ชีวิตคนเดินทาง ก่อนถึงเวลา 9.39 น
ตื่นเช้าวันที่ 9 ก้าวสามเก้า ออกมาเจออากาศเย็นยามเช้า จามฮัดเช้ย รับอรุณทันที ในช่วงเวลาแบบนี้ จะเป็นหวัดหรือไม่เป็น อยู่ที่ร่างกาย จะไหวมั้ย เมื่อเดินออกมา ใส่เสื้อแขนสั้นตัวเดียว ลมเย็นพัดมา คนอื่นคงไม่รอดแน่ แล้วก็ "เดินเร็ว" เดินตัวปลิว ให้เหงื่อซึม เหมือนสร้างภูมิคุ้มกันให้ตัวเอง ลมเย็นๆพัดมาก่อน7โมง คนที่เดินผ่าน ใส่เสื้อแขนยาว ไอ้เราเดินจนเหงื่อชุ่ม ไม่จาม ฮัดเช้ยแล้ว..
เดินถึงป้ายรถเมล์ รถเมล์ฟรีมาจอดเทียบ เดินพลิ้วแทรกผู้คนขึ้นรถ รีบเดินจนกล้ามเนื้อใต้เข่า เกร็ง เกือบตะคริ้ว มานั่งนวดๆเบาๆคลายเส้นบนรถเมล์ เสียงกระเป๋ารถเมล์พูดกับสาวมัสลิม ที่กำลังยื่นเงินให้ "รถเมล์ฟรีค่ะ อย่ายื่นเงิน เดี๋ยวคนตรวจตั๋วเห็น เค้าบอกว่า" มันน่าอับอายที่มีภาพแบบนี้ ไม่รู้มันอายอะไรนัก.แค่ 6.50บาท" กระเป๋าแอบนินทาซะฮาเชียว
เช้าวันจันทร์ที่หลายคนมุ่งหน้าไปยังจุดนัดหมาย เพื่อร่วมเดินตามนัด 9.39น ไปทำเนียบ แต่วิถีชีวิตผู้คนใน กทม ก็ยังปกติ เห็นนักเรียน ผู้คนนั่งรถเมล์ไปทำงาน จะบอกว่า เป็นไทยเฉยรึเปล่า แอบมองมือถือคนนั่งข้างๆ กะด้านหน้า เห็นเลื่อนดูเฟส เห็นรูปจากราชดำเนิน รูปนัดรวมตัว 9.39 ในที่ต่างๆ .. พวกเค้าอาจจะติดงาน หรือ ไปร่วมช่วงเลิกงาน เลิกเรียนก็ได้..
ดูเวลาแล้ว คงมีคนรำคาญ 'มันนั่งรถเมล์ เขียนโพสบ่นอะไรของมัน ใจเย็นอยู่ได้ แล้วเมื่อไหร่จะถึงวะ' แหม.. เขียนเช็คตัวเองด้วย ถ้าคิดเขียนเล่าออกมาได้ แสดงว่ายังปกติ ยังไม่เป็นอะไรไป จากรถเมล์ก็ลงรถไฟใต้ดิน โผล่ไปใกล้จุดหมายสิ วันจันทร์ หลายที่ยังทำงานตามปกติ คนขึ้นรถไฟใต้ดินในชุดทำงาน เบียดกันแน่นรถเหมิอนปกติ ลงสถานีเพชรบุรี - สุขุมวิท - ลุมพินี - สีลม กันเยอะ ..เหมือนวันทำงานปกติ .
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น