1.ยามเช้าหลังสวดมนต์เสร็จ ตั้งสติแล้ว มีเวลาคิดทบทวนถึงสิ่งที่ผ่านไปในวันวาน เรื่องหนึ่งคือ ขอให้ช่วยหารายชื่อ
2.เรื่องสนับสนุน ร่าง พรบ กองทุนสื่อปลอดภัยและสร้างสรรค์ ฉบับประชาชน ที่ช่วยทางชมรมวิทยุเด็ก เยาวชน ครอบครัว จ.ชลบุรี
3.ที่จริงเลยกำหนดส่งแล้ว แต่จำนวนไม่พอ จึงรณรงค์หากันรอบสอง คนรักบอกให้ส่งมาภายในวันที่ 10 สค นี้
4.เราก็ส่งข้อความทางเฟสบุคไปบอกหลังบ้าน เริ่มบอกพี่เกด บอกหน่อย บอกพี่ป้อม แต่พี่ป้อมลำบากใจที่จะต้องยุ่งเกี่ยวกับบางคน เลยขออยู่นิ่งๆ
5.แค่บอกไม่กี่คนก็ต้องใช้เวลาอธิบายพอสมควร เวลาที่มีจำกัดทำให้กดดันพอสมควร แต่ทำใจไว้แล้ว คงได้น้อย
6.อาจเพราะความเกรงใจ เลยลังเลที่จะบอก ขอความช่วยเหลือใครๆ ท้อบ้าง แต่เมื่อติดต่อคนรักก็อยากช่วยเธอ
7.น้องหน่อย ช่วยเรียบเรียงและแปะประกาศไว้แล้ว มีน้องปาล์ม คุณบี สิริวรรณ คลิกตอบรับเลยหลังบ้านไปขอความช่วยเหลือ ก็ตอบรับว่าได้
8.แล้วลองถาม ลองขอ คุณเชเช คุณบอย คุณน้องฮะ และคุณอ้อน ก็ได้รับคำตอบรับว่า ยินดีช่วย แม้ได้น้อย แค่นี้ก็อบอุ่นใจยามยากแล้ว
9.แม้ทุกคนจะงานยุ่ง แต่อยากช่วยในแบบที่จะช่วยได้ 9สค เลยเข้าไปช่วยเก็บรวบรวมส่งให้ชมรมวิทยุเด็กฯ เป็นน้ำใจให้พวกเขาสู้ในเรื่องนี้ต่อไป
10.บางท่าน ส่งข้อความขอให้ช่วย ก็เงียบ ไม่ตอบอะไร ก็คงยุ่งจริงๆ และคงเกรงใจที่จะบอกว่าช่วยไม่ได้ ก็ไม่รู้จะแปรความหมายยังไงเหมือนกัน
11.เมื่อนิ่งเงียบ จากการคุยกับหลายท่าน ซึ่งสังเกตจับตาว่า ทำไมคนนั้นไม่แสดงความคิดเห็น หรือขยับอะไรบ้าง นิ่งเงียบเหมือนไม่สนใจ
12.ฟังคนอื่นพูดสะท้อนออกมาแบบนี้ ก็ต้องเปิดใจรับฟัง เสียดายที่หลายคนไม่รู้ว่าทำให้คนอื่นๆงุนงง สงสัย ตีความกันไปเอง
13.แม้จะเป็นกิจกรรมเล็กๆ ในเวลาจำกัด แต่ก็ได้ข้อคิดเห็นภาพสะท้อนที่เกิดขึ้นหลายมุมเช่นกัน
14.ที่ประทับใจคือ ท่านที่ขอความช่วยเหลือ พอรู้ก็ตอบรับว่า ได้ ทันที ขอบคุณ ปูเมจิก บอย เช ปาล์ม ฮะ คุณอ้อน พี่เกด ครับ
15.รวมถึงคุณบี ด้วย ทุกช่วงจังหวะชีวิต เราสามารถสรุปบทเรียน ได้ข้อคิดจากเหตุการณ์เหล่านี้ได้เสมอ อยู่ที่ว่ามองเห็นมั้ย
16.ขอบคุณในมิตรภาพ ความจริงใจและน้ำใจที่มอบให้กันครับ
วันอังคารที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2555
บทเรียนจากมิตร +การพึ่งตนเอง (ข้อคิดยามเช้า)
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น