12.30 น. วันศุกร์ที่ 9 พ.ย.2555 ขณะำกำลังนั่งหน้าจอ เบอร์โทรแปลกๆก็โทรมา ลองกดรับสายดู น้ำเสียงเหมือนคุ้นๆถามมาว่า ใช่พี่บอนหรือเปล่า
"ใช่ครับ"
"จำน้องได้รึเปล่า"
เออ ใครหว่า เสียงคุ้นๆอยู่ ไม่กล้าทายชืื่่อ เพราะกลัวทายผิด แล้ว น้องก็เฉลยว่า คือ อ้อม ขวัญทิพา ที่เคยรู้จัก พบเจอตั้งแต่ เรายังทำงานที่ wetlab ไปออกค่ายของ ม.ราชภัฏอุดร ราว พศ.2539-2540 ประมาณนั้น รู้จักเพราะประทับใจในฝีมือการร่างภาพลายเส้น จากนั้น ก็ติดต่อตามโอกาส ไปเยือนที่อุดรบ้าง จนเมื่อเรียนจบ ก็ยุให้เรียนวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม ปริญญาโทที่ ม.นเรศวร แม้่ตอนที่เรียนจะลำบาก เพราะต้องขยัน และไม่มีพื้นฐานวิศวะ แต่ก็ต่อสู้จนเรียนจบ กลับมา้เ้ป็นอาจารย์ที่ ราชภัฏอุดร
วันนี้ เมื่อโทรมาหา น้องอ้อมบอกว่ากำลังเรียนปริญญาเอก เรียนมา 3 ปี แล้ว เรียนด้านพลังงาน ที่เดิม ม.นเรศวร พิษณุโลก ถิ่นที่คุ้นเคยแล้ว
ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ นานพอสมควร อ้อมบอกว่า มีเฟสบุคเหมือนกัน แต่เข้าวันละครั้ง เลยตามเข้าไปเพิ่มขอเป็นเพื่อน ได้เห็นภาพ อาจารย์อ้อมคนนี้ แหม เก่งแฮะ
เก่ง ที่สามารถ เรียนต่อปริญญาเอกไ้ด้ ทั้งๆที่ตอนได้รู้จัีกตอนเรียนปริญญาตรี อ้อมบอกว่า คงไม่ไหว ที่จะเรียนด๊อกเตอร์ แต่วันนี้ก็เรียนมา 3 ปีแล้ว
เห็นภาพล่าสุด นึกถึงบุคลิกซนๆ สมัยรู้จักใหม่ๆ พอถึงช่วงวันเกิด ก็จะโทรไปอวยพร หรือ ส่งข้อความไปอวยพร แต่ช่วงหลังๆ หลังจากอ้อมเรียนจบโท กลับมาทำงานที่อุดร งานเยอะ ไม่ค่อยมีเวลาว่างมากนัก โทรไปก็ไม่ค่อยจะว่างรับ เลยห่างหายไปตามกาลเวลา
วันนี้ ดีใจที่ยังนึกถึง และโทรกลับมาหา โทรมาเพื่อบอกเบอร์โทรใหม่แล้ว :)))
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น