่ "นาง บพิตร อึ้งประเสริฐ เลขบัญชี 251-483-7307 ธนาคารกรุงเทพ สาขา ท่าแพ"
เมื่อโอนเงินร่วมทำบุญแล้ว ช่วยโทรแจ้งป้ามีดบินที่เบอร์ 086-194 9630 ด้วยค่ะ

//// เรื่องราวสุดท้ายเหตุการณ์ช่วง 0-7 วันที่ลุงพงศ์จากไป ////

28 ตค 2555 เป็นวันแห่งการอำลา วันส่งลุงพงศ์สู่สุขคติ ...

จนถึงตอนนี้หลายคนก็ยังถามไถ่ อยากรู้ว่าลุงพงศ์จากไปเพราะอะไร ป้ามีดบินก็บอกหลายคนทางโทรศัพท์ไปแล้ว.....

...บ่าย 2 โมง 24 ตค 2555 ลุงพงศ์ เปิดคอมพิวเตอร์ ต่ออินเตอร์เนต เชื่อมสัญญาณจัดรายการคิดดีทำดี ตามวิถีลุงพงศ์ ทางคนเมืองเรดิโอ จัดรายการ 1 ชั่วโมงเสร็จ ก็บอกป้ามีดบินว่า ขอนอนพัก เพราะเหนื่อย มีอาการไม่สบาย เป็นไข้หวัด และเจ็บคอ จึงเอนตัวลงนอนที่พื้น ป้ามีดบินบอกว่าจะไปซื้อของ ครู่ใหญ่ เมื่อกลับเข้ามา เห็นลุงพงศ์นอนนิ่งไม่หายใจ ป้าจับตัวดู ตัวยังอุ่นๆอยู่ เมื่อไม่หายใจ ป้าจึงพยายามผายปอด ปั๊มหัวใจลุงพงศ์ พยายามอยู่ครู่หนึ่ง สัมผัสถึงลมหายใจได้เฮือกหนึ่ง จากนั้นร่างลุงพงศ์ไม่ตอบสนองอะไรอีกเลย เมื่อพยายามปั้มหัวใจ จนรู้ว่า ช่วยไม่ได้ ลุงพงศ์จากไปแน่นอนแล้ว นาทีนั้น ป้ามีดบินแทบคลั่ง เพราะอยู่บ้านพักที่ลาดปลาเค้า 45 กับลุงแค่ 2 คน เจ้าของบ้านออกไปทำงาน ยังไม่กลับ ป้ามีดบิน ออกจากบ้าน หาคนในซอย มาช่วยเหลือลุงพงศ์

วิ่งไปเจอคุณแม่ของ เจ้าของบ้านที่พักอยู่ พอคุณแม่ของเจ้าของบ้านพัก รู้ข่าว ก็ตกใจทำอะไรไม่ถูก รีบเข้าบ้าน ปิดบ้านทันที


ไม่มีใครเห็นว่า ป้ามีดบินร้องไห้มากแค่ไหนในเวลานั้น หลังจากหาใครมาช่วยลุงพงศ์ไม่ได้ หยิบโทรศัพท์จะโทรหาคุณหน่อย ที่เชียงใหม่ ปกติจะนึกออก แต่ในเวลานั้นนึกอย่างไรก็นึกไม่ออก!!

ป้ามีดบินเป็นคนตรงไปตรงมาพูดเสียงดังฟังชัด ความรู้สึกที่แสดงออกมาก็ตรงไปตรงมาเช่นกัน ตอนที่นำศพมาถึงวัดป่าแพ่ง คุณแม่ลุงพงศ์ และพี่หน่อย รอรับศพอยู่ที่ศาลา1 อยู่2 คน ทันทีที่เห็นหน้า ป้ามีดบิน น้ำตาไหลพรากทันที หลังจากเก็บกดมานาน หลังจากทั้ง 3 คนปล่อยให้น้ำตาไหลชะล้างความสูญเสียไปครู่หนึ่ง ไม่ถึงนาที พอเงยหน้า จะเห็นเพียงดวงตาแดงๆ จากนั้นอยู่ในอาการปกติ พูดคุยเหมือนปกติ...




๑.มาจากดิน อยู่กับดิน กลับสู่ดิน
น้ำตาริน รดราดดิน ลงเป็นสาย
สุดท้ายดิน ยังคงอยู่ เคียงข้างกาย
แม้มลาย ก็ไม่จาง จากใจเรา

๒.เศรษฐพงศ์ มณีผ่อง คนสมค่า
ผู้เกิดมา สร้างโลกร้าง ไม่ให้เหงา
เป็นเพื่อนแท้ เป็นมิตรแท้ ของพวงเรา
เราเรียกเขา ว่าลุงพงศ์ คนแผ่นดิน

๓.คิดดี ทำดี ชีวีมีสุข
เป็นคำสนุก ของโครงการ สร้างท้องถิ่น
ผู้ให้คำ ทำความดี เป็นอาจินต์
ผู้ก่อดิน ให้สมบูรณ์ เพื่อสืบแทน

๔.หลับเถิดหนา หลับเถิดหนา นิทราเอ๋ย
อย่าห่วงเลย แผ่นดิน อันหวงแหน
คำที่ให้ คิดดีทำดี มีสืบแทน
สุขเหลือแสน ผู้เดินตาม เศรษฐพงศ์

ณุ บูรพา ๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๕
อาลัยจากใจจริงอย่างสุดซึ้ง



++ งานชิ้นสำคัญที่ป้ามีดบินทำให้ลุงพงศ์สำเร็จก่อน 28 ตค 2555 ++

หลายคนรู้จักลุงพงศ์หลากหลายมุมกันไป ไม่น่าเชื่อว่า คนๆเดียว สามารถทำอะไรได้มากมาย หลายเรื่อง หลายด้าน แต่ถ้าได้ทำความรู้จักกับลุงพงศ์ให้มากขึ้น เกษตรกรที่ดูธรรมดาคนนี้ ไม่ธรรมดาจริงๆ
เพราะเคยเป็นวิศวกร มีความรู้ทางวิชาการมากมาย จึงมีมุมมอง วิสัยทัศน์ที่กว้างมาก ลุงพงศ์จึงคิดทำโครงการ ไปคุยกับใคร สามารถที่จะคิดเชื่อมโยงกับงาน หรือ สิ่งที่เข้ากับตัวตนของคนที่คุยได้หมดทุกคน เพียงแค่ คนๆนั้นเข้าใจ และเดินร่วมเส้นทางสายคิดดี ทำดี ร่วมกันได้

แต่เมื่อลุงพงศ์ด่วนจากไป จึงมีหลายเรื่องที่ป้ามีดบิน จะต้องจัดการทุกสิ่ง ให้ชัดเจน เหมาะสม ลงตัว เท่าที่กำลัง แรงกาย แรงใจของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่พบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิต จะสามารถทำได้ ในช่วงเวลานี้!!

เมื่อลุงพงศ์จากไปอย่างเร่งด่วน ค่ำคืนแห่งการจากลาแบบไร้การสั่งเสีย ป้ามีดบินต้องตัดสินใจมากมาย แบบไม่มีเวลาตั้งตัว โชคดีที่กัลยาณมิตร พยายามช่วยเหลืออย่างเต็มที่ แข่งกับเวลาที่ผ่านไปอย่างช้าๆ วุ่นวายกับเรื่องเอกสาร การนัดหมาย ติดต่อเรื่องต่างๆมากมาย

และเรื่องหนึ่ง ที่ป้ามีดบิน ทำให้ลุงพงศ์สำเร็จตามที่ตั้งใจไว้ คือ การนำลุงพงศ์กลับบ้าน มาที่วัดป่าแพ่งทันที เมื่อมาถึง คุณแม่ของลุงพงศ์ กำหนดวันเผาไว้แล้ว คือ 28 ตค 2555 ซึ่งหลายคน ก็สงสัย ทำไม ไวจัง อยากจะมาร่วมงาน แต่ทำไม เก็บศพไว้เพียงไม่กี่วัน คนที่ยังไม่รู้ข่าวมีอีกเยอะนะ

แต่เมื่อทางญาติกำหนดวันเอาไว้ ตามที่เห็นว่าเหมาะสม ภาระหนักก็ตกมาอยู่ที่ป้ามีดบินอีกครั้ง!!

เมื่อเอาศพมาที่วัดแล้ว ต้องมีใบมรณะบัตร ทางวัดจึงจะเผาศพให้ แต่วันที่ลุงพงศ์กลับบ้าน ทางเจ้าบ้าน บ้านที่ลุงพงศ์เสียชีวิต บอกว่าจะส่งใบมรณะบัตรตามหลังมา แต่ถึงวันนี้ ใบมรณะบัตร ส่งมาถึงเชียงใหม่แล้ว

ลุงพงศ์ทำหลายอย่าง ป้ามีดบินต้องจัดการทุกอย่างให้ อย่าง อินเตอร์เนตความเร็ว 13 เมก ที่เปิดใช้ในชื่อลุงพงศ์ และธุรกรรมอีกหลายๆอย่าง ป้ามีดบินพยายามจัดการทุกอย่างให้ชัดเจน บางอันต้องไปยกเลิก หลายอย่างต้องจัดการโอนชื่อผู้รับผลประโยชน์ให้ถูกต้องชัดเจน ภายในเวลาเพียง 48 ชั่วโมง
ป้ามีดบินต้องตัดสินใจหลายอย่าง ร่วมกับญาติพี่น้องของลุงพงศ์ ในช่วงเวลานี้ ไม่นับรวมช่วงเวลาแห่งความเศร้า ช่วงรับโทรศัพท์จนสายแทบไไหม้ ฯลฯ

ณ เวลา 8.30 น ป้ามีดบิน บอกว่า ได้ทำงานที่ต้องทำ ให้ลุงพงศ์ ก่อน 28 ตค เสร็จหมด อย่างที่ตั้งใจไว้แล้ว !!




++ ป้ามีดบินกับการรดน้ำต้นไม้ครั้งสุดท้าย ที่บ้านลุงพงศ์ 27 ตค 2555 ++

เช้าวันที่ 27 ต.ค. 2555 ป้ามีดบินตื่นเช้าตามปกติ เดินออกมารดน้ำต้นไม้ เหมือนที่เคยทำมาทุกๆวัน เข้าไปถามป้าว่า มีต้นมะนาวเหลือมั้ย มีคนอยากได้ต้นมะนาวจะไปปลูกที่ลำพูน ให้เงินมาช่วยงานศพลุงพงศ์ และอยากซื้อต้นมะนาวไปปลูกที่บ้าน เนื่องจากเป็นคนรักต้นไม้ เหมือนลุงพงศ์

ป้าชี้ไปที่ต้นมะนาว มีพันธุ์แป้นพิจิตร ใส่กระถางพลาสติกใบใหญ่ ใส่ปุ๋ยขี้วัวไว้แล้ว ต้นนี้แข็งแรงแล้ว อีก 8 เดือนจะให้ลูก อีกต้นอยู่ในกระถางใบเล็ก ป้าบอกว่า ให้เค้าเปลี่ยนกระถางใหม่ ค่อยๆดูแลเค้า แล้วเดินไปหยิบ ต้นมะนาวต้นเล็กมาให้อีกต้น รวมเป็น 3 ต้น ส่วนต้นในกระถางดิน ป้าไม่ให้ เพราะต้นนั้น บังคับไม่ให้มันออกลูก

"ตอนที่ลุงพงศ์ยังอยู่ เค้าประชาสัมพันธ์ในโลกออนไลน์ไว้เยอะ มะนาวต้นนี้ ซื้อมาจากพิษณุโลก เอามาตอนกิ่งไว้ วันนี้เหลืออยู่แค่นี้ ตอนนี้ลุงไม่อยู่แล้ว ป้าไม่สามารถไปป่าวประกาศเหมือนลุงได้ แต่ถ้าคนที่อยากได้ ติดต่อมา ถ้ามีก็จะขายให้.... เมื่อวานโทรคุยกับผู้ใหญ่พีท ที่เมืองกาญจนบุรี ขออนุญาต ใช้ชื่อโครงการคิดดี ทำดี ของลุง ทำเป็นโครงการที่นั่น บอกมาว่า จะทำสวนต้นไม้ ที่ลุงพงศ์เคยสอน เคยประชาสัมพันธ์ไว้ ป้าก็จะไปช่วยที่นั่นตามโอกาสที่ไปได้...."

"...ต้นไม้ที่นี่ ก็คงไม่มีใครดูแลแล้ว คงรู้นะว่า .....ป้าจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว"

ต้นไม้ในบริเวณบ้านลุงพงศ์ มีหลายชนิด กระบะเพาะถั่วงอก มุมที่ทำการเพาะเห็ดฟาง เก้าอี้ไม้ ที่เคยใช้เป็นสถานที่จัดอบรมที่บ้าน ทุกอย่าง ยังวางอยู่ที่เดิม เพียงแต่เจ้าของไม่มีโอกาสมาอบรมอีกแล้ว ป้ายไวนิล "อบรมปลูกพืชไร้ดินฟรี " แผ่นสีเขียว พร้อมมีชื่อลุงพงศ์ และเบอร์โทร ที่หลายคนยังเมมไว้ในโทรศัพท์มือถือ ยังคงติดอยู่ที่ชั้นสองของตัวบ้าน มองจากนอกบ้านเข้ามาจะเห็นป้ายนี้ชัดเจน ทุกสิ่งถูกวางอยู่เหมือนเดิม แต่ป้ามีดบิน หมดแรงที่จะทำต่อ ถึงแม้ว่า ในช่วงที่ลุงพงศ์อยู่ ป้าจะเป็นคนเตรียมทุกอย่าง แต่วันนี้ เมื่อไม่มีลุง.... ป้าทำไม่ไหวแล้ว!!




++++

@เจอลุงพงศ์!!@
5 พฤศจิกายน 2012

ในช่วง 7-10 วัน มีคนบอกว่า ผู้ที่จากไป จะโผล่มาให้พบ จึงมีคนถามไถ่เสมอว่า ลุงพงศ์มาหาบ้างหรือเปล่า... ลุงพงศ์มีคนที่รู้จักเยอะมาก ลุงคงเลือกไปหาคนที่สำคัญๆก่อน
.. พี่จุ๊บ มักจะโทรคุยกับป้ามีดบินทุกๆวัน ทั้งแจ้งข่าวเรื่องสินค้าที่จำหน่ายออกไป และถามไถ่ ปรึกษาอีกหลายเรื่อง และในวันที่เจ็ดหลังจากที่ลุงพงศ์จากไป ลุงพงศ์ก็โผล่มาให้คนเห็นจนได้!!
ป้ามีดบิน เล่าให้พี่จุ๊บฟังว่า คืนรอยต่อวันพุธ-พฤหัส ที่ผ่านมา ซึ่งเป็นวันที่เจ็ดที่ลุงพงศ์จากไป วันนั้น ป้ามีดบินยังอยู่ที่เชียงใหม่ นอนพักในห้องนอนชั้นสองที่บ้านลุงพงศ์ หลังสถานกงสุลอเมริกัน ในเมืองเชียงใหม่ คืนนั้น นอนกับลูกสาว และในคืนนั้น เอง ลุงพงศ์ก็โผล่มาให้เห็น ทั้งป้ามัดบินและลูกสาว มองเห็นลุงพงศ์พร้อมกัน ในชุดเสื้อ กางเกง ม่อฮ่อมที่คุ้นเคย โผล่มาในลักษณะถามว่า จะไปแล้วหรือ แล้วภาพของลุงพงศ์ก็ค่อยๆจางหายไป ป้ามีดบินและลูกสาวซึ่งได้เห็นลุงพงศ์ จึงนอนกอดกันจนสว่าง!!!

ในวันที่ขนโลงศพของลุง จาก กทม กลับเชียงใหม่ นั่งไปกับรถตู้ขนศพ ตอนที่จะเข้าตัวเมืองเชียงใหม่ เห็นโลงศพ ขยับบ่อยมากกว่าปกติ จากการหยุดรถ ออกตัวของรถ โลงศพ เลื่อนไปจนติดประตูหลัง แล้วเลื่อนมาจนชนหลังเบาะนั่งที่ป้ามีดบินนั่งอยู่ แต่ตอนที่รถแล่นผ่านพิจิตร พิษณุโลก อุตรดิตถ์ ลำปาง ที่เส้นทางผ่านภูเขา เส้นทางลาดขึ้น ลาดลงไปตามระดับความสูง แต่โลงศพ ไม่ค่อยจะเคลื่อน ขยับไปมาเหมือนตอนจะเข้าตัวเมืองเชียงใหม่
ลุงพงศ์คงส่งสัญญาณ ความรู้สึกดีในตอนใกล้ถึงบ้านมั้ง และอีกช่วงหนึ่งที่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา วัดเขมาภิรตาราม เมื่อ 10 พ.ย.2555 ช่วงที่สงบนิ่งไว้อาลัย ถือดอกกุหลาบ รำลึกถึงลุงพงศ์ ป้าโป่งสังเกตว่า ช่วงนั้น แดดไม่ออก ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้น มีแดด คงเป็นสัญญาณที่ลุงพงศ์รับรู้กระมัง หลังจากพิธีรำลึกแล้ว แดดก็ส่อง มาตามปกติ

Related Posts by Categories



Widget by Hoctro | Jack Book

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น